آکنه

آکنه، یا آکنه ولگاریس ، یک مشکل پوستی است که زمانی شروع میشود که چربی و سلول های مرده پوست، منافذتان را مسدود کند. بعضی  افراد آنرا سرسیاه، لکه، سرسفید، جوش یا می نامند. زمانی که شما فقط تعداد کمی نقاط قرمز، یا جوش دارید، دارای یک نوع خفیف از آکنه هستید.

آکنه ی شدید می تواند به معنای صدها جوش باشد که صورت، سینه، گردن و پشت را پوشانده است. یا میتواند توده های بزرگتر، سفت، قرمز و دردناک (کیست) باشد.

آکنه میان نوجوانان بسیار شایع است. معمولا بعد از نوجوانی بهبود میابد. بعضی زنان که هرگز در طول رشد خود آکنه نداشته اند در بزرگسالی، اغلب قبل از دوره قاعدگی خود دچار آکنه میشوند.

آنچه که شما درمورد آکنه ی خود فکر میکنید به بد بودن آن ارتباطی ندارد. بعضی افراد آکنه ی شدید دارند اما با آن مشکلی ندارند. بعضی دیگر حتی با وجود جوش های اندک هم  ناراحت و افسرده هستند.

خبر خوب اینکه درمان های بسیار خوبی وجود دارد که می تواند به شما در کنترل آکنه کمک کند.

آکنه زمانی شروع می شود که چربی و سلول مرده پوست منافذ پوست را مسدود کنند. اگر میکروب ها به این منافذ راه یابند، باعث تورم، قرمزی و چرک می شوند.

برای بیشتر مردم، آکنه در طول نوجوانی شروع میشود. این به این علت است که تغییرات هورمونی بعد از آغاز بلوغ  پوست را چرب تر میکند.

استفاده از محصولات پوستی چرب یا لوازم آرایش ممکن است آکنه را بدتر کند. از محصولات پوستی که منافذتان را مسدود نکند استفاده کنید. روی برچسبشان “غیرجوش زا” نوشته شده است.

آکنه میتواند خانواده را درگیر کند. اگر یکی از والدینتان آکنه ی شدید دارد، شما نیز احتمال بیشتری برای گرفتن آن دارید.

علائم آکنه شامل سرسفید، سرسیاه، و جوش میباشد. اینها میتوانند روی صورت، گردن، شانه ها، پشت یا سینه ایجاد شوند. جوش هایی که بزرگ و عمیق هستند ضایعات کیستی نامیده میشوند. اگر عفونی شوند میتوانند دردناک گردند. هم چنین میتوانند جای زخم روی پوست ایجاد کنند.

برای کنترل آکنه، پوست خود را تمیز نگه دارید. از محصولات پوستی که منافذتان را مسدود میکند خودداری کنید. محصولاتی که “غیرجوش زا” روی بچسبشان نوشته شده را جستجو کنید. پوست خود را یک یا دوبار در روز به آرامی با صابون یا محلول آکنه بشویید. سعی کنید جوش های خود را خراش ندهید و نکنید. این باعث بدتر شدن و ایجاد زخم میشود.

اگر تنها تعدادی جوش برای درمان دارید، میتوانید کرم آکنه را بدون نسخه تهیه کنید. دنبال نوعی که دارای بنزوئیل پراکسید یا سالسیلیک اسید می باشد بگردید. اگر اینها را فقط طبق برچسبشان استفاده کنید به بهتری نحو عمل میکنند.

مدتی طول می کشد تا آکنه تحت کنترل دراید. اما اگر شما با محصولات بدون نسخه بعد از ۳ ماه نتایج خوبی نگرفتید، پزشکتان را ملاقات کنید. نسخه ی ژل یا کرم پوستی ممکن است تمام چیزی باشد که شما نیاز دارید. اگر زن هستید، استفاده جدی از قرص ضد بارداری می تواند کمک کننده باشد.

اگر آکنه ی کیستی دارید، پزشکتان ممکن است داروهای قوی تری مثل ایزوترتینوئین توصیه کند. این دارو به خوبی برای بعضی انواع آکنه عمل میکند.

درمان های پوستی بسیاری مثل پوشش لیزری یا سوزاندن پوست وجود دارند، که میتوانند برای بهتر شدن جای زخم آکنه ها و صاف تر شدن آنها کمک کننده باشند. از پزشکتان در مورد آنها سوال کنید. بهترین درمان برای شما وابسته به شدت زخم است. پزشک شما ممکن است شما را به جراح پلاستیک ارجاع دهد.

علائم آکنه

آکنه اغلب اوقات روی صورت، گردن، سینه، شانه ها، یا پشت پیشرفت می کند و می تواند خفیف تا شدید باشد. میتواند برای چند ماه، سال های بسیار طول بکشد یا در تمام عمر رفت و برگشت داشته باشد.

آکنه ی خفیف فقط سرسفید و سرسیاه ایجاد می کند. گاهی اوقات، ممکن است به یک عفونت در منافذ پوست (جوش) تبدیل شوند.

آکنه ی شدید میتواند صدها جوش در منطقه ی وسیعی از پوست ایجاد کند. ضایعات کیستی جوش های وسیع و عمیق هستند. این ضایعات اغلب دردناک هستند و می توانند روی پوست شما جای زخم باقی بگذارند.

آکنه می تواند اعتماد به نفس پایین و گاهی اوقات افسردگی ایجاد کند. این شرایط نیاز به درمان موازی با آکنِه دارند.

علت ایجاد آکنه چیست؟

انواع مختلفی از آکنِه وجود دارد. شایع ترین آن نوعی است که در طول سال های نوجوانی پیشرفت میکند. بلوغ باعث افزایش سطح هورمون ها به خصوص تستوسترون میشود. این تغییرات هورمونی باعث افزایش ساخت چربی (سبوم) بیشتری در غدد پوستی میشود. چربی برای محافظت پوست و حفظ رطوبت آن از منافذ پوستی آزاد میشود. آکنِه زمانی ایجاد میشود که چربی با سلول های مرده مخلوط شود و سپس منافذ پوست را مسدود میکند. باکتری میتواند در رطوبت رشد کند. و اگر رطوبت به بافت های اطراف نشت کند، باعث ایجاد تورم، قرمزی، و چرک میشود. نام عمومی برای این برجستگی های بیرون زده جوش میباشد.

بعضی داروها، مثل کورتیکواستروئیدها یا لیتیوم، میتواند باعث پیشرفت آکنِه شود. با پزشک خود درباره ی هر نوع دارویی که مصرف میکنید صحبت کنید.

فقط نوجوانان تحت تاثیر آکنِه قرار نمیگیرند. بعضی اوقات نوزادان آکنه دارند چون مادرشان دقیقا قبل از زایمان به آنها هورمون منتقل کردند. آکنِه هم چنین می تواند زمانی که استرس زایمان باعث آزادسازی هورمون  در بدن کودک میشود، ظاهر شود. کودکان و بزرگسالان هم چنین ممکن است آکنِه بگیرند.

بعضی شرایط سیستم غددی مثل سندروم تخمدان پلی کیسیتیک و سندروم کوشینگ می تواند باعث بروز آکنِه شود.

چه اتفاقی می افتد؟

آکنه اغلب اوقات در نوجوانان و افراد جوان بالغ ایجاد می شود. در طول این مدت، هم زنان هم مردان معمولا تستوسترون بیشتر از هر زمان دیگری در طول زندگی تولید میکنند. این هورمون باعث ساخت چربی (سبوم) بیشتری در غدد چربی میشود. چربی اضافه می تواند منافذ پوستی را مسدود کند و آکنه ایجاد شود. باکتری می تواند در این ترکیب رشد کند. و اگر این ترکیب به بافت های مجاور نشت کند، باعث تورم، قرمزی و چرک (جوش) میشود.

آکنه معمولا در سن بزرگسالی یعنی زمانی که بدن شما تستوسترون کمتری تولید میکند، بهبود میابد. هنوز برخی زنان شعله ور شدن آکنه را قبل از قاعدگی در بزرگسالی هم دارند.

چه چیزی خطر را افزایش می دهد؟

تمایل به ایجاد آکنه ارثی است. اگر والدین شما آکنه  شدید دارند شما نیز احتمال بیشتری برای بروز آکنه ی شدید دارید.

خطر ایجاد آکنه در طول نوجوانی و سال های اول جوانی بسیار بالاست. اینها سال هایی هستند که هورمون ها مثل تستوسترون در حال افزایش است. زنانی که در سن قاعدگی قرار دارند هم چنین دارای احتمال بیشتری برای بروز آکنه میباشند. بسیاری از زنان حمله های آکنه را دقیقا در روز های قبل از دوران قاعدگی خود دارند.

آکنه ممکن است با موارد زیر تحریک یا تشدید شود:

• پوشیدن چرم یا سایر لباس های تنگ که پوست را مالش میدهد (مثل آستر شانه ی بازیکنان فوتبال)، مانند استفاده از ابزاری که بدن را ماش میدهد (مثل ویلیون بین چانه و شانه). کلاه، چرم سینه، پیشانی بند، و ژاکت یقه اسکی همچنین ممکن است آکنه را بدتر کند.
• استفاده از محصولات محافظت از پوست و مویی که مواد تحریک کننده دارند.
• شستن بسیار زیاد صورت یا سایش خشن آن. استفاده از صابون های زبر یا آب خیلی داغ هم چنین ممکن است آکنه را بدتر کند.
• تجربه کردن استرس بسیار
• دست کاری زیاد پوست
• تعریق شدید
• آویزان کردن مو روی پوست، که باعث چرب شدن پوست میشود.
• استفاده از بعضی داروها مثل کورتیکواستروئیدها، بعضی باربیتورات ها یا لیتیوم.
• کار کردن با روغن و مواد شیمیایی زبر به طور مداوم

ورزشکاران یا بدنسازان که استروئید های آنابولیک استفاده میکنند هم چنین در خطر کسب آکنه هستند.

پیش گیری از آکنه

اگرچه شما نمی توانید از آکنِه پیش گیری کنید، اما مراحلی وجود دارد که شما می توانید در منزل انجام دهید تا از بدتر شدن آکنه جلوگیری کنید.

هر روز به آرامی پوست خود را بشوئید و مراقبت کنید. از شستشوی بسیار خشن و یا شستشوی زیاد خودداری کنید.

اگر حس میکنید باعث بدتر شدن آکنِه ی شما می شود، از تعریق سنگین خودداری کنید. به سرعت بعد از فعالیت هایی که باعث تعریق میشود پوست خود را بشویید.

اگر موی شما چرب است موی خود را اغلب اوقات بشویید. سعی کنید موی شما به پوستتان برخورد نداشته باشد.

از محصولات محافظ مو مثل ژل ها،  موس مو، و پمادهایی که حاوی مقدار زیادی چربی هستند اجتناب کنید.

از لمس کردن پوست خود اجتناب کنید.

لباس های نرم و پنبه ای یا پنبه ی خزه ای در زیر لوازم ورزشی خود بپوشید. بخش هایی از لوازم ورزشی، از جمله بند چربی چانه، میتواند پوست شما را مالش دهد و آکنِه را بدتر کند.

از تماس با روغن و مواد شیمیایی خشن، مثل نفت خودداری کنید.

پوست خود را در برابر اشعه ی زیاد خورشید محافظت کنید.

چه زمانی به پزشک اطلاع دهیم؟

به پزشک اطلاع دهید در صورتی که:

• درمورد آکنه ی خود یا فرزندتان نگران هستید.
• آکنه ی شما بدتر شده یا بعد از ۳ ماه درمان خانگی بهبود نیافته است.
• جای زخم بعد از بهبود آکنه باقی مانده است.
• جوش های شما بزرگ و زبر یا پر از مایع شده باشد.
• علائم بدنی دیگری در شما ظاهر شده باشد مثل رشد موی صورت در زنان
• آکنه ی شما وقتی که شروع به مصرف داروی تجویز شده توسط پزشک کردید، ایجاد شده باشد.
• تماس با ماده ی شیمیایی، روغن یا ماده ی دیگری داشته اید که باعث جوش روی پوست شما شده است.

شما ممکن است بخواهید به سرعت پزشک معالج را ملاقات کنید در صورتی که سابقه ی خانوادگی قوی از آکنه دارید، به طور عاطفی تحت تاثیر آکنه قرار گرفته اید، یا آکنه ی شما در سن پایین ایجاد شده است.

آیا باید پزشکم را ملاقات کنم؟

توقف نظاره گر

توقف نظاره گر یک نوع رویکرد صبر- و- نظاره می باشد. اگر شما خود به خود بهبود یافتید، درمان نیاز ندارید. اگر بدتر شدید، شما و پزشکتان تصمیم خواهید گرفت که در مرحله بعد چه کنید.

آکنِه ی خفیف، با جوش های کمی که خود به خود پاک میشوند، ممکن است هیچ درمانی نیاز نداشته باشد. اما اگر شما درمورد میزان بروز آن نگران هستید، پزشکتان را ملاقات کنید. دریافت درمان دارویی اولیه ممکن است از بدتر شدن آکنِه یا ایجاد زخم جلوگیری کند.

اگر شما آکنِه ی شدید دارید، اگر آکنِه ی شما با درمان خانگی پاک نشد، یا اگر جای زخم آن باقی مانده است پزشکتان را مطلع کنید.

چه کسی را ملاقات کنیم

متخصصان زیر میتوانند آکنه را تشخیص داده و درمان کنند:

• متخصص کودکان
• پزشک خانواده یا متخصص داخلی
• پرستاران کارورز
• دستیار پزشکان
• متخصص پوست

آزمون ها و تست های آکنه

زمانی که شما پزشک را جهت بررسی آکنِه ویزیت می کنید، مورد معاینه بالینی قرار می گیرید، و پزشک از شما درباره ی سابقه ی پزشکی تان خواهد پرسید.  از زنان ممکن است درمورد سیکل قاعدگی شان سوال شود.این اطلاعات به پزشک شما کمک میکند تا دریابد آیا هورمون ها در شعله ور شدن آکنِه نقش دارند یا نه. اغلب، شما آزمایش خاصی برای تشخیص آکنِه نخواهید داد.

اگر پزشکتان شک کند که آکنِه یک علامت از بیماری پزشکی دیگری (مثل افزایش سطح تستوسترون بالاتر از نرمال در زنان) است، شما ممکن است آزمایشات دیگری نیاز داشته باشید.

درمان آکنه

درمان آکنه بستگی به این دارد که شما آکنِه ی خفیف، متوسط یا شدید دارید. بعضی اوقات پزشک شما درمان ها را برای رسیدن به بهترین نتیجه و اجتناب از پیشرفت باکتری های مقاوم به دارو ترکیب خواهد کرد. درمان میتواند شامل لوسیون یا ژل هایی باشد که روی لکه ها یا گاهی اوقات تمام مناطق پوست، مثل سینه یا پشت میگذارید ( داروهای موضعی). شما هم چنین ممکن است داروها را از راه دهان مصرف کنید (داروهای خوراکی).

آکنه ی خفیف

درمان برای آکنِه ی خفیف ( سرسفید، سرسیاه یا جوش) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پاک کننده ملایم با آب گرم و صابون ملایم، مانند داو و یا ستافیل
• بکاربردن بنزوئیل پراکسید (مانند برووکسیل یا تریاز)
• بکار بردن سالسیلیک اسید (مثل پروپا پی اچ یا استریندکس)

اگر این درمان ها عمل نکرد، شما ممکن است بخواهید پزشکتان را ملاقات کنید. پزشکتان می تواند برای شما نسخه ی قوی تری از لوسیون ها یا کرم ها تجویز کند. شما ممکن است یک لوسیون آنتی بیوتیکی را امتحان کنید. یا یک لوسیون را به همرا دارویی که کمک به جداکردن منافذ ار یکدیگر عمل می کند، استفاده کنید.

آکنه ی متوسط رو به شدید

گاهی اوقات آکنِه نیاز به درمان با داروی قوی تر یا درمان ترکیبی دارد. لکه های عمیق، مثل ندول و کیست، احتمال بیشتری برای ایجاد جای زخم دارند. درنتیجه، پزشکتان ممکن است به شما آنتی بیوتیک خوراکی بدهد تا فرایند ترمیم سریع تر آغاز شود. این نوع آکنِه ها ممکن است ترکیبی از چند دارو نیاز داشته باشند. درمان برای آکنِه متوسط رو به شدید شامل موارد زیر میباشد:

• به کار بردن بنزوئیل پر اکسیداز
• تخلیه کردن جوش های بزرگ و کیست ها توسط یک پزشک
• استفاده از نسخه ژل ، کرم، و یا لوسیون آنتی بیوتیکی
• استفاده از نسخه رتینوئیدها
• استفاده از ازالئیک اسید
• مصرف نسخه های آنتی بیوتیک خوراکی
• مصرف نسخه های رتینوئید های خوراکی (مقل ایزوترتینوئین)

درمان برای جای زخم آکنه

روش های بسیاری برای حذف جای آکنِه، مثل پوشش لیزری و سوزاندن پوست وجود دارد. بعضی زخم ها در طول زمان کوچک و محو می شوند. اما اگر زخم های شما برایتان دردسر ایجاد می کند، با پزشکتان صحبت کنید. او می تواند شما را به متخصص پوست یا جراح پلاستیک ارجاع دهد.

آنچه که باید در مورد آکنه به آن فکر کنیم

بیشتر درمان ها برای آکنِه زمان بر هستند. اغلب ۶ تا ۸ هفته بعد از شروع درمان طول میکشد تا آکنِه بهبود یابد. بعضی درمان ها ممکن است قبل از بهبود آکنِه باعث بدتر شدن آن بشوند. اگر آکنِه شما هنوز بعد از چندین بار تلاش با درمان های دیگر بهبود نیافته، پزشک شما ممکن است توصیه به استفاده از یک رتینوئید خوراکی، مانند ایزوترتینوئین کند. پزشکان این دارورا در مرحله ی آخر تجویز میکنند، به دلیل آنکه برخی عوارض جانبی نادر اما جدی دارد و گران است.

برخی قرص های ضد بارداری با دوز کم ممکن است در کنترل در زنانی که آکنِه ی آنها تمایل به عود قبل از قاعدگی دارند کمک کننده باشد.

آکنه و درمان های دیگر

درمان فوتودینامیکی (PDT) و دیگر درمان های بر پایه ی نور و لیزر برای درمان آکنِه استفاده میشود. اینها شامل استفاده از نور آبی، نور قرمز، نور پالسی شدید (IPL)، و مادون قرمز یا لیزر های پالسی روز میباشند. بعضی اوقات این درمان ها همراه با داروها استفاده می شوند، اما آنها ممکن است به کسانی که نمی توانند با دارودرمان شوند کمک کند.

درمانهایی مثل سوزاندن پوست، پلینگ مکانیکی صورت، و لیزر پوششی پوست هم چنین می تواند کمک کننده باشد. آنها ممکن است جای جوش کمتری باقی بگذارند. فیلترهای پوستی هم چنین به خوبی برای بعضی انواع جای زخم ها عمل میکنند.

پزشک شما ممکن است انواع دیگری از درمان ها را برای معالجه آکنه یا جای جوش پیشنهاد دهد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com