عفونت های دستگاه ادراری

سیستم ادراری، ادرار می سازد و آن را به خارج بدن می برد. این دستگاه شامل مثانه و کلیه ها و مجاری ارتباطی آن ها است. وقتی میکروبی وارد این سیستم می شود، می تواند عفونت بدهد. بیشتر عفونت های دستگاه ادراری عفونت های مثانه هستند. اگر درمان درست انجام شود،  عفونت مثانه معمولا جدی نیست. اگر شما مراقب عفونت مثانه نباشید، می تواند به کلیه ها پخش شود. عفونت کلیه جدی است و می تواند آسیب دائمی بدهد.

معمولا، میکروبی هایی که وارد سیستم ادراری شما  می شوند از راه اورترا  وارد می شوند،  لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج بدن می برد. میکروب هایی که معمولا عامل این عفونت ها هستند،  در  روده ی بزرگ زندگی می کنند و در مدفوع پیدا می شوند. اگر این میکروب ها وارد اورترا شوند، می توانند وارد مثانه  و کلیه ها شوند و عفونت ایجاد کنند.

احتمال ایجاد عفونت های  مثانه در زنان از مردان بیشتر است. شاید علت آن این باشد که اورترا در زنان کوتاه تر است، پس حرکت میکروب ها به مثانه آسان تر است. داشتن تماس جنسی ورود میکروب ها را به اورترای زنان آسان تر می کند.

اگر شما مبتلا به دیابت باشید  و یا باردار باشید، احتمال ابتلای شما به عفونت بیشتر است. نمونه مشکلات زمینه ساز عفونت کلیه شامل سنگ کلیه و بزرگ شدن پروستات است.

اگر شما هر یک از علائم زیر را داشته باشید، ممکن است عفونت داشته باشید:

• احساس درد و یا سوزش موقع ادرار کردن.
• احساس فوریت در دفع ادرار ولی ادرار زیادی خارج نمی شود.
• درد در بخش تحتانی شکم.
• وجود ادرار کدر، و تقریبا  قرمز و با بوی بد.
• درد در یک سمت کمر در زیر دنده ها، در واقع در محلی که کلیه ها قرار دارند.
• تب و لرز
• تهوع و استفراغ

اگر فکر می کنید که عفونت دارید با پزشک تماس بگیرید

• اگر تب، تهوع و استفراغ و یا درد در یک سمت کمر در زیر دنده ها داشته باشید.
• دیابت ، مشکلات کلیوی و یا ضعف سیستم ایمنی داشته باشید.
• مسن تر از ۶۵ سال هستید.
• باردار هستید.

در این موارد پزشک نمونه ادرار درخواست می کند. اگر میکروب هایی باشد که عامل عفونت های ادراری باشند، بررسی می شوند.

اگر شما مبتلا به عفونت های دستگاه ادراری باشید، ممکن است به آزمون های اضافی برای پیدا کردن علت آن نیاز باشد.

آنتی بیوتیک هایی که پزشک تجویز می کند،  معمولا عفونت مثانه را بهتر می کند. ممکن است  کمک کند تا مقادیر زیادی آب و سایر مایعات نوشیده شود.

اگر پزشک به شما آنتی بیوتیک داده، قرص ها را درست سر موعد مصرف کنید. داروهای را  این طور مصرف نکنید که فقط علائمتان بهتر شود و همه ی آن ها را باید استفاده کنید تا عفونت ریشه کن شود.

شما می توانید از این عفونت ها پیشگیری کنید:

• تا آن جا که می توانید در زمان ادرار کردن، مثانه ی  خود را تخلیه کنید.
• اگر از نظر جنسی شما خانم فعالی هستید،  در زمان کوتاهی پس از مقاربت ادرار کنید.
• اگر شما خانمی هستید که در دوران پس از یائسگی به سر می برید و عفونت ادراری مکرر دارید، استفاده از استروژن واژینال می تواند کمک کننده باشد.

باکتری هایی که وارد اورترا می شوند و به سمت بالا در دستگاه ادراری می روند علل معمول عفونت های دستگاه ادراری هستند. باکتری که به طور طبیعی در روده ی بزرگ زندگی می کند و در مدفوع وجود دارد، شایع ترین منبع برای عفونت می باشد. تماس جنسی ممکن است باکتری را وارد دستگاه ادراری کند، بویژه در زنان. سوند ها،  که لوله های کوچک انعطاف پذیری هستند که وارد مثانه می شوند تا اجازه ی تخلیه ادرار را بدهند، و منبع شایعی برای عفونت باکتریایی در افرادی هستند که  در بیمارستان بستری هستند.

گاهی اوقان باکتری ها از راه خون و یا سیستم لنفاوی جابجا می شوند و ( عفونت های دستگاه ادراری ) عفونت های مثانه و یا کلیه می دهند.

سنگ های کلیوی، بزرگ شدن پروستات در مردان، و مشکلات ساختاری در دستگاه ادراری می تواند با UTI مرتبط باشد، از راه محدود کردن توانایی بدن در حذف کامل ادرار.

زنانی که دچار عفونت ادراری مکرر می شوند،  ممکن است ژن هایی داشته باشند که احتمال عفونت را در آن ها به علل ارثی بالا می برد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com