آرتان – Artane
نام ژنریک: تری هکسیفندیل اچ سی ال – TRIHEXYPHENIDYL HCL
توجه: تمامی داروهای ارائه شده تنها تحت نظارت و دستور مستقیم پزشک قابل استفاده می باشد، مطالب ارائه شده صرفا جهت کسب اطلاعات بیشتر می باشد.
این دارو برای درمان علائم بیماری پارکینسون و یا عوارض جانبی داروهای روانپزشکی استفاده می شود مثل کلروپرومازین / هالوپریدول.
این دارو جزء داروهای دسته ی آنتی کولینرژیکی است که با مسدود کردن مواد خاصی عمل می کند ( مثل استیل کولین). این دارو به کاهش سفتی عضلانی، تعریق، و تولید بزاق کمک می کند.
آنتی کولینرژیک ها می توانند اسپاسم های عضلانی شدید کمر، گردن و چشم ها را متوقف کنند. ممکن است سفتی عضلانی را مهار کند. این دارو برای درمان مشکلات حرکتی ناشی از تاردیو دیس کینزی مناسب نیست و ممکن است این علائم را بدتر کند.
بخش اطلاعات دارویی آن را مطالعه کنید و حتما از پزشک مشورت بگیرید.
این دارو از راه دهان استفاده می شود، معمولا ۳ تا ۴ بار در روز با وعده ی غذایی و در زمان خواب با دستور مستقیم پزشک. پزشک برای شما دوز کم دارو را تجویز می کند و کم کم دوز آن را بالا می برد. دوز این دارو به وضعیت طبی، سن و پاسخ درمانی وابسته است.
اگر شما از فرم مایع این دارو استفاده می کنید دوز آن باید دقیق اندازه گیری شود.
این دارو باید منظم استفاده شود تا کاملا مفید باشد. باید هر روز در زمان مشخصی استفاده شود.
این دارو باید حداقل ۱ ساعت قبل از استفاده از آنتی اسید های حاوی منیزیوم، آلومینیوم و یا کلسیم استفاده شود. حداقل ۱ الی ۲ ساعت بین دوز این دارو و برخی داروهای ضد اسهال فاصله بیندازید. این دارو باید حداقل ۲ ساعت پس از مصرف کتوکونازول استفاده شود.
ندرتا، با استفاده از این دارو وابستگی رخ می دهد. دوز این دارو را سر خود افزایش ندهید.
ممکن است موارد زیر رخ دهد:
اگر هر یک از این عوارض پابرجا ماند و یا بدتر شد به پزشک فورا اطلاع دهید.
برای بهبود خشکی دهان، می توانید از آدامس های بدون قند استفاده کنید و یا از جایگزین بزاق بهره ببرید.
به یاد داشته باشید که پزشک به این علت این دارو را برای شما تجویز کرده است که مزایای آن از معایب آن بیشتر است البته هر دارویی عوارض مخصوص به خود را دارد.
اگر هر یک از عوارض جانبی زیر رخ داد فورا به پزشک اطلاع دهید:
اگر عوارض جدی زیر رخ داد فورا به پزشک اطلاع دهید:
واکنش آلرژیک جدی به این دارو نادر است. اگر عوارض زیر را داشتید فورا به پزشک اطلاع دهید:
پیش از استفاده از این دارو در مورد تمامی آلرژی های احتمالی به پزشک اطلاع دهید. این دارو ممکن است شامل موادی باشد که باعث مشکلات آلرژیک شود.
این دارو نباید در وضعیت های طبی خاصی استفاده شود. پیش از استفاده از این دارو، در موارد زیر با پزشک و یا داروساز مشورت کنید:
پیش از استفاده از این دارو شرح حال طبی کاملی از خود به پزشک ارائه دهید، شامل:
این دارو ممکن است تاری دید و گیجی و یا خواب آلودگی بدهد، پس از انجام کارهایی مثل رانندگی اجتناب کنید.
این دارو ممکن است تولید بزاق را کاهش دهد پس می تواند باعث بیماری لثه شود.
فرم مایع این دارو ممکن است الکل داشته باشد. اگر شما دیابت دارید، وابستگی به الکل و یا بیماری کبدی دارید می بایست در مورد استفاده از این دارو احتیاط کنید. برخی داروها مثل دی سولفیرام و یا مترونیدازول ممکن است همزمان با مصرف الکل واکنش جدی بدهند. در این مورد با پزشک مشورت کنید.
این دارو ممکن است تعریق را کاهش دهد و دمای بدن را بالا ببرد. این خطر در زمان ورزش و یا نوشیدن الکل بیشتر می شود. باید مقدار زیادی آب بنوشید و به علائم هیپرترمی توجه کنید مثل:
افراد مسن تر ممکن است به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند مثل گیجی، خواب آلودگی، سکته ی مغزی و مشکلات حافظه و یا دشواری در ادرار کردن و یبوست. گیجی و خواب آلودگی ممکن است خطر افتادن را افزایش دهد.
اطفال هم ممکن است به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند مثل تغییرات تعداد ضربان قلب.
این دارو تنها در موارد لزوم در بارداری توصیه می شود. در این مورد با پزشک مشورت کنید.
مشخص نیست این دارو از شیر رد می شود یا که خیر. در این مورد با پزشک مشورت کنید.
تداخلات دارویی ممکن است بر روی عملکرد این دارو اثر داشته باشد و یا خطرات جانبی جدی آن را افزایش دهد. البته این موضوع شامل تمامی تداخلات دارویی نمی شود. لیستی از داروهای مصرفی خود را به پزشک ارائه دهید.
پیش از استفاده از این دارو در مورد تمامی داروهای تجویز شده/ بدون نسخه و یا داروهای گیاهی به پزشک اطلاع دهید، بویژه:
اگر از داروهای خواب آور استفاده می کنید به پزشک اطلاع دهیید مثل:
اگر به اووردوز این دارو مشکوک بودید، با بخش مسمومیت ها و یا اورژانس بیمارستان تماس بگیرید.
علائم اووردوز دارویی آن عبارتند از:
تست های آزمایشگاهی و / یا طبی ( معاینات چشم) می بایست به صورت دوره ای برای بررسی پیشرفت بیماری و یا بررسی عوارض جانبی انجام شود.
افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در خطر بالایی از نظر ابتلا به سرطان پوست هستند ( ملانوم). در زمان استفاده از این دارو اگر علائم و تغییراتی در خال های بدن داشتید به پزشک فورا اطلاع دهید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه از پزشک مشورت بگیرید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com