آبسه

آبسه – abscess

اسامی دیگر آن عبارتند از:

آبسه پوستی
تاول
کربانکل
فرونکل

علائم آبسه

علائم آبسه شامل موارد زیر است:

توده ی متورم، دردناک، قرمز، دردناک و گرم در پوست که ممکن است پاره شود و از آن چرک خارج شود. اگر عفونی شود، ممکن است تب، تهوع، استفراغ رخ دهد.

مرور کلی

آبسه پوستی، توده ی ملتهبی از چرک است که در زیر سطح پوست رشد می کند. باعث تورم و درد در پوست می شود. علل عفونی آن ممکن است استافیلوکوک و یا استرپتوکوک باشد. این باکتری ها می توانند از راه خراش و یا فولیکول موی دچار التهاب وارد پوست شوند. برخی از آبسه های پوستی پاره می شوند و چرک آن ها خارج می شود ولی گاهی اوقات نیاز به درمان دارند. باکتری های مسبب آبسه های پوستی اگر به جریان خون، گره های لنفاوی و یا بافت های عمقی تر انتشار یابند، خطرناک هستند.

چه چیزی باید انتظار داشت؟

اگر آبسه کوچک باشد، با کمپرس گرم ممکن است تمیز شود. نباید با سوزن یا جسم نوک تیزی چرک آن را خارج کنید، چون خطر ایجاد عفونت دارد. پزشک ممکن است محل آبسه را برش دهد و چرک آن را خارج کند و با محلول نمکی استریل محل آن را تمیز کند. دو هفته ای زمان می برد تا محل آبسه ترمیم شود. معمولا اگر آبسه کامل تخلیه شود، آنتی بیوتیک نیاز نیست ولی اگر عفونت پخش شود، فرد ضعف ایمنی داشته باشد و یا آبسه در صورت باشد و یا فرد آبسه های مکرر پوستی داشته باشد که عود می کنند، ممکن است آنتی بیوتیک لازم شود.

میزان شیوع

آبسه یکی از علل شایع مراجعه به پزشکان است.

درمان آبسه

گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کمپرس گرم
برش و تخلیه ی آبسه توسط پزشک
آنتی بیوتیک

مراقبت شخصی

برای کمک به تمیز کردن آبسِه های کوچک و پیشگیری از بروز عفونت ممکن است موارد زیر کاربرد داشته باشد:

استفاده از کمپرس گرم برای حدود ۳۰ دقیقه، ۴ بار در روز
همیشه قبل و بعد از تماس با آبسه های پوستی باید دست ها شسته شود.
نباید با سوزن یا جسم نوک تیز آبسه سوراخ شود.
اگر آبسِه خود به خود پاره شد، از پماد آنتی بیوتیکی استفاده شود و اطراف آن تمیز شود.
آبسِه باید با بانداژ تمیز پوشیده شود.
محل آبسه باید دوبار در روز با صابون آنتی بیوتیکی شسته شود.
لباس ها و سایر وسایل در تماس با آبسه باید با آب گرم و صابون شسته شود.

این وضعیت با مواد زیر بدتر می شود:

عدم درمان آبسِه
فشار دادن و ترکاندن آبسه در منزل
عدم تخلیه ی کامل آن

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر آبسِه بیش از ۱.۲ اینچ عرض داشته باشد، ترمیم نشود، و بزرگ تر شود، در ناحیه ی مقعدی یا کشاله ران باشد، جسم خارجی در زخم یا زیر پوست وجود داشته باشد، باید به پزشک مراجعه شود. اگر بیمار تب ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت و یا بالاتر دارد، باید به پزشک مراجعه کند. افرادی که بیماری مزمن مثل ایدز، دیابت، سرطان، کم خونی داسی شکل، و یا بیماری عروق محیطی دارند، در صورت بروز هر نوع آبسه پوستی باید توسط پزشک ویزیت شوند.

اگر آبسِه بر روی صورت باشد و پهن تر از یک و نیم اینچ باشد، تب ۱۰۲ درجه فارنهایت و یا وجود استفراغ باید بیمار به اورژانس بیمارستان مراجعه کند. این علائم زمانی حیاتی است که فرد بیماری مزمن داشته باشد و یا داروهای سرکوب کننده ی ایمنی استفاده کند. اگر آبسِه های پوستی برداشته شود، در صورتی که تب و یا افزایش قرمزی یا درد در ناحیه رخ داد، فورا با پزشک تماس گرفته شود.

سوالاتی که ممکن است بیمار از پزشک بپرسد؟

چرا من دچار آبسِه شده ام؟
برای پیشگیری از عود آبسِه چه باید کنم؟
آیا نیاز به روشی برای تخلیه ی آبسِه وجود دارد؟
چه مدت باید آنتی بیوتیک استفاده شود؟

تشخیص آبسه

پزشک با استفاده از شرح حال و معاینات بالینی آبسِه و بافت های اطراف آن، تشخیص را مطرح می کند. پزشک ممکن است غده های لنفاوی را هم از نظر تورم بررسی کند، و یا کشت زخم، تست های خونی و یا تصویر برداری های گوناگون انجام دهد.