هیدرونفروز – Hydronephrosis
این بیماری به معنی افزایش آب در کلیه ها و ورم کلیه هاست.
هیدرونفروز زمانی رخ می دهد که یک یا هر دو کلیه در اثر تجمع ادرار متورم شود، در این حالت ادرار به مثانه تخلیه نمی شود. اگر هیدرونفروز ناگهانی ایجاد شود، ممکن است درد شدید بدهد. باید هیدرُونفروز در مراحل اولیه تشخیص داده شود تا از آسیب دائمی کلیه ها پیشگیری شود. سنگ کلیه، لخته ی خون، تومور، بزرگی پروستات، و یا رحم بزرگ شده در طی بارداری ممکن است علت آن باشد.
اگر درد شدید، خون در ادرار، و تب وجود داشته باشد، فورا باید به پزشک مراجعه شود و یا بیمار به اورژانس منتقل شود. اگر هر یک از علائم این بیماری رخ داد و بیمار یک کلیه داشت، باید فورا به اورژانس منتقل شود.
هیدرونفروز ممکن است پیش از ایجاد هر علامتی به کلیه ها آسیب بزند، پس پزشک باید بیماران در معرض خطر را کنترل کند. اگر این اختلال خفیف یا مزمن باشد، ممکن است بیمار هیچ علامتی نداشته باشد و یا بین دنده ها و لگن درد وجود داشته باشد. اگر این بیماری ناگهانی ایجاد شد، ممکن است درد همراه با تهوع و یا استفراغ وجود داشته باشد. اگر لخته ی خون و یا سنگ های کلیوی باعث ایجاد هیدرونفروز شود، ممکن است بدون درمان برطرف شود. در مورد سایر موارد، دارو، وارد کردن لوله تخلیه، و یا جراحی برای تخلیه مایع از کلیه، از بین بردن انسداد و یا درمان عفونت کاربرد دارد. اگر این وضعیت درمان نشود، هیدرونفروز ممکن است باعث آسیب کلیه ها و مرگ شود. ولی در بیشتر موارد، کلیه ها به خوبی بهبود می یابند، اگر برای چند هفته انسداد وجود داشته باشد. عفونت های کلیوی و مسمومیت خون عوارض احتمالی هیدرُونفروز است.
اگر هر علامتی دال بر هیدرونفروز وجود دارد مثل درد شدید و ناگهانی در کمر، پائین شکم و یا کشاله ران باید بیمار توسط پزشک ویزیت شود و یا به اورژانس منتقل شود.
برخی محققین بر این باورند که حدود ۲ درصد تمام اطفال هیدرونفروز پیش از تولد دارند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com