سندرم پای بی قرار

سندرم پای بی قرار – Restless Legs Syndrome  

نام دیگر آن سندرم ویت مک – اکبوم است.

سندرم پای بی قرار ناراحتی شدیدی در پاها ایجاد می کند و فرد باید فورا پایش را حرکت دهد. ممکن است خارش هم ایجاد شود. در زمان استراحت این وضعیت بدتر می شود و با حرکت بهبود می یابد. معمولا، این سندرم علت واضحی ندارد، ولی بارداری، برخی مشکلات طبی، و داروها محرک این مشکل هستند. اگرچه این اختلال خطرناک نیست ولی ممکن است بیمار را از خواب بیدار کند. این سندرم با دارودرمانی بهبود نمی یابد ولی ممکن است باعث تسکین علائم شود.

علائم سندرم پای بی قرار

• ناراحتی در پاها، ممکن است خارش یا گزگز هم ایجاد شود.

انتظارات

سندرم پای بی قرار ممکن است در شب ها، در زمان نشستن و یا دراز کشیدن بدتر شود. حرکت دادن پاها این اختلال را به صورت موقت برطرف می کند. بسیاری از افراد فرم خفیف این اختلال را دارند. در سایر موارد وضعیت بیمار در شب ها بدتر می شود. این اختلال ممکن است در طی ماه ها یا سال ها عود کند.

درمان سندرم پای بی قرار

درمان سندرم پای بی قرار ممکن است شامل استراحت دادن به ماهیچه ها باشد. این موارد عبارتند از:

• کم کردن استرس
• گرما و رطوبت
• کشش و ماساژ
• داروهای کمکی خواب
• داروهای دیگر مثلا داروهای بیماری پارکینسون، صرع، اضطراب و درد

اگر مشکل زمینه ای و یا عوارض جانبی داروها عامل بروز سندرم پای بی قرار است، درمان آن ها و یا استفاده از داروهای متفاوت ممکن است علائم را برطرف کند.

این وضعیت در موارد زیر بدتر می شود

• استراحت کردن و یا دراز کشیدن
• نشستن
• استرس
• کافئین
• الکل
• محرک ها
• استعمال دخانیات

چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود

• اگر سندرم پای بی قرار در شب ایجاد شود و یا مشکلات خواب ایجاد کند، باید بیمار به پزشک مراجعه کند.

سوالاتی که ممکن است از پزشک پرسیده شود

• چگونه می توانم علائم را تسکین دهم؟
• آیا عوارض جانبی داروها عامل بروز این اختلال است؟
• آیا داروهایی را برای بهبود خواب توصیه می کنید؟

تشخیص

پزشک بیمار را معاینه می کند و علائم وی را بررسی می کند. ممکن است تست هایی برای رد سایر علل نیاز باشد.

عوامل خطر

• استرس
• قاعدگی
• یائسگی
• شرح حال خانوادگی سندرم پای بی قرار

عوارض جانبی داروها مثل ضد افسردگی ها، داروهای آلرژی، داروهای ضد تهوع، آرام بخش ها و دیگر داروها ممکن است عامل بروز این بیماری باشد.

این اختلال گاهی اوقات در افرادی ایجاد می شود که مشکلات طبی دیگری دارند مثل فقر آهن، اختلالات خواب، آسیب عصبی، فیبرومیالژیا، بیماری کلیوی و بیماری پارکینسون

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com