سرخک

سرخک – Measles

نام دیگر آن روبلا است.

سرخک یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که در اطفال شایع تر است. به طور کلی، یکی از علل مرگ کودکان است. عوارض جدی ولی نادر آن عفونت مغز، نابینایی و پنومونی است، پس واکسیناسیون به جد توصیه می شود. هر فردی که با بیمار مبتلا به این عفونت مواجهه داشته و یا علامت مشکوکی داشته باشد، باید فورا توسط پزشک معاینه شود.

علائم سرخک

تب بالا
سرفه
اشک ریزش و قرمزی چشم ها
آبریزش بینی
راشی که در سر شروع می شود و به سمت پائین منتشر می شود.
لکه های سفید درون گونه ها
گلودرد
درد و یا ضعف عضلانی

چه چیزی انتظار می رود

پس از ۷ الی ۱۴ روز دوره کمون، اولین علائم معمولا شامل تب بالاست که ممکن است تا چند روز تداوم داشته باشد. ممکن است سرفه، آبریزش بینی، اشک ریزش و لکه های سفید درون گونه ایجاد شود. راش قرمز روی صورت و گردن ظاهر شده که به سمت پائین رو به دست و پا منتشر می شود.

این بیماری باید دوره ی خود را که معمولا دو هفته یا کمتر است طی کند ولی با استراحت، استامینفن و یا ایبوپروفن علائم بیمار تسکین می یابد. عوارض آن در بالغین و اطفال زیر ۵ سال شایع تر است. عارضه ی انسفالیت یا تورم مغز در این اختلال بسیار نادر است. بیشتر افراد مبتلا کاملا بهبود می یابند و در اثر ابتلا به این بیماری در طول زندگی ایمنی دارند.

عوامل خطر

عدم واکسیناسیون اطفال
در هر سنی فرد واکسن نگرفته باشد.
سابقه ی ابتلا به سرخک

پیشگیری

بهترین روش پیشگیری از سرخک، واکسن MMR ( سرخک– سرخچه – اوریون ) است.

بچه ها یک بار در ۱۲ الی ۱۵ ماهگی و بار دیگر در ۴ یا ۵ سالگی واکسینه می شوند.

درمان سرخک

این بیماری درمان خاصی ندارد ولی برای تسکین علائم می توان از موارد زیر استفاده کرد:

استامینفن و یا ایبوپروفن که ممکن است برای تسکین درد و یا تب استفاده شود. به اطفال و نوجوانان نباید آسپرین داده شود.
مرطوب کننده برای تسکین سرفه های بیمار

مراقبت شخصی

استراحت کافی
نوشیدن مقادیر کافی مایعات برای پرهیز از کم آبی بدن
استامینفن و یا ایبوپروفن برای تسکین درد و تب
مرطوب کننده
پرسیدن از پزشک در مورد مکمل های ویتامینی A در صورتی که نقص ویتامین A و یا ضعف ایمنی وجود دارد.