لوپوس

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است، بدین معنی که سیستم ایمنی بدن بافت های خودی را به عنوان عامل مهاجم  خارجی اشتباه می گیرد و به آنها حمله می کند.  برخی از افراد مبتلا به لوپوس تنها از ناراحتی های جزئی رنج می برند. برخی دیگر از ناتوانی های مادام العمر قابل توجهی رنج می برند.

لوپوس مردم آفریقا، آسیا، و یا نژاد بومی آمریکا را دو تا سه برابر بیشتر مبتلا می کند. نه نفر از هر ۱۰  فرد مبتلا به لوپوس، زنان هستند . این بیماری معمولا بین سنین ۱۵ و ۴۴ سال شروع می شود اما می تواند در افراد مسن تر نیز رخ دهد.

توصیه های مربوط به لوپوس

چگونه لوپوس بر پوست شما اثر میگذارد:

اگر شما لوپوس دارید،  به احتمال زیاد ضایعات پوستی در برخی از نقاط بدنتان دارید، اما درمان می تواند تسکین بخش باشد. پزشک شما احتمالا یک پماد تجویز خواهد کرد، مانند یک کرم و یا ژل استروئیدی برای برطرف کردن ضایعات. گاهی اوقات از تزریقات استروئیدی هم استفاده می شود. شما همچنین می توانید از ضایعات پوستی جلوگیری کنید. بهترین راه، استفاده از کرم های ضد آفتاب برای محافظت  در برابر اشعه ماورای بنفش خورشید است.

دو نوع لوپوس وجود دارد:

• لوپوس اریتماتوی دیسکوئید (DLE)
• لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE)

DLE عمدتا پوست در معرض نور آفتاب را درگیر می کند و به طور معمول  بر روی اندام های داخلی حیاتی اثر نمی گذارد. ضایعات دیسکوئید (دایره ای) پوست اغلب پس از بهبودی اسکار باقی می گذارند.

SLE جدی تر است،   این بیماری پوست و دیگر اندام های حیاتی را مبتلا می کند و می تواند منجر به ایجاد راش برجسته  ی پروانه ای شکل پوسته پوسته در سراسر پل بینی و گونه ها شود که می تواند در صورت عدم درمان اسکار بر جای بگذارد. همچنین می تواند روی پوست سایر نواحی بدن هم تاثیر بگذارد.

گذشته از اثرات قابل مشاهده لوپوس، این  بیماری ممکن است شعله ور شود و  به بافت همبند در مفاصل، عضلات و پوست و بافت های داخل غشایی مثل ریه ها، قلب، کلیه ها و مغزصدمه بزند. SLE نیز می تواند موجب بیماری کلیه شود. درگیری مغز  نادر است، اما در برخی موارد  لوپوس می تواند موجب گیجی، افسردگی، تشنج و سکته ی مغزی شود.

رگ های خونی ممکن است مورد حمله لوپوس سیستمیک واقع شوند که می تواند باعث ایجاد زخم بر روی پوست به خصوص در انگشتان دست شود. برخی از بیماران مبتلا به لوپوس دچار سندرم رینود می شوند، که باعث می شود رگ های خونی کوچک پوست منقبض شوند و از رسیدن خون به دست و پا جلوگیری می کند  به ویژه در پاسخ به سرما.  اکثر حملات تنها چند دقیقه طول می کشد و می تواند دردناک باشد و اغلب دست و پا سفید و یا مایل به آبی می شود. بیماران لوپوسی مبتلا به سندرم رینود باید دست های خود را در آب و هوای سرد با دستکش گرم نگه دارند.

چه عواملی باعث ایجاد بیماری لوپوس می شوند؟

عامل منفردی به عنوان علت لو پوس شناخته نشده است. تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی ، هورمونی، محیطی و فاکتورهای سیستم ایمنی ممکن است در پس زمینه ی این اختلال  باشند. عوامل محیطی، اعم از عفونت های باکتریایی و ویروسی، استرس های شدید عاطفی و یا تماس زیاد با نور آفتاب، ممکن است در تحریک این بیماری نقش بازی کنند. برخی داروها، مانند داروی فشار خون هیدرالازین و داروی ضدآریتمی پروکائین آمید ، ممکن است موجب علائم شبه لو پوس شوند. سطح استروژن بالا ناشی از حاملگی  هم ممکن است لوپوس را تشدید کند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com