هیپوکلسمی – Hypocalcemia
هیپوکلسمی به معنی سطح کلسیم سرمی پائین است.
شایع ترین علائم هیپوکلسمی شامل موارد زیر است:
سایر علائم آن شامل موارد زیر است:
هیپوکلسمی یک وضعیت نادر است که سطح کلسیم خون کاهش می یابد. کلسیم برای سلامت استخوان و دندان مهم است، و برای لخته شدن خون و عملکرد عصب و عضله هم اهمیت دارد. هیپوکلسمی شدید ممکن است باعث کولاپس قلبی عروقی و افت فشار خون شود که به درمان پاسخ نمی دهد. نارسایی کلیوی، سطح پائین ویتامین D و یا منیزیوم، برخی داروها و اختلالات خون، شیمی درمانی، الکلیسم و بیش فعالی غدد پاراتیروئید ممکن است علت آن باشد. ممکن است علائمی شامل گزگز، اسپاسم و درد عضلانی و گیجی ایجاد شود. افزایش سطح کلسیم، گاها به صورت وریدی در بهبود این وضعیت موثر است. مرگ ناشی از افت کلسیم خون بسیار نادر است.
هیپوکلسمی یک اورژانس طبی است. اگر کرامپ های شدید عضلانی، اسپاسم، تشنج، و یا هر علامت دیگری دال بر افت کلسیم خون وجود دارد باید فورا بیمار توسط پزشک ویزیت شود و یا به اورژانس منتقل شود.
اگر سطح کلسیم خون کم باشد، موارد زیر ممکن است کمک کننده باشد:
اگر سطح هورمون پاراتیروئید کم باشد، بیمار در خطر افت کلسیم است، علت آن اغلب آسیب غدد پاراتیروئید در زمان جراحی تیروئید است. سایر عوامل خطر آن شامل افت کلسیم، ویتامین دی، و یا منیزیوم، برخی انواع لوکمی و یا سایر اختلالات خونی، لیز تومور ( عارضه ی شیمی درمانی)، اختلال عملکرد کلیوی، پانکراتیت و یا برخی وضعیت های خاص که جذب کلسیم کم شده می باشد. برخی داروها مثل بیس فسفونات ها ممکن است خطر هیپوکلسمی را افزایش دهد.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com