زردی نوزادی – Newborn Jaundice
نام دیگر آن افزایش بیلی روبین نوزادی است.
زردی نوزادی یک وضعیت شایع و عموما بی خطر است. اطفال در مدت چند روز از زمان تولد ممکن است دچار زردی شوند. ممکن است پوست و چشم های کودک زرد شود. مواد طبیعی به نام بیلی روبین در خون زیاد می شود و عامل بروز این اختلال است. معمولا، زردی نوزادی درمانی نیاز ندارد و خودبخود برطرف می شود. به علت خطری که در مورد مشکلات جدی تر وجود دارد، کودکان مبتلا به زردی باید توسط پزشک ویزیت شوند. مشکلات خونی، عفونت ها و دیگر مشکلات ممکن است زردی شدید تری ایجاد کند. زردی نوزادی گاهی اوقات نیاز به درمان برای پیشگیری از بروز عوارض دارد.
بیشتر نوزادان انواعی از زردی دارند. شایع ترین فرم آن زردی فیزیولوژیک است. در مدت ۲ یا ۳ روز از زمان تولد رخ می دهد. علائم ممکن است بین روز ۲ و ۴ مشخص تر شود. معمولا در مدت ۲ هفته ناپدید می شود. زردی ناشی از شیر مادر ممکن است زمانی ایجاد شود که نوزاد خوب غذا نخورد. برخی اطفال مبتلا به زردی نیاز به درمان با نورهای خاصی دارند تا بیلی روبین را بشکند. اطفال مبتلا به زردی نوزادی ممکن است لازم باشد تا در بیمارستان به مدت طولانی تری بمانند و یا بررسی های بیشتری تا زمانی برطرف شدن علائم انجام شود. باید همیشه زردی جدی گرفته شود. در موارد نادر، زردی کنترل نشده ممکن است مشکلات جدی تری بدهد مثل آسیب مغزی، ناشنوایی و فلج مغزی.
بیش از نیمی از همه ی نوزادان درجاتی از زردی دارند.
بیشتر اطفال مبتلا به زردی نیاز به درمان ندارند. اطفالی که سطوح بیلی روبین بالا و یا سریعا افزاینده دارند، ممکن است به روش های درمانی زیر نیاز داشته باشند:
اگر کودک شما زردی دارد، باید به طور منظم توسط متخصص اطفال در هفته های اول بعد از تولد ویزیت شود.
اگر زردی بعد از ویزیت پزشک بدتر شود، بیش از ۲ هفته تداوم داشته باشد، به پاها هم پخش شود باید به متخصص اطفال اطلاع داده شود.
اگر کودک مبتلا به زردی است و خوب غذا نمی خورد، بی توجه است و یا تب وجود دارد، باید به اورژانس منتقل شود.
پزشک ممکن است پوست کودک را با پروب لمس کند و یا برای بررسی زردی نمونه خون تهیه کند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com