آزاتیوپرین – azathioprine

آزاتیوپرین –  azathioprine

نام تجاری متداول: ایموران –  Imuran

نام ژنریک: آزاتیوپرین – Azathioprine

توجه: تمامی داروهای ارائه شده تنها تحت نظارت و دستور مستقیم پزشک قابل استفاده می باشد، مطالب ارائه شده صرفا جهت کسب اطلاعات بیشتر می باشد.

کاربردهای آزاتیوپرین –  azathioprine

آزاتیوپرین همراه با سایر داروها برای پیشگیری از پس زدن بافت کلیوی پیوند زده شده استفاده می شود. این دارو باعث تضعیف دستگاه ایمنی می شود و در نتیجه بدن می تواند کلیه ی جدید را بگیرد. این دارو به دسته ی دارویی به نام مهار کننده های ایمنی تعلق دارد.

این دارو برای درمان بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی هم استفاده می شود، در زمانی که به سایر داروها پاسخ نمی دهند مثل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ، ایبوپروفن

آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی علیه مفاصل است. درمان اولیه آن تهاجمی تر است مثل آزاتیوپرین تا به کاهش بیشتر آسیب مفصلی و حفظ عملکرد مفصل کمک کند.

در مورد مزایا و عوارض این دارو با پزشک خود صحبت کنید، بویژه در مورد مصرف آن در اطفال و یا بالغین جوان تر.

این دارو برای پیشگیری از رد پیوند سایر اعضا هم کاربرد دارد، برای درمان انواع خاصی از مشکلات روده ای مثل بیماری کرون و یا اولسر کولیت که به درمان های معمول پاسخی نمی دهند و برای درمان سایر مشکلات ایمنی مثل بیماری های خود ایمنی کاربرد دارد.

نحوه ی مصرف

این دارو از راه دهان استفاده می شود، معمولا یک بار یا دو بار در روز با دستور مستقیم پزشک. این دارو باید همراه با غذا خورده شود تا ناراحتی های شکمی کم تر شود. دوز این دارو به وضعیت طبی، وزن و پاسخ درمانی وابسته است. برای درمان این بیماری استفاده بیش از ۲ و نیم میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز توصیه نمی شود.

بدون نظر پزشک دوز این دارو را زیاد نکنید، چون ممکن است عوارض جانبی بیماری شدت بگیرد.

این دارو را به طور منظم استفاده کنید تا حداکثر اثرات درمانی آن را شاهد باشیم.

برای بهبود کامل علائم آرتریت ممکن است ۲ ماه مصرف این دارو زمان بر باشد. اگر پس از ۳ ماه وضعیت شما بهبود نیافت با پزشک مشورت کنید.

عوارض جانبی آزاتیوپرین –  azathioprine

به یاد داشته باشید که این دارو را پزشک به این علت برای شما تجویز کرده است که مزایای آن از معایبش بیشتر است البته هر دارویی عوارض خاص خود را دارد.

ممکن است موارد زیر تجربه شود:

• تهوع
• استفراغ
• اسهال
• کاهش اشتها

اگر این علائم بدتر شد و یا مداوم بود به پزشک فورا اطلاع دهید.

ممکن است به عنوان بخشی از عوارض جدی آلرژیک علائم زیر دیده شود:

علائم روده ای و یا معده ای شدید تر مثل تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکمی

اگر این عوارض را داشتید فورا به پزشک مراجعه کنید.

اگر عوارض جدی ناشایع زیر را داشتید فورا به پزشک مراجعه کنید:

• کاهش توده ی عضلانی
• ریزش مو
• بی حسی و یا سردی در انگشتان
• زخم های دهانی
• بلع دردناک
• دشواری در بلع

این دارو ممکن است خطر عفونت مغزی را افزایش دهد به نام PML.   اگر ضعف، مشکلات تکلم و یا تشنج و اختلال بینایی داشتید فورا به پزشک اطلاع دهید.

عوارض جانبی شایع

شدید:

• کاهش گلبول های سفید خون
• عفونت
• آنمی مگالوبلاستیک

عوارض جانبی ناشایع

شدید:

• آنمی
• کاهش تعداد پلاکت های خون

شدت کم تر:

• راش

عوارض جانبی نادر

• آزمون های عملکردی کبدی غیر طبیعی
• بیماری اکتسابی کل سلول های خونی
• التهاب حاد پانکراس
• انسداد رگ های خونی در کبد
• هپاتیت
• لنفوم کبدی طحالی نوع سلول T
• پنومونیت بینابینی
• لنفوم بدخیم
• بیماری پیشرونده ی ماده ی سفید مغز
• تومور
• نوعی از لوکمی به نام AML

شدت کم تر:

• فشار خون غیر طبیعی پائین
• اسهال
• تب
• ریزش مو
• درد مفاصل
• درد عضلانی
• عدم احساس خوب

موارد احتیاط

پیش از استفاده از این دارو در مورد تمامی آلرژی های احتمالی باید مطمئن شوید.

به پزشک خود پیش از استفاده از این دارو شرح حال طبی کاملی از خود ارائه دهید، شامل:

• بیماری کلیوی
• بیماری کبدی
• اختلالات خونی
• کاهش عملکرد مغز استخوان
• شرح حال سرطان مثل لنفوم
• عفونت های فعال
• اختلال خاص آنزیمی ، کمبود TPMT

بدون مشورت پزشک واکسنی استفاده نکنید و از تماس با افرادی که اخیرا واکسن فلج اطفال گرفته اند اجتناب کنید.

این دارو خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد پس دستانتان را بشوئید.

با افزایش سن ممکن است عملکرد کلیه ها کمتر شود. این دارو از کلیه ها دفع می شود. پس افراد مسن تر به عوارض جانبی این دارو حساس تر هستند.

این دارو برای بارداری توصیه نمی شود. ممکن است برای جنین مضر باشد.

این دارو از شیر رد می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی شیرخوار داشته باشد. در این مورد از پزشک مشورت بگیرید.

تداخلات دارویی آزاتیوپرین –  azathioprine

تداخلات دارویی ممکن است بر روی عملکرد دارو  و یا افزایش عوارض جانبی آن اثرگذار باشد.

برخی داروها که ممکن است با این دارو تداخل بدهند، عبارتند از:

• مهار کننده های ACE مثل بنازپریل، لیزینوپریل
• آلوپورینول
• آمنینوسالیسیلات ها مثل مزالامین، اولسالازین و سولفاسالازین
• رقیق کننده های خون مثل انوکساپارین و هپارین و وارفارین

داروهای موثر بر مغز استخوان مثل تری متوپریم – سولفامتاکسازول، داروهای شیمی درمانی

• فبوکوستات

استفاده قبلی یا اخیر از داروهای سرطانی نوع آلکیلانی مثل کلرامبوسیل، سیکلوفسفامید، ملفالان

سایر داروهایی که ضعف سیستم ایمنی و یا افزایش خطر عفونت می دهند مثل ریتوکسیماب و یا توفاسیتینیب

این دارو بسیار به مرکاپتوپورین شبیه است. همزمان از هر دوی این دارو ها استفاده نکنید.

مصرف بیش از حد ( اوور دوز) آزاتیوپرین –  azathioprine

در صورتی که به اووردوز این دارو مشکوک شدید با بخش مسمومیت ها و یا اورژانس تماس بگیرید.

آزمایش های طبی زیر باید به صورت دوره ای در زمان استفاده از این دارو انجام شود:

• شمارش کامل سلول های خونی
• تست های عملکردی کبد و کلیه

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com