در این مبحث به بررسی علل ایجاد و علایم فلج مغزی می پردازیم.
فلج مغزی (CP) نتیجه آسیب به مغز و یا رشد غیر طبیعی مغز است. در بسیاری از موارد، علل دقیق آن شناخته نشده است. آسیب یا اختلال ممکن است در دوران بارداری و یا تولد یا در ۲ تا ۳ سال اول زندگی رخ دهد.
علل احتمالی فلج مغزی در دوران بارداری و یا تولد می تواند مشکلات ژنتیکی، عفونت و یا مشکلات بهداشتی در مادر و یا نوزاد در دوران بارداری و یا مشکلات مربوط به کار و تحویل، در پی داشته باشد.
مشکلات بهداشتی در یک نوزاد مانند کاهش قند خون درمان شده، می تواند همچنین به مغز آسیب رسانده که منجر به فلج مغزی می شود.
علل احتمالی فلج مغزی مربوط به تولد زودرس(تولد نوزاد زودرس) به رشد و نمو مغز، مرتبط است. به عنوان مثال، نوزادان تازه به دنیا آمده در معرض خطر خونریزی در مغز هستند.
علل احتمالی فلج مغزی در ۲ یا ۳ سال زندگی، معمولا آسیب های مغزی جدی در بیماران، آسیب و یا کمبود اکسیژن را در پی دارد که به مغز ارتباط دارند.
هنگامی که فلج مغزی، شدید است، علائم اغلب در هنگام تولد یا اندکی پس از تولد، ظهور پیدا می کند.
اما برخی از نشانه های اولیه فلج مغزی ممکن است بسته به نوع خاص فلج مغزی، متغیر باشند.
علائم فلج مغزی شدید که ممکن است ما پس از تولد متوجه آن شویم عبارتند از:
حتی زمانی که این شرایط در زمان تولد وجود داشته باشد، نشانه های فلج مغزی ممکن است تا زمان یک تا سه ساله شدن کودک ظهور کند.
پزشکان و والدین باید ببینند که حرکات کودک غیر معمول است.
نشانه هایی که در طول زمان رخ می دهند:
برخی از مشکلات مربوط به فلج مغزی در طول زمان روشن تر می شوند. یا ممکن است با توسعه کودک، رشد کنند. این ها موارد شامل: