بیماری ویروسی آنفولانزا به علت تغییر در آنتی ژن های سطحی خود، همواره عفونت های مختلفی دارد و افراد را مبتلا می سازد. علائمی بسیاری از بیماری ها مشابه با علائم بیماری آنفولانزا می باشد.
بیان تفاوت بین آنفولانزا و سرماخوردگی معمولی سخت است زیرا علائم آن ها می تواند مشابه باشد. اما اگر شما علائم هشدار دهنده آنفولانزا را بشناسید، می توانید بلافاصله درمان را شروع کنید و زودتر روند بهبودی شما آغاز شود.
بر خلاف سرماخوردگی، علائم آنفولانزا معمولا ناگهانی شروع می شود. نشانه کلیدی دیگر تب است که ممکن است در سرماخوردگی وجود نداشته باشد. شما ممکن است علائم زیر را هم داشته باشید:
بزرگسالان با آنفولانزای فصلی، معمولا استفراغ یا اسهال ندارند اما کودکان ممکن است این حالت را داشته باشند. برخی علائم می تواند به این معنی باشد که بیماری شما شدید است.
اگر هر کدام از علائم زیر را دارید، شما به کمک فوری طبی نیاز دارید:
بیشتر افراد در چند روز تا کمتر از دو هفته بهبود پیدا می کنند. اما آنفولانزا می تواند تبدیل به مشکلات شدیدتری مثل پنومونی باکتریایی ( ذات الریه)، عفونت گوش، عفونت های سینوسی، مننژیت و بی آبی شود. اگر ۶۵ سال یا بیشتر سن دارید یا اگر شرایط پزشکی خاصی دارید، در ریسک بالاتری برای این مشکلات قرار دارید.
شرایط پزشکی خاص عبارتند از:
در بیشتر موارد، بهترین راه درمان آنفولانزا عبارت است از:
اما افرادی که بسیار مریض هستند یا کسانی که مشکلات پزشکی دیگری هم دارند، ممکن است نیاز به درمان با داروهای تجویزی به نام داروهای ضد ویروسی داشته باشند.
داروهای ضد ویروسی زمانی که شما آن ها را در ۴۸ ساعت بعد از شروع علائم آنفولانزا مصرف کنید، موثرتر هستند. آن ها می توانند طول بیماری شما را به ۱ روز کاهش دهند، اگر که آن ها را در این دوره کوتاه مصرف کنید. این ها ممکن است حتی بعد از دو روز هم موثر باشند، به خصوص در افرادی که بسیار بیمار هستند. پزشک شما ممکن است از شما بخواهد داروهای ضد ویروسی مصرف کنید، اگر که ریسک بالایی برای آنفولانزا داشته باشید.
آنفولانزای فصلی یک الگوی نسبتا قابل پیش بینی را دنبال می کند که در پاییز شروع می شود و در بهار به پایان می رسد. یک علامت خوب که شروع شده است افزایش ناگهانی در تعداد کودکان سن مدرسه است که به بیماری شبیه به آنفولانزا مبتلا شده اند. این شیوع اولیه خیلی زود با افزایش در گروه های سنی دیگر دنبال می شود، به خصوص در بزرگسالان.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com