دیابت بی مزه

دیابت انواع مختلفی دارد شامل دیابت قندی و یا دیابت بی مزه ، در اولی اشکال در میزان قند خون است و در دومی تنها حجم ادرار زیاد می شود.

وقتی که بیشتر افراد در مورد دیابت چیزی می شنوند، ذهن آن ها به سمت دیابت قندی می رود. این وضعیت ( دیابت قندی) در اثر افزایش قند خون ایجاد می شود که به صورت مزمن قند خون بالا می برد. در واقع، دیابت اشاره به اصطلاح کلی دارد که باعث افزایش تولید ادرار می شود.

دیابت بی مزه باعث افزایش بیش از حد ادرار و یا افزایش میزان تشنگی می شود. علت آن این است که یک اشکال در هورمونی خاص و یا گیرنده ی آن وجود دارد. این بیماری خطر کم آبی را در بدن افزایش می دهد.

این بیماری علل مرتبط با نقص هورمونی دارد  که هورمون ضد ادراری ( آنتی دیورتیک ) نام دارد و یا گیرنده ی آن مشکل دارد. این هورمون در بخشی از مغز تولید می شود که هیپوتالاموس نام دارد و در غده ی هیپوفیز ذخیره می شود. آزاد شدن این هورمون باعث می شود تا کلیه ها آب بدن را حفظ کنند و ادرار را تغلیظ کنند.

در حالت طبیعی وقتی که فرد تشنه می شود و یا کمی دچار کم آبی می شود، سطح ADH بالا می روند. کلیه ها آب بیشتری را بازجذب می کنند.

ناتوانی کلیه ها در حفظ آب بدن باعث ایجاد علائم دیابت بی مزه می شود که شامل موارد زیر است:

• تشنگی زیاد
• افزایش تولید ادرار ( پلی اوری)

در برخی افراد، این علائم می تواند شدید شود و کم آبی ( دهیدراسیون ) بدهد.

افزایش از دست دادن بیش از حد مایعات می تواند عدم تعادل الکترولیتی هم بدهد، علائم احتمالی آن عبارتند از:

• ضعف توجیه نشده
• بی قراری
• درد های عضلانی

در این بیماری بر خلاف دیابت قندی مشکلی در گلوکز خون وجود ندارد.

تشخیص دیابت بی مزه

 این مبتلایان معمولا برای بررسی علائم خود به سراغ پزشک می روند.

برای تشخیص، آزمایشات خون و ادرار انجام می شود. غلظت سدیم در خون و ادرار بررسی می شود. به فرد ADH داده می شود تا دیده شود که آیا کلیه ها به آن پاسخ می دهند یا که خیر.

درمان دیابت بی مزه

مهم ترین روش های درمانی برای دیابت بی مزه،  نوشیدن آب فراوان است.

در مواردی که دیابت بی مزه ی مرکزی داریم، ADH از دست رفته را می توان با داروهای جایگزین جبران کرد ( وازوپرسین) ( دارویی که دسموپرسین و یا DDAVP نام دارد).  معمولا اسپری بینی دارد.

دیابت بی مزه ی کلیوی در اثر کاهش توانایی کلیه ها در پاسخ به ADH رخ می دهد. درمان آن می تواند دشوارتر باشد. اگر این نوع دیابت بی مزه در اثر دارو ایجاد شود، قطع مصرف دارو می تواند مقادیر ادرار را در این افراد کاهش دهد. سایر داروها ممکن است علائم این بیماری را بهبود دهند. این دارو ها شامل ایندومتاسین و داروهای ادرار آور ( مدر) می باشد شامل هیدروکلروتیازید و یا آمیلوراید.

دیابت بی مزه باعث نارسایی کلیوی نمی شود، لزومی هم برای دیالیز وجود ندارد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com