آنژیوادم – Angioedema
این ورم ممکن است دردناک باشد. آنژیوادم شدید ممکن است باعث دشواری تنفس شود که یک وضعیت اورژانسی است.
آنژیوادم باعث ورم زیر پوست می شود. ممکن است نشانه ای از واکنش آلرژیک باشد مثل کهیر. وقتی که کهیر بر روی سطح پوست ظاهر می شود، آنژیوادم زیر آن رخ می دهد. اغلب در اطراف چشم ها و لب ها دیده می شود. در واکنش به گزش حشرات، داروها و یا برخی غذاها و نور خورشید و یا سایر محرک ها ممکن است آنژیوادم یا کهیر رخ دهد. برخی افراد ممکن است مبتلا به آنژیوادم مزمن شوند. اشکال خفیف آن در خانه درمان می شود. فرم شدید آنژیوادم، ممکن است مشکلات تنفسی بدهد و ممکن است تهدید کننده ی حیات باشد.
اگر درمان در منزل به بهبود این وضعیت کمک نکند و یا تنفس مختل شده باشد مثل کوتاهی تنفس، ویز، و یا غش کردن، باید بیمار به اورژانس مراجعه کند. اگر پزشک داروی اورژانسی برای برطرف کردن این وضعیت تجویز کرده است، در موارد واکنش آلرژیک شدید، بیمار از آن استفاده می کند ( با دستور پزشک) ( اپی- پن یا توئین جکت )
پس از تماس با عامل محرک، آنژیوادم ممکن است باعث ورم صورت شود بویژه در اطراف چشم ها و دهان. اغلب بیمار دچار کهیر هم خواهد شد( برجستگی های خارش دار بر روی پوست). ممکن است در طی چند ساعت این وضعیت بدتر شود. آنتی هیستامین ها ممکن است این وضعیت را کنترل کند. معمولا، ورم متوقف می شود و در مدت چند روز برطرف می شود. در موارد شدید، ممکن است راه های هوایی ورم کند، و وضعیت تنفس بیمار بدتر شود.
اگر ویز وجود دارد و یا وضعیت تنفس بیمار مختل شده و یا علائم بیمار پس از مصرف آنتی هیستامین بدتر شده است، باید به اورژانس مراجعه شود.
گزینه های درمانی برای آنژیوادم عبارتند از:
آنتی هیستامین های بدون نسخه ممکن است این واکنش را کنترل کنند. یخ و کمپرس سرد ممکن است به کاهش تورم و خارش کمک کند. خاراندن این وضعیت را بدتر می کند. در ادامه، باید از آلرژن ها و سایر محرک ها اجتناب شود. اگر واکنش آلرژیک شدید وجود داشته باشد، باید از دستورات دارویی مصرف Epi-pen پیروی شود و فرد دیگری به اورژانس زنگ بزند.
اگر نشانه های آنژیوادم مثل تورم بویژه در اطراف چشم ها، لب، گلو، دست ها و پاها و دستگاه تناسلی و یا کرامپ شکمی، کهیر و دشواری در تنفس وجود داشت، به پزشک فورا اطلاع داده شود.
آنژیوادم در زنان و در افراد حدود ۲۰ ساله شایع تر است. محرک های متداول آن شامل گرده گل، گرد و غبار، گزش ها و برخی غذا ها و برخی آنتی بیوتیک ها، داروهای NSAIDs مثل ایبوپروفن و ناپروکسن و برخی داروهای فشار خون، نور خورشید و یا آب می باشد. سایر مشکلات طبی هم ممکن است علتی برای آنژیوادم باشند مثل:
برخی افراد ممکن است به نوع ارثی آنژیوادم مبتلا باشند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com