اسکلرودرمی

اسکلرودرمی – Scleroderma

نام دیگر آن اسکلروز سیستمیک است.

اسکلرودرمی یک اختلال ایمنی ناشایع است که باعث اختلال ساخت کلاژن در بافت می شود. افراد مبتلا دچار سفتی و ضخیم شدن پوست می شوند. اسکلرودرمی ممکن است روی رگ های خونی و اندام ها اثرگذار باشد مثل ریه ها، قلب، کلیه ها و روده ها. این اختلال در زنان و در افراد بین ۳۰ تا ۵۰ سال شایع تر است. این بیماری درمانی ندارد. درمان آن به تسکین علائم کمک می کند.

این بیماری انواع مختلفی دارد. اسکلرودرمی موضعی معمولا فقط در پوست ایجاد می شود، به آرامی پیشرفت می کند ولی مشکلات جدی نمی دهد. ممکن است خودبخود برطرف شود. اسکلرودرمی سیستمیک ممکن است بر روی پوست، اندام و یا هر دو اثرگذار باشد. اغلب در مدت ۳ تا ۵ سال بدتر می شود و در ادامه ممکن است بهتر شود. اسکلرودرمی سیستمیک ممکن است کشنده باشد که البته به نوع اندام درگیر بستگی دارد.

درمان به تسکین علائم و محدود شدن آسیب کمک می کند.

این بیماری نادر است.

علائم اسکلرودرمی

سفت شدن پوست
ضخیم شدن پوست
تغییر رنگ روی پوست
زخم روی پوست
رنگ پریدگی و یا کبودی انگشتان دست یا پا
دشواری در بلع
یبوست
اسهال
ریزش مو
تورم و درد مفصلی
سرفه خشک و مشکل تنفسی
درد و بی حسی پا
کاهش وزن

عوامل خطر

زنان
نژاد آفریقایی آمریکایی
مواجهات شغلی

درمان اسکلرودرمی

درمان آن به تسکین علائم کمک می کند. درمان های این بیماری عبارتند از:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی NSAIDs برای تسکین درد و التهاب
کورتیکواستروئید
داروهای مهارکننده دستگاه ایمنی
درمان علائم پوستی
فیزیوتراپی
داروهای درمان ریفلاکس اسید از معده به مری، فشار خون بالا، مشکلات بلع، مشکلات کلیوی و دیگر عوارض

این وضعیت در موارد زیر بدتر می شود:

هوای سرد
استعمال دخانیات

چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود

اگر هر علامتی دال بر اسکلرودرمی وجود دارد، باید بیمار به پزشک مراجعه کند. اگر علائم شدیدی مثل دشواری تنفس وجود داشت، اقدام طبی اورژانسی لازم است و باید فورا به اورژانس اطلاع داده شود.