آکسوست خوراکی – Axocet
نام ژنریک: بوتالبیتال / استامینفن – BUTALBITAL / ACETAMINOPHEN
توجه: تمامی داروهای ارائه شده تنها تحت نظارت و دستور مستقیم پزشک قابل استفاده می باشد، مطالب ارائه شده صرفا جهت کسب اطلاعات بیشتر می باشد.
هشدار
یک جزء در این ترکیب استامینفن است. مصرف بیش از حد استامینفن ممکن است بیماری کبدی جدی و شاید کشنده ای بدهد. بالغین نمی بایست بیش از ۴۰۰۰ میلی گرم یا ۴ گرم استامینفن در روز استفاده کنند. افرادی که مشکلات کبدی دارند و اطفال می بایست مقدار کمتری استامینفن استفاده کنند. از پزشک و یا داروساز خود در مورد مقدار مجاز استامینفن مصرفی سوال کنید.
از داروی دیگری که استامینفن دارد بدون نظر پزشک استفاده نکنید. استامینفن در بسیاری از داروهای با نسخه و بدون نسخه وجود دارد مثل داروهای کاهنده ی تب و یا درد و یا داروهای سرماخوردگی و داروهای ضد سرفه. برچسب دارویی داروها را اگر استامینفن دارد، چک کنید و از پزشک بپرسید.
اگر بیش از حد استامینفن استفاده می کنید ( اووردوز دارویی ) و وضعیت خوبی ندارید از پزشک کمک بگیرید. علائم اووردوز دارویی ممکن است شامل تهوع، استفراغ، کاهش اشتها، تعریق، درد شکمی، خستگی بیش از حد، زردی پوست و یا چشم ها و یا ادرار تیره باشد.
استفاده ی روزانه از الکل بویژه در همراهی با استامینفن ممکن است آسیب کبدی بدهد. از مصرف الکل هم اجتناب کنید.
این ترکیب دارویی برای درمان سردرد های تنشنی ( کششی ) استفاده می شود. استامینفن به کاهش درد ناشی از سردرد کمک می کند. بوتالبیتال یک سداتیو ( تسکین دهنده) است که به کاهش اضطراب کمک می کند و باعث خواب آلودگی و آرامش می شود.
بخش اطلاعات دارویی آن را مطالعه کنید و حتما از پزشک مشورت بگیرید.
این دارو از راه دهان با و یا بدون غذا با دستور مستقیم پزشک مصرف می شود، معمولا هر ۴ ساعت یک بار. دوز این دارو به وضعیت طبی و پاسخ به درمان وابسته است. بیش از ۶ قرص در دوره ی زمانی ۲۴ ساعت استفاده نکنید. این دارو زمانی بهتر کار می کند که اولین نشانه های سردرد ایجاد شود. اگر شما تا زمانی که سردرد ایجاد شود بایستید این دارو اثر نخواهد کرد.
این دارو ممکن است باعث واکنش های ترک شود، بویژه اگر به طور منظم استفاده شود و یا با دوز بالا استفاده شود. در برخی موارد، علائم ترک ( مثل ترک / استفراغ، تغیییرات ذهنی/ خلقی، تشنج) ممکن است رخ دهد اگر شما به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید. برای پیشگیری از واکنش های ترک، پزشک شما ممکن است دوز دارو را به تدریج کاهش دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک مشورت کنید و هر نوع واکنش ترک را فورا گزارش دهید.
اگر چه نامحتمل است ولی رفتار وابسته به دارو ( وابستگی) با این دارو امکان پذیر است. برای کاهش خطر اعتیاد، دوز این دارو را افزایش ندهید، ولی مکرر از آن استفاده کنید.
اگر دوز این دارو را افزایش دادید، سردرد ها بدتر شد، و یا تعداد سردرد ها افزایش یافت، به پزشک گزارش دهید. بیش از دوز پیشنهادی از این دارو استفاده نکنید. پزشک شما ممکن است برای پیشگیری از سردرد ها دارو را تغییر دهد و / یا داروی دیگری به درمان اضافه کند.
ممکن است موارد زیر رخ دهد:
اگر هر یک از این عوارض پابرجا بود و یا بدتر شد، فورا به پزشک اطلاع دهید.
برای آن که خطر سرگیجه و سبکی سر کمتر شود، از موقعیت نشسته و یا دراز کشیده به آرامی بلند شوید.
به یاد داشته باشید که پزشک به این علت این دارو را برای شما تجویز کرده است که مزایای آن از معایب آن بیشتر است البته هر دارویی عوارض مخصوص به خود را دارد.
اگر هر یک از عوارض جانبی زیر رخ داد فورا به پزشک اطلاع دهید:
اگر هر یک از عوارض جانبی جدی ولی نادر زیر رخ داد به پزشک اطلاع دهید:
نشانه های عفونت مثل تب، گلودرد مداوم
کبودی و یا خونریزی که با حداقل ضربه ایجاد می شود.
واکنش آلرژیک جدی به این دارو نادر است. اگر عوارض زیر را داشتید فورا به پزشک اطلاع دهید:
شدت کم تر:
شدید:
شدت کم تر:
شدید:
شدت کم تر:
پیش از استفاده از این دارو در مورد تمامی آلرژی های احتمالی و آلرژی به استامینفن و یا بوتالبیتال، و یا سایر باربیتورات مثل فنوباربیتال به پزشک اطلاع دهید. این دارو ممکن است شامل موادی باشد که باعث مشکلات آلرژیک شود.
این دارو نباید در وضعیت های طبی خاصی استفاده شود. پیش از استفاده از این دارو در مورد موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:
پیش از استفاده از این دارو شرح حال طبی کاملی از خود به پزشک ارائه دهید، شامل:
این دارو ممکن است خواب آلودگی یا گیجی بدهد. پس از کارهایی که نیاز به هوشیاری دارد اجتناب کنید، مثل رانندگی. از مصرف نوشیدنی های الکل دار هم اجتناب کنید.
پیش از جراحی شرح حالی از داروهای مصرفی خود را اعم از داروهای گیاهی و یا داروهای بدون نسخه به پزشک ارائه دهید.
بالغین مسن تر ممکن است به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند، بویژه خواب آلودگی. عوارض جانبی این دارو ممکن است باعث افزایش خطر غش کردن شود.
در طی بارداری، این دارو می بایست تنها در صورت نیاز استفاده شود. استفاده از این دارو برای دوره های طولانی و یا دوز بالاتر در حدود زمان زایمان توصیه نمی شود به علت آن که ممکن است برای جنین مضر باشد. در مورد عوارض آن در این دوران با پزشک صحبت کنید. شیرخوان مادرانی که از این دارو برای زمان طولانی استفاده کرده اند ممکن است علائم ترک را نشان دهند مثل بی قراری، گریه کردن غیر طبیعی یا مداوم، استفراغ، و یا اسهال
اگر این علائم در نوزاد مشاهده شد، فورا به پزشک اطلاع دهید.
این دارو در شیر ترشح می شود و ممکن است عوارض ناخواسته ای در شیر خوار بدهد. در این مورد با پزشک مشورت کنید.
تداخلات دارویی ممکن است بر روی عملکرد این دارو اثر داشته باشد و یا خطرات جانبی جدی آن را افزایش دهد. البته این موضوع شامل تمامی تداخلات دارویی نمی شود. لیستی از داروهای مصرفی خود را به پزشک ارائه دهید.
برخی داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل بدهند عبارتند از:
این دارو ممکن است باعث تسریع در برداشتن سایر داروهایی از بدن شود که بر روی آنزیم های کبدی اثر دارند. از این دسته داروها می توان به رقیق کننده های خون و یا داروهای ضد انعقاد (مثل وارفارین)، سیکلوسپورین، کورتیکواستروئید ها ( مثل پردنیزولون) ، استروژن، فلودیپین، مترونیدازول، کینیدین، بتا بلاکر های خاص مثل متوپرولول، تئوفیلین، داکسی سایکلین اشاره کرد.
اگر شما از داروهایی که خواب آلودگی می دهند استفاده می کنید به پزشک اطلاع دهید، شامل:
این دارو ممکن است اثر داروهای ضد بارداری هورمونی را مثل قرص، پچ و یا حلقه کاهش دهد. این دارو ممکن است بارداری بدهد. در این مورد با پزشک مشورت کنید.
این دارو ممکن است با برخی تست های آزمایشگاهی خاص مثل سطح ۵-HIAA ادراری تداخل داشته باشد و نتایج منفی بدهد.
اگر به اووردوز این دارو مشکوک بودید، با بخش مسمومیت ها و یا اورژانس بیمارستان تماس بگیرید.
علائم اووردوز این دارو ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com