سرگیجه وضعیتی خوش خیم یا BPPV : سرگیجه حالتی است که فرد احساس می کند همه چیز دور سرش می چرخد. علت آن ممکن است مشکلی در گوش داخلی باشد.
در برخی افراد این نوع سرگیجه در مدت چند هفته ناپدید می شود. ولی ممکن است دوباره برگردد.
معمولا نشانه ی مشکل طبی جدی نیست.
این حالت بیشتر زمانی دیده می شود که فرد سرش را به سمت خاصی می چرخاند.
این حالت معمولا یک یا دو دقیقه طول می کشد. ممکن است خفیف باشد و یا در حدی شدید باشد که باعث حالت استفراغ شود.
پس از پرسیدن سوالاتی از بیمار و معاینه ی بالینی، پزشک این تشخیص را مطرح می کند. تستی در این زمینه وجود دارد که دیکس هالپیک نام دارد.
دو روش معمولا در مطب پزشک استفاده می شود. این روش ها مانور اپلی و مانور سمونت نام دارد.
ممکن است داروهایی برای این مشکل استفاده شود تا به بهبود تهوع و استفراغ ناشی از سرگیجه کمک کند. اما این روش ممکن است زمان بر باشد.
اگر حمله ی ناگهانی سرگیجه رخ دهد، باید بیمار بیشتر مراقب باشد:
علامت اصلی آن چرخش اجسام اطراف است. این حالت سرگیجه نام دارد.
باید بین سرگیجه و گیجی و منگی تفاوت قائل شد. مردم معمولا این دو واژه را به جای هم به کار می برند.
چه زمانی باید به پزشک اطلاع داد:
در موارد زیر مداخله طبی نیاز است:
برای تشخیص آن از شرح حال و معاینه ی بالینی استفاده می شود. بیماری های متعدد، عوارض جانبی داروها و آسیب های مغزی هم ممکن است سرگیجه بدهند.
ممکن است تست داکس هالپیک استفاده شود. با این تست پزشک می خواهد علت سرگیجه را متوجه شود.
اگر علائم بیمار و یا نتایج معاینات، پزشک را به این نتیجه برساند که سرگیجه ی وضعیتی خوش خیم وجود ندارد، ممکن است تست های دیگری هم نیاز شود، شامل:
داروهایی به نام مهارکننده های وستیبولار مثل آنتی هیستامین ها، سداتیو ها و یا اسکوپولامین ممکن است در موارد وجود علائم شدید استفاده شود.
داروهای ضد تهوع استفراغ هم ممکن است استفاده شود.
در موارد نادر ممکن است جراحی برای درمان سرگیجه ی وضعیتی خوش خیم کاربرد داشته باشد.
در بیشتر موارد، سرگیجه ی وضعیتی خوش خیم قابل پیشگیری نمی باشد. ولی در برخی موارد ممکن است در نتیجه ی آسیب های سر باشد.
برخی داروها که ممکن است در این زمینه استفاده شوند عبارتند از:
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com