آدرال

آدرال – Adderall

نام ژنریک: دکستروآمفتامین سولف – سوکرات / آمفتامین سولف – آسپارتات – DEXTROAMPHETAMINE SULF – SACCHARATE / AMPHETAMINE SULF-ASPARTATE

توجه: تمامی داروهای ارائه شده تنها تحت نظارت و دستور مستقیم پزشک قابل استفاده می باشد، مطالب ارائه شده صرفا جهت کسب اطلاعات بیشتر می باشد.

کاربردهای آدرال

این داروی ترکیبی برای درمان اختلال نقص توجه – بیش فعالی ( ADHD ) به عنوان بخشی از برنامه ی درمانی استفاده می شود شامل درمان های فیزیولوژیک، اجتماعی و یا سایر درمان ها. این دارو ممکن است به افزایش میزان توجه و تمرکز کمک کند.

این دارو فرم ترکیبی از دو دارو است شامل آمفتامین و دکستروآمفتامین. به نظر می رسد که این دارو با ذخیره ی بالانس مواد طبیعی در مغز عمل کند (این مواد میانجی های عصبی نام دارند).

این دارو ممکن است برای درمان اختلال خواب ( نارکولپسی) استفاده شود و به بیدار ماندن در طول روز کمک می کند. این دارو نباید برای درمان خستگی استفاده شود.

نحوه ی استفاده از این دارو

بخش دستورات دارویی آن را مطالعه کنید. اگر هر سوالی دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو از راه دهان با و یا بدون غذا استفاده می شود و باید تحت نظارت پزشک مصرف شود، معمولا ۱ تا ۳ بار در روز کاربرد دارد. دوز اول این دارو معمولا در زمان بیدار شدن از خواب در صبح استفاده می شود. اگر دوز های بیشتری برای شما تحویز شده باشد باید تحت نظر پزشک استفاده شود و معمولا هر ۴ تا ۶ ساعت کاربرد دارد.

دوز این دارو به وضعیت طبی شما و پاسخ درمانی وابسته است. از دستوراتی که پزشک به شما می دهد دقیقا تبعیت کنید.

استفاده از این دارو به طور منظم برای شما مفید است. به یاد داشته باشید که این دارو باید هر روز و در زمان های مشخصی استفاده شود.

این دارو ممکن است واکنش های ترک را به همراه داشته باشد به خصوص اگر برای طولانی مدت و یا در دوز های بالا به طور منظم استفاده شود. در برخی موارد اگر این دارو فورا قطع شود، علائم ترک ممکن است رخ دهد شامل:

خستگی شدید
مشکلات خواب
تغییرات ذهنی و یا خلقی شامل افسردگی

برای پیشگیری از این موارد، پزشک شما ممکن است به تدریج دوز دارو را کاهش دهد. در مورد جزئیات این موارد با پزشک خود مشورت کنید.

این دارو ندرتا ممکن است وابستگی بدهد. این خطر زمانی زیاد می شود که شما در گذشته سابقه ی سوء استفاده مواد یا الکل داشته باشید. این دارو را بیش از زمان تجویز شده و یا دوزی که برای شما تجویز شده است استفاده نکنید.

اگر این دارو برای طولانی مدت استفاده شود ممکن است به خوبی اثر نکند.

عوارض جانبی آدرال

ممکن است موارد زیر رخ دهد:

کاهش اشتها
کاهش وزن
خشکی دهان
درد معده
تهوع و یا استفراغ
گیجی
سردرد
اسهال
تب
عصبی شدن
مشکلات زمان خواب

اگر هر یک از این عوارض بدتر شد و یا پا برجا بود به پزشک خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک به این دلیل این دارو را برای شما تجویز کرده است که مزیت استفاده از آن از احتمال بروز عوارض آن بیشتر است، از طرفی بیشتر بیمارانی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی را تجربه نخواهند کرد.

این دارو ممکن است فشار خون شما را بالا ببرد. در زمان استفاده از این دارو باید به طور منظم فشار خون شما چک شود و هر نتیجه ای را به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر عوارض جانبی جدی زیر رخ داد به پزشک خود اطلاع دهید:

بی حسی
درد
تغییر رنگ پوست
حساسیت به دما در پاها و دست ها
تغییرات رفتاری / خلقی / ذهنی ( مثل بی قراری، رفتار تهاچمی، تغییرات خلقی، افسردگی، افکار خودکشی)
حرکات غیر قابل کنترل
تغییر در توانایی جنسی
نعوظ طولانی یا زیاد
اگر عوارض جانبی زیر رخ داد باید تحت مراقبت طبی قرار بگیرید:
کوتاهی تنفس
درد بازوی چپ / فک یا قفسه سینه
غش کردن
سردرد شدید
ضربان قلب نامنظم / کوبنده
تشنج
تورم در مچ پاها
خستگی زیاد
تاری دید
ضعف یک سمت بدن
کلام منقطع
گیجی و منگی
واکنش های آلرژیک جدی به این دارو نادر است. اگر هر یک از علائم آلرژی را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید:
راش
خارش / تورم بویژه در گلو، صورت و زبان
گیجی شدید
مشکل تنفسی

عوارض جانبی شایع آدرال

مشکل مزمن خواب ( شدت کم)
احساس ناخوشی ( شدت کم)
کاهش اشتها ( شدت کم)
عصبی شدن ( شدت کم)
درد فوقانی شکم ( شدت کم)

عوارض جانبی ناشایع

واکنش آلرژیک دارویی ( شدید)
اضطراب ( شدید)
احساس بی قراری ( شدید)
تب ( شدید)
راش ( شدید)
مشکل تنفس ( شدید)
عفونت دستگاه ادراری ( شدید)
تغییر در میل جنسی ( شدت کم)
اسهال ( شدت کم)
گیجی ( شدت کم)
خواب آلودگی ( شدت کم)
خشکی دهان ( شدت کم)
تعریق بیش از حد ( شدت کم)
تپش قلب ( شدت کم)
احساس ضعف ( شدت کم)
سردرد ( شدت کم)
ناتوانی در نعوظ ( شدت کم)
انرژی کم ( شدت کم)
مشکلات جنسی ( شدت کم)
مشکلات حس چشایی ( شدت کم)
کاهش وزن ( شدت کم)

عوارض جانبی نادر

ریتم غیر طبیعی قلبی ( شدید)
رفتار تهاجمی ( شدید)
درد قفسه سینه ( شدید)
نعوظ دردناک مداوم ( شدید)
افسردگی ( شدید)
غش کردن ( شدید)
توهم ( شدید)
افکار خودکشی ( شدید)
حمله ی قلبی ( شدید)
هپاتیت ( شدید)
فشار خون بالا ( شدید)
واکنش آلرژیک تهدید کننده ی حیات ( شدید)
تغییرات خلقی ( شدید)
تشنج ( شدید)
سندرم استیون جانسون (شدید)
استروک ( سکته ی مغزی) ( شدید)
علائم بدتر شونده ی سندرم تورت ( شدید)
تاری دید ( شدت کم)
مردمک گشاد ( شدت کم)
اختلال در توانایی تمرکز چشمی ( شدت کم)
دوبینی ( شدت کم)
نعوظ مداوم ( شدت کم)
دندان قروچه ( شدت کم)
ریزش مو ( شدت کم)
بی حسی و سوزن سوزن شدن ( شدت کم)

موارد احتیاط

پیش از استفاده از این دارو اگر آلرژی به این دارو و یا داروهای سمپاتومیمتیک دیگر دارید از جمله لیزدکسامفتامین یا هر نوع داروی دیگر اطلاع دهید.

پیش از استفاده از این دارو در مورد شرح حال طبی خود به پزشک اطلاع دهید:

مشکلات جریان خون ( از جمله بیماری رینود)
وضعیت های خاص ذهنی / خلقی ( از جمله بی قراری، سایکوز یا جنون)
اختلالات خلقی / ذهنی شخصی / خانوادگی از جمله اختلال دو قطبی، افسردگی، اختلال روانشناختی، افکار خودکشی
مشکلات قلبی ( شامل ضربان نامنظم قلبی، بیماری شریان کرونری، نارسایی قلبی، کاردیومیوپاتی، مشکلات دریچه ای قلب)
مشکلات خانوادگی قلبی ( از جمله مرگ ناگهانی، ریتم یا ضربان قلب نامنظم)
شرح حال سکته ی مغزی
فشار خون بالا
تیروئید بیش فعال

تداخلات دارویی آدرال

تداخلات دارویی ممکن است بر روی نحوه ی عملکرد داروها و یا افزایش عوارض جانبی آن ها اثر داشته باشد.

استفاده از داروهای مهارکننده ی MAO ممکن است عوارض جدی و حتی کشنده ای بدهد. از داروهای مهار کننده ی MAO ( شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، مکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلیجین، ترانیل سیپرومین) در زمان درمان با این دارو خودداری کنید. بیشتر داروهای مهارکننده ی MAO را می بایست ۲۲ هفته پیش از این درمان قطع کرد. در این مورد از پزشک خود مشورت بگیرید.

تمام داروهایی سرماخوردگی و سرفه و رژیمی را چک کنید چون ممکن است شامل موادی باشد که با این دارو تداخل بدهد و ضربان قلب و یا فشار خون شما را افزایش دهد.
دکستروآمفتامین بسیار شبیه لیزدکسامفتامین است. داروهایی که این دو ماده را دارد با هم استفاده نکنید.
این دارو ممکن است با برخی آزمون های طبی / آزمایشگاهی ( شامل سطح استروئید ادراری و یا خون، اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد، و شاید نتایح منفی هم بدهد.