غش کردن ( سنکوپ وازوواگال ) – ( Fainting ( Vasovagal syncope
اسامی دیگر آن حمله ی وازوواگال، کاهش هوشیاری و سنکوپ است.
پیش از غش کردن، ممکن است سبکی سر، گرمی، تهوع و تعریق سرد ایجاد شود و یا ممکن است دید تونلی ایجاد شود.
سنکوپ وازوواگال شایع ترین علتی است که افراد غش می کنند. این حالت زمانی رخ می دهد که بیش فعالی بدن و یا استرس جسمی روحی ایجاد شود. این واکنش باعث افت فشار خون و کاهش جریان خون مغزی می شود که باعث غش کردن می شود. استفراغ، سرفه، ادرار و مدفوع کردن عامل بروز سنکوپ وازوواگال است.
اگر علائم بهبود نیابد باید فورا به اورژانس اطلاع داده شود. اگر فردی باردار است و غش کند باید فورا به اورژانس اطلاع داده شود.
بیشتر علائم غش کردن تنها چند دقیقه ادامه دارد. در بیشتر موارد، زمانی که فرد دراز می کشد بهبود می یابد. سنکوپ وازووگال معمولا مشکلات دیگری ایجاد نمی کند و نیاز به درمان دیگری ندارد.
سنکوپ وازوواگال معمولا نیاز به درمانی ندارد. ولی اگر فرد غش کند، پزشک ممکن است از یکی از روش های درمانی زیر استفاده کند:
برای تسکین علائم سنکوپ وازووگال این موارد قابل انجام است:
افرادی که باید مدت زمانی طولانی بایستند و یا بدنشان بیش از حد گرم می شود، بیشتر احتمال غش کردن دارند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com