لکنت یک اختلال ارتباطی است که در آن روانی گفتار به واسطه ی تکرارها ( مانند : ب ب بگو ) ، کشیده گویی ها ( بِگو – کشیدن صدای -ِ ) یا توقف های (بدون صدا) غیرطبیعی صداها و هجاها ، به هم می ریزد. هم چنین ممکن است حرکات غیرمعمول بدن و صورت که مرتبط با تلاش برای صحبت کردن است ، وجود داشته باشد.
به احتمال زیاد چهار فاکتور وجود دارد که در رشد لکنت دخیل هستند:
لکنت ممکن است از ترکیب چند فاکتور با یکدیگر اتفاق بیافتد و ممکن است دلایل متفاوتی در افراد مختلف داشته باشد.
بیشتر از ۷۰ میلیون نفر از مردم جهان لکنت دارند ( تقریبا ۱ درصد از جمعیت ). در ایالت متحده ی آمریکا بیشتر از ۳ میلیون آمریکایی لکنت دارند .
لکنت در جنس مذکر ۴ برابر بیشتراز جنس مونث اتفاق می افتد. ( نسبت ۴ به ۱)
تقریبا ۵ درصد از همه ی کودکان دوره ای از لکنت را که ممکن است ۶ ماه یا بیشتر طول بکشد ، تجربه کرده اند . حدود ۱ درصد با مشکلات به صورت طولانی مدت باقی می مانند. بهترین ابزار، پیشگیری مداخله ی زودهنگام است .
کودکان و بزرگسالانی که لکنت می کنند ، مشکلات عاطفی یا روانی بیشتری نسبت به آن هایی که لکنت نمی کنند ، ندارند . دلیلی وجود ندارد تا معتقد باشیم که ضربات عاطفی مسبب لکنت هستند.
بهتر است در اسرع وقت به دنبال راهی کمک کننده برای شما یا خانواده ، باشید . اگر لکنت فراتر از ۳ تا ۶ ماه وجود داشته یا به طور ویژه ای شدید است ، ممکن است شما بخواهید از یک آسیب شناس گفتار و زبان که متخصص در زمینه ی لکنت است ، استفاده کنید.
بله . رویکردهای متنوع موفقی برای درمان کودکان و بزرگسالان وجود دارد . به طور کلی توصیه می شود هرچه زودتر بهتر .
امیلی بلانت ، جیمز اول جونز ، جان استیل، بیل والتون ، باب لاو ، مرلین مونرو، کارلی سیمون ، ، جان آپدایک ، جرج پنجم ، همه افراد مشهوری هستند که لکنت کردند و زندگی موفقی داشته اند.
هیچ درمان معجزه ای برای لکنت وجود ندارد . درمان ، دستگاه های الکترونیکی و حتی داروها فرآیند یک شبه ای نیستند. در حالی که یک متخصص نه تنها کودکان بلکه نوجوانان و افراد بزرگسال را می تواند کمک کند .
References : THE STUTTERING FOUNDATION – F.A.Q
مترجم: خانم ریحانه زرجینی – آسیب شناس گفتار و زبان