ذات الریه ( پنومونی آتیپیک )

عفونت ریوی یا ذات الریه که به عنوان پنومونی خوانده می شود، انواع مختلفی دارد. ممکن است در حدی پیشرونده باشد که آسیب دائمی ریوی ایجاد کند.

 پنومونی آتیپیک نوعی عفونت ریوی است که در اثر انواع خاصی از باکتری ها رخ می دهد شامل لژیونلا پنوموفیلا، مایکوپلاسما پنومونیه، و کلامیدیا پنومونیه.

افرادی که این عفونت را دارند، اغلب نشانه ها و علائم خفیفی دارند. آن ها می توانند بدون ناراحتی  و مشکل فعالیت های روزانه ی خود را داشته باشند.

این عفونت معمولا در طی تابستان و پائیز شایع تر است و در زمستان ناشایع است. می تواند به عنوان پنومونی اکتسابی از جامعه هم مطرح باشد.

این بیماری می تواند در هر سنی رخ دهد ولی عموما بر روی افراد زیر ۴۰ سال اثر دارد. وقتی که این نوع عفونت در اثر لژیونلا پنوموفیلا رخ می دهد، معمولا در افراد مسن دیده می شود. هم مردان و هم زنان بیمار می شوند.

پنومونی آتیپیک در تمام دنیا مشاهده می شود و در تمام نژاد ها و قومیت ها دیده می شود.

عوامل خطر برای این نوع پنومونی عبارتند از:

• استعمال مزمن سیگار، چون بر روی سیستم ایمنی ریه ها اثر دارد.
• افرادی که بیماری مزمن دارند و افرادی که ضعف ایمنی دارند.
• افردای که تحت درمان مزمن با استروئید ها هستند و درمان مهار کننده ی ایمنی می گیرند.
• افرادی که تحت تهویه مکانیکی هستند.
• پنومونی آتیپیک در اثر لژیونلا پنوموفیلا می تواند در مایعات بدن رشد کند.
• مهم است که اشاره شود افرادی که عوامل خطر  دارند، حتما بیمار نمی شوند.

علل ذات الریه

پنومونی پنوموفیلا عفونت باکتریایی است که در اثر انواع خاص باکتری ها رخ می دهد. این عفونت باکتریایی می تواند وقتی که فرد عطسه و یا سرفه می کند، از راه ذرات هوای آلوده، از فردی به فرد دیگر سرایت کند.

نشانه ها و علائم پنومونی آتیپیک عبارتند از:

• اکثریت افرادی که این بیماری را دارند، دچار لرز، سرفه، تب، و کوتاهی تنفس هستند. کوتاهی تنفس زمانی رخ می دهد که افراد می دوند، از پله بالا می روند و یا شنا می کنند.

سایر علائم که کمتر شایع هستند، عبارتند از:

• درد قفسه سینه، گیجی ( بیشتر در افراد مسن)، سردرد، کمبود انرژی، گرسنگی، سفتی مفصل، افزایش تعریق
• علائمی که ندرتا رخ می دهد، عبارتند از:
• اسهال، درد چشم و گوش، راش ها و توده های گردنی و گلودرد

در کل، علائم ممکن است پس از ۴ روز بهبود یابد ولی بهبود کامل حدود ۲ هفته زمان می برد.

افرادی که موارد شدید پنومونی آتیپیک دارند، ممکن است زمان ریکاوری طولانی تری داشته باشند.

تشخیص ذات الریه

معاینه ی فیزیکی کامل و شرح حال طبی کاملی لازم است.

تصویر برداری از قفسه سینه با اشعه ایکس نشان دهنده ی پنومونی است.

پنومونی آتیپیک می تواند بر روی سطح اکسیژن خون هم اثر داشته باشد، چون عملکرد ریه ضعیف می شود.

شمارش کامل سلول های خونی (CBC) نشان دهنده ی افزایش مقادیر گلبول های سفید خون است که می تواند نشانه ای از عفونت باشد.

کشت خلط و کشت های خون برای تعیین علل پنومونی مفید هستند. مهم است برای پزشک که با آزمایشگاه در ارتباط باشد، بویژه از نظر احتمال ایجاد این عفونت.

برونکوسپکوپی برای کمک به رد سایر علل پنومونی انجام می شود.

سی تی اسکن قفسه سینه هم برای تعیین وسعت پنومونی مفید است.

در موارد شدید عفونت ریوی، بیوپسی باز ریوی برای رد سایر علل انجام می شود.

بسیاری از مشکلات بالینی علائم و نشانه های مشابهی دارند. پزشک شما ممکن است آزمون های اضافی را برای رد سایر مشکلات بالینی داشته باشد تا تشخیص مناسبی مطرح شود.

عوارض ذات الریه

گاها این عفونت به مغز می زند و عفونت مغزی می دهد. می تواند سردرد شدید و گیجی ایجاد شود.

عفونت های شدید ریوی در موارد نادر به علت بیماری می تواند آسیب دائمی ریوی بدهد. در بیشتر موارد، هیچ آسیب  برجسته ی ریوی وجود ندارد.

در برخی افراد ممکن است آنمی همولیتیک دیده شود. علت آن این است که باکتری مسبب پنومونی آتیپیک می تواند اتوآنتی بادی هایی بسازد که سلول های خونی را تخریب کنند. تخریب گلبول های قرمز خون آنمی می دهد.

درمان ذات الریه

درمان آنتی بیوتیکی روند اصلی درمان است. سایر درمان ها برای تسکین درد استفاده می شود.

داروهای بدون نسخه برای تب و سرفه می تواند علائم فرد را بهبود دهد. مهم است که اشاره شود که این داروها باید با نظارت پزشک مصرف شوند.

استراحت کافی و نوشیدن مایعات کافی توصیه می شود که روند بهبودی را سرعت می بخشد.

در موارد شدید پنومونی آتیپیک، عملکرد ریه ها ممکن است شدیدا متاثر شود و درمان  با اکسیژن ممکن است ضروری باشد.

پیشگیری از ذات الریه

• شستن مکرر دست ها لازم است تا باکتری انتشار نیابد.
• پرهیز از تماس با افرادی که احتمالا  مبتلا به عفونت هستند.
• واکسن سالانه آنفلوآنزا ممکن است ایمنی را تقویت کند.

پیش آگهی ذات الریه

در اکثر افراد، این پنومونی بدون عارضه بهبود می یابد، و دوره ی ریکاوری کامل آن ها ۲ هفته است.

تشخیص اولیه، استراحت کامل، و درمان مناسب آنتی بیوتیکی باعث بهبود پروگنوز می شود.

در افرادی که بیماری شدید دارند، ممکن است آسیب دائمی ریوی و آسیب مغزی داشته باشیم.

وقتی که آنتی بیوتیک ها به درستی و در زمان صحیح مصرف شوند، بیشتر انواع این نوع پنومونی کشنده نیستند.

پنومونی آتیپیک اگر بیمار ایمنی ضعیفی داشته باشد، دیابت شدید داشته باشد و یا نارسایی شدید کلیوی داشته باشد، (توسط لژیونلا پنوموفیلا) می تواند کشنده باشد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com