میاستنی گراویس

میاستنی گراویس – Myasthenia Gravis

میاستنی گراویس در اثر پاسخ های ایمنی غیر طبیعی ایجاد می شود که باعث ضعف عضلانی می شود. بیشتر بر روی عضلات کنترل کننده ی حرکات چشم و پلک، صورت و جویدن و بلع اثر دارد. تا ۲۰ درصد افراد مبتلا به این بیماری حمله ی حاد دارند ( در زمانی که ضعف عضلانی، تنفس را هم دشوار می سازد). خوشبختانه، داروهایی وجود دارد که به کاهش ضعف عضلانی و مهار پاسخ غیر عادی ایمنی در میاستنی گراویس کمک می کند. درمان ها به حذف آنتی بادی های خون کمک می کند.

علائم میاستنی گراویس

میاستنی گراویس باعث اختلال حرکات ارادی ماهیچه ها می شود. عضلاتی که کنترل چشم و پلک، حرکات صورت و بلع را برعهده دارند، بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد. علائم آن شامل افتادن یک یا هر دو پلک، دشواری در جویدن و یا بلع، کلام منقطع، دوبینی یا تاری دید، مشکلات تنفسی، ضعف در بازوها، پاها و یا دست ها و مشکلات تنفسی می باشد.

چه چیزی انتظار می رود

بسیاری از افراد تنها علائم خفیف تا متوسط دارند. در برخی افراد بدون هیچگونه درمانی علائم خودبخود برطرف می شود. ولی تا ۲۰ درصد افراد مبتلا به این بیماری، حملات ضعف عضلانی دارند که تنفس را دشوار می سازد. این وضعیت یک اورژانس طبی است و معمولا در دو سال اول تشخیص این بیماری رخ می دهد.

درمان میاستنی گراویس

پزشک ممکن است داروهایی برای بهبود پیام رسانی عصبی به عضلات تجویز کند و قدرت عضلانی را افزایش دهد. برخی بیماران از داروهای مهار کننده ی تولید آنتی بادی های غیر عادی بهره می برند. سایر درمان ها عبارتند از:

جراحی برداشت تیموس به نام تیمکتومی
پلاسمافرز، روشی برای برداشتن آنتی بادی های غیر عادی خون

سوالاتی که ممکن است از پزشک پرسیده شود

آیا تومور تیموس ممکن است علت بروز علائم من باشد؟
چه درمان هایی را توصیه می کنید؟
آیا جراحی برداشت تیموس کمک کننده است؟
چه مدت باید از داروها استفاده کنم؟
آیا علائم من برطرف می شود؟

تشخیص

تست های خون متعدد
یک تست برای آنتی بادی گیرنده ی استیل کولین است که در حدود ۸۵ درصد بیماران دیده می شود.
تست دیگر برای بررسی آنتی بادی ضد MuSK است که در ۱۵ درصد سایر بیماران مبتلا به میاستنی گراویس وجود دارد. پزشک ممکن است تست هایی را برای بررسی قدرت و فعالیت عصبی درخواست کند.