پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که باعث می شود تا سلول های پوستی شروع به رشد فوری کنند، و در نتیجه ظاهر پوست ضخیم و سفید و یا لکه های قرمز پیدا می کند.
به صورت طبیعی سلول های پوستی به تدریج رشد می کنند و در حدود ۴ هفته بعد ریزش دارند. سلول ها پوستی جدید رشد می کنند تا جایگزین لایه های خارجی پوست شوند که ریزش کرده اند.
ولی در پسوریازیس سلول های پوستی جدید در طی چند روز تا چند هفته فورا به سطح پوست جابجا می شوند. آن ها لکه هایی را می سازند که پلاک نام دارد. اندازه ی آن ها از حد کوچک تا بزرگ متغیر است. اغلب بر روی زانوها، آرنج، پوست سر، دست ها، پاها ویا کمر ظاهر می شوند. پسوریازیس در بالغین شایع تر است. ولی اطفال و نوجوانان هم می توانند به آن مبتلا شوند.
ابتلا به پسوریازیس می تواند مشکل ساز باشد، بسیاری از افراد بویژه نوجوانان نمی توانند شنا کنند و یا در وضعیتی قرار داشته باشند که این لکه ها مشهود شود. ولی درمان هایی وجود دارد که می تواند به کنترل علائم آن ها کمک کند. متخصصین بر این باورند که پسوریازیس زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بیش از حد فعال شود، و باعث ایجاد التهاب و کنده شدن پوست می شود. در برخی موارد، پسوریازس زمینه ی خانوادگی دارد.
افرادی که پسوریازس دارند، اغلب اشاره می کنند که در زمان هایی علائم آن ها بدتر می شود. به نظر می رسد که علل این دوره های شعله ور شدن شامل هوای سرد و یا خشک، عفونت ها، استرس، خشکی پوست، و برخی داروهای خاص باشد.
پسوریازیس مسری نیست و نمی تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
علائم آن به صورت های گوناگونی ظاهر می شود. پسوریازیس می تواند ملایم باشد، همراه با نواحی کوچکی از راش. وقتی که پسوریازیس متوسط تا شدید باشد، پوست ملتب می شود، همراه با افزایش نواحی قرمز به همراه خارش. اگر پسوریازیس شدید باشد، پوست خارش دار و دردناک می شود و گاهی اوقات لکه های بزرگی شکل می گیرد که ممکن است ناراحت کننده باشد. این لکه ها به هم وصل می شوند و نواحی بزرگی را در بدن از جمله در کل کمر ایجاد می کنند.
در برخی افراد پسوریازیس باعث می شود تا مفاصل متورم و دردناک شوند. این حالت آرتریت پسوریاتیکی نام دارد. این آرتریت می تواند بر روی ناخن های انگشتان دست و پا هم اثر گذار باشد، و باعث گودافتادگی در آن ها و تغییر رنگشان شود و یا ناخن را از بستر جدا کند.
مراقبت های پوستی برای کنترل علائم پسوریازیس عبارتند از:
در این بیماری از چه مواردی باید پرهیز کرد:
آسیب پوستی: حتی شامل آسیب های ناخن ها هم می شود.
استرس و اضطراب: استرس می تواند باعث شود تا ناگهان پسوریازیس شعله ور شود و یا علائم آن بدتر شوند.
عفونت: برخی عفونت های مثل گلودرد استرپتوککی می تواند باعث ظهور نابجای پسوریازیس بویژه در اطفال شود.
برخی داروهای خاص: برخی دارو های مثل دارو های غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDs) ، بتا بلاکر ها و لیتیوم می توانند علائم این بیماری را بدتر کنند.
مواجهه بیش از حد با نور آفتاب: دوره های کوتاه مواجهه با آفتاب پسوریازیس را در بیشتر افراد کاهش می دهد ولی مواجهه زیاد به پوست آسیب زده و سرطان پوست می دهد و می تواند محرک حملات پسوریازیس هم باشد.
الکل: مصرف الکل با ایجاد شعله وری در این بیماری همراه است.
سیگار کشیدن: می تواند این بیماری را بدتر کند. اگر سیگاری هستید، سعی کنید آن را ترک کنید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com