نکروز آواسکولار – Avascular Necrosis
اسامی دیگر آن عبارتند از:
نکروز آواسکولار از بین رفتن بافت استخوان در اثر خونرسانی ضعیف می باشد. استخوان کولاپه می شود و درد شدیدی ایجاد می شود. این اختلال اغلب در لگن رخ می دهد ولی ممکن است در شانه ها، زانو، مچ پا و ندرتا در استخوان فک هم ایجاد شود. نکروز آواسکولار در ابتدا علامتی نمی دهد ولی ممکن است به تدریج درد مفصل بدهد. در زمانی که این اختلال تشخیص داده می شود، بیماری معمولا پیشرفته است. درمان آن معمولا طولانی است، از داروهای مسکن و عصا برای تحمل وزن استفاده می شود. بیشتر افراد مبتلا به این بیماری در نهایت برای ترمیم استخوان و بهبود مفصل و جایگزینی مفصل نیاز به جراحی دارند. عواملی که باعث ایجاد نکروز آواسکولار می شود، داروهایی خاصی هستند مثل کورتیکواستروئید ها، آسیب ها، مصرف بیش از حد الکل، اشعه درمانی و شیمی درمانی. برخی بیماری های طبی مثل سرطان، لوپوس، آنمی داسی شکل، پوکی استخوان ممکن است خطر نکروز آواسکولار را افزایش دهد.
درد مفصل معمولا تدریجی ایجاد می شود، بویژه زمانی که وزن بر روی مفصل باشد. با پیشرفت بیماری، درد مفصلی حتی در زمان استراحت هم دیده می شود و اگر استخوان کولاپه شود، این درد شدید است. درد و کاهش قوام استخوان ممکن است حرکت مفصل را دشوار کند. بیماری می تواند از درد مفصلی پیشرفته تر شود و کاهش عملکرد مفصل بدهد. این روند ممکن است چند ماه تا ۱ سال زمان ببرد. درمان این اختلال به شدت بیماری بستگی دارد. در ابتدا مسکن ها و برداشت وزن از روی مفصل به تسکین علائم بیمار کمک می کند. بیشتر افراد مبتلا به نکروز آواسکولار در نهایت نیاز به جراحی دارند. جراحی به ترمیم نواحی کوچک آسیب استخوانی کمک می کند. معمولا برای مراحل آخر این اختلال، جایگزینی مفصل لازم است.
در صورت فشار به مفصل آسیب دیده، این وضعیت بدتر می شود.
پزشک ممکن است مفصل را فشار دهد تا میزان درد را بررسی کند و آن را حرکت دهد، تا محدوده ی حرکت آن را متوجه شود. ممکن است تست های مختلفی درخواست شود مثل تصویر برداری با اشعه ایکس، ام آر آی، سی تی اسکن، اسکن های استخوانی. ممکن است بیمار به روماتولوژیست و یا ارتوپد ارجاع داده شود.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com