سندرم آسپرگر

سندرم آسپرگر – Asperger Syndrome

اسامی دیگر آن عبارتند از:

اختلال آسپرگر

علائم سندرم آسپرگر

محدودیت در رفتارهای اجتماعی
مشکلات ارتباطی غیر زبانی
حرکات ناهماهنگ

مرور کلی

این سندرم یکی از وضعیت های نموی دوران کودکی است به نام طیف اختلالات اوتیسم.

بچه های مبتلا به این سندرم معمولا هوش طبیعی تا بالایی دارند. برخلاف کودکان مبتلا به اوتیسم، آن ها نموی تاخیری شناختی و یا زبانی ندارند ولی الگوهای گفتاری غیر عادی دارند.

چه چیزی انتظار می رود

ممکن است به نظر بیاید که کودکی که حدود ۳ سال سن دارد، کمی با همسالان خود متفاوت است. اولین موردی که ممکن است مشاهده شود، تاخیر در حرکات است. ممکن است شامل اختلال در گرفتن اشیاء، و یا بالا رفتن باشد. علاقه شدید و مشخص به یک موضوع خاص یکی از مشخصات اصلی این سندرم است. برای مثال، بچه ها ممکن است ساعاتی را با ماشین بازی کنند و یا در مورد قطار صحبت کنند. راه مشخصی برای درمان این اختلال وجود ندارد ولی بیشترین درمان ها ترکیبی از سایکوتراپی، آموزش های خاص و تعدیل های رفتاری و حمایت از والدین است. داروها هم گاهی اوقات توصیه می شود.

عوامل خطر

جنس مذکر در خطر بالاتری قرار دارد.

درمان سندرم آسپرگر

تمرین مهارت های اجتماعی
درمان رفتاری شناختی – صحبت کردن
فیزیکال تراپی برای مشکلات حرکتی
درمان زبانی / گفتاری
حمایت و یا کنترل والدین
اگر کودک مشکلاتی مثل اضطراب، و عصبی شدن و یا عدم توجه داشته باشد ممکن است دارودرمانی لازم شود.