زونا راش های پوستی دردناکی می دهد. علت آن ویروس واریسلا زوستر است. این بیمای معمولا در یک سمت صورت و یا بدن ایجاد می شود و به آن هرپس زوستر گفته می شود.
این بیماری در بالغین مسن تر و افرادی که ضعف ایمنی دارند ناشی از استرس، آسیب و داروهای خاص شایع تر است. بیشتر افرادی که مبتلا به این بیماری هستند، بهبود می یابند و مجدد به آن مبتلا نمی شوند. ولی ممکن است فردی بیش از یک بار به زونا مبتلا شود.
این بیماری زمانی رخ میدهد که ویروس عامل آبله مرغان دوباره در بدن فعال شود. پس از اینکه فردی از آبله مرغان بهبود یافت، ویروس در ریشه های عصبی به صورت خاموش باقی می ماند. در برخی افراد، برای همیشه خاموش می ماند. در سایر موارد در زمان بیماری، استرس و یا ضعف ایمنی این ویروس بیدار می شود. برخی داروها هم ممکن است این ویروس را تحریک کنند و راش های زونا ایجاد شود.
فردی که زونا دارد دیگران را آلوده نمی کند ولی احتمال کمی وجود دارد که فردی که راش زُونا دارد، این ویروس را به سایر افرادی که آبله مرغان نگرفته اند و یا واکسن آن را نزده اند، انتقال دهد.
این بیماری چند مرحله دارد. در ابتدا ممکن است سردرد و یا حساسیت به نور ایجاد شود. ممکن است بیمار علائم شبه آنفلوآنزا داشته باشد ولی تب نداشته باشد.
در ادامه ممکن است خارش، گزگز و یا درد ایجاد شود. ممکن است راش پوستی ایجاد شود که به سمت تاول پیشروی کند. این تاول ها پر از مایع هستند و بعد خشک می شوند. ۲ تا ۴ هفته زمان می برد تا تاول ها بهبود بیابند و ممکن است از خود اسکار به جای بگذارند.
ممکن است بیمار ضعف یا گیجی داشته باشد. ممکن است درد طولانی مدت و یا راشی در صورت داشته باشد و یا تغییرات بینایی و یا راش در حال گسترس وجود داشته باشد.
این بیماری با دارو بهبود می یابد. این داروها شامل داروهای ضد ویروس و یا داروهای مسکن هستند.
استفاده از داروهای ضد ویروس می تواند به بهبود زودتر راش و کاهش درد کمک کند.
هر فردی که مبتلا به آبله مرغان باشد ممکن است دچار زُونا شود. اگر بیمار مسن تر از ۵۰ سال باشد و یا اگر ضعف ایمنی داشته باشد، احتمال بیشتری برای ابتلا به زونا دارد.
برای بالغین واکسن زونا وجود دارد. این واکسن احتمال بروز زُونا را کاهش می دهد و از درد طولانی مدت پس از ابتلا پیشگیری می کند.
این بیماری دوباره فعال شدن ویروس واریسلا زوستر است، ویروسی که عامل آبله مرغان است. پس از ابتلا به آبله مرغان، این ویروس در رشه های عصبی غیر فعال می شود و در برخی افراد دوباره فعال می شود.
مواجهه با زونا الزما باعث انتقال بیماری نمی شود. اگر فرد مبتلا به آبله مرغان نباشد و واکسن آن را هم نگرفته باشد، در مواجهه با زُونا ممکن است مبتلا به آبله مرغان شود.
اگر فرد فرم فعال زونا را داشته باشد، باید از انتشار ویروس به سایرین پیشگیری کند. تاول های پر از مایع باید در هر بخش بدن پوشیده شود.
وقتی که ویروس آبله مرغان دوباره فعال شود، عامل ابتلا به زونا است. علائم اولیه زونا شامل سردرد، حساسیت به نور، و علائم شبه آنفلوآنزا، بدون تب است. در ادامه بیمار ممکن است احساس خارش، گزگز، درد داشته باشد.
راش عامل زونا دردناک است. ریشه های عصبی که حس پوست را تامین می کند در هر سمت بدن مسیرهایی دارد. زمانی که ویروس دوباره فعال می شود، از ریشه های عصبی به ناحیه ی پوستی که با آن ها عصب رسانی می شود وارد می شود. علت آن این است که چرا زونا یک سمت بدن را درگیر می کند و معمولا از وسط به پشت قفسه سینه می رود. ممکن است بر روی صورت در اطراف یک چشم هم ایجاد شود. ممکن است بیش از یک ناحیه ی راش در بدن ایجاد شود.
مراحل بیماری زونا عبارتند از:
– خارش، سوزش در ناحیه برای راش های اولیه
– درد دائمی که ممکن است برای سال ها پابرجا باشد.
– حساسیت شدید به لمس
زونا مکن است با سایر مشکلاتی که علائم مشابه دارند اشتباه شود. راش ناشی از زُونا ممکن است با عفونت ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس و ایمپتیگو اشتباه شود. درد آن ممکن است شبیه آپاندیسیت، حمله ی قلبی، زخم و یا سردرد های میگرنی باشد.
زونا توسط ویروسی همانند آبله مرغان ایجاد می شود. پس از حمله ی ویروس آبله مرغان، این ویروس در اعصاب باقی می ماند. با افزایش سن، و یا بعد از استرس و یا ضعف ایمنی، این ویروس ممکن است به شکل زونا خود را نشان دهد.
ممکن است در ابتدا بیمار دچار سردرد، علائم شبه آنفلوآنزا ( معمولا بدون تب)، حساسیت به نور، خارش، گزگز، درد در ناحیه راش باشد. این درد معمولا در چند روز یا هفته قبل از شکل گیری راش در یک سمت بدن ایجاد می شود. راش ها در حدود ۲ الی ۴ هفته بعد بهبود می یابد ولی ممکن است اسکار های طولانی مدتی ایجاد شود.
بیشتر بیماران مبتلا به زونا دوباره ممکن است مبتلا به این بیماری شوند.
تاخیر درمان و یا عدم درمان این بیماری ممکن است خطر عوارض این بیماری را افزایش دهد.
عوارض بیماری زونا عبارتند از:
اگر زن بارداری مبتلا به آبله مرغان شود، نوزاد وی در خطر بالایی برای ابتلا به زونا در ۲ سال اول زندگی قرار دارد. اگر کودکی در سال اول زندگی مبتلا به آبله مرغان شود، در خطر بالایی برای ابتلا به زونا در دوران کودکی قرار دارد.
درد پس از زونا عارضه ی شایع زونا است که برای حداقل ۳۰ روز ادامه دارد و ممکن است برای ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد. می توان خطر زونا و یا پست هرپتیک نورالژیا را با واکسن زونا کاهش داد.
اگر شما فکر می کنید که مبتلا به زونا هستید باید فورا توسط پزشک ویزیت شوید. درمان اولیه با داروهای ضد ویروس ممکن است درد را کاهش دهد و از عوارض زُونا پیشگیری کند.
اگر بیمار برای بیش از ۱ ماه از بهبود زخم ها همچنان درد شدید دارد، باید توسط پزشک ویزیت شود.
پزشکانی که می توانند برای درمان زونا به شما کمک کنند:
پزشک معمولا می تواند با بررسی ناحیه ی راش در یک سمت بدن این بیماری را تشخیص دهد. اگر تشخیص زُونا واضح نباشد، پزشک ممکن است تست های آزمایشگاهی را مطرح کند، بیشتر تست های هرپسی، که سلول هایی هستند که از تاول برداشته می شود.
درمانی برای زونا وجود ندارد ولی درمان ممکن است طول مدت بیماری را کاهش دهد و از عوارض آن پیشگیری کند.
گزینه های درمانی عبارتند از:
اگر این داروها در ۳ روز اول مشاهده ی راش ها شروع شود، احتمال بروز عوارض دراز مدت مثل درد پس از ضایعات زونا کم تر می شود.
شایع ترین درمان ها برای زونا شامل موارد زیر است:
در موارد شدید بیماری زونا، برخی پزشکان ممکن است برای بیماران همراه با داروهای ضد ویروس از کورتن استفاده کنند. ولی کورتون ها خیلی برای بیماری زونا کاربرد ندارد.
اگر بیمار دردی داشته باشد که یک ماه پس از ترمیم راش زونا پابرجا باشد، پزشک ممکن است درد پس از زونا را تشخیص دهد ( شایع ترین عارضه ی زونا ). این اختلال ممکن است باعث درد برای ماه ها یا سال ها شود. درمان برای کاهش درد این عارضه شامل موارد زیر است:
کرم های موضعی شامل کاپساسین هستند که اثرات تسکینی ضد درد دارد. این دارو ممکن است در برخی افراد تحریک و سوزش پوست بدهد.
در برخی موارد، زونا عوارض دراز مدتی می دهد. درمان ها به عوارض خاص بیماری بستگی دارد:
هر فرد مبتلا به آبله مرغان ممکن است در ادامه زندگی مبتلا به زونا شود. واکسن زونا ممکن است به پیشگیری کمک کند و یا ممکن است درد آن را تخفیف دهد. واکسن زونا، زوستاواکس نام دارد. این دارو برای بالغین ۶۰ سال و یا مسن تر کاربرد دارد که قبلا مبتلا به زُونا نشده باشند.
اگر فردی هرگز به آبله مرغان مبتلا نشده باشد و واکسن آن را هم نزده باشد، باید از تماس با فرد مبتلا به زونا یا آبله مرغان اجتناب کند.
اگر فرد مبتلا به زونا است باید از تماس با افراد تا زمان بهبود تاول ها اجتناب کند. بویژه در مورد افراد در معرض خطر شامل:
اگر درمان در خانه کمک کننده نباشد، باید به پزشک اطلاع داده شود.
داروهای موثر برای درمان راش در مرحله ی فعال ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروهایی که برای درمان درد پس از زونا کاربرد دارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان های روانپزشکی برای کمک به تسکین دردهای طولانی مدت مثل درمان رفتاری شناختی که ممکن است کمک کننده باشد. این درمان شامل تکنیک هایی مثل ریلاکسیشن و ورزش های تنفسی است.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com