اپی گلوتیت

اپی گلوتیت – Epiglottitis

اسامی دیگر آن عبارتند از:

بزرگی اپی گلوت
سوپراگلوتیت

علایم اپی گلوتیت

اولین علامت آن معمولا تب بالا و گلودرد است. سایر علائم ممکن است شامل تنفس صدادار، دشواری در بلع، دشواری در تنفس، آبریزش دهان و خشونت صدا باشد.

مرور کلی

این بیماری نادر ولی کشنده است چون مانع ورود هوا به ریه ها می شود. اپی گلوت بخش کوچکی از غضروف پشت زبان است. مانع ورود غذا به نای در زمان بلع می شود. عفونت و آسیب می تواند باعث تورم آن شود. در این حالت هوا نمی تواند وارد ریه ها شود. علت معمول آن عفونت باکتریایی است به نام هموفیلوس آنفلوآنزای نوع B یا HIB. عفونت با این باکتری در اطفال از بالغین شایع تر است. ولی از میانه های سال ۱۹۸۰، واکسن HIB باعث شده تا این عفونت بسیار نادر شود. سایر باکتری ها و ویروس ها هم می توانند علت بروز اپی گلوتیت باشد. در صورت شک به اپی گلوتیت اقدام طبی اورژانسی لازم است.

عوامل خطر

جنس مذکر
ضعف ایمنی
تاخیر و یا نزدن واکسن

درمان اپی گلوتیت

اولین هدف درمان باز کردن راه های هوایی و کنترل تنفس است. در این حالت، پزشک از آنتی بیوتیک های وریدی برای ممانعت از رشد عفونت استفاده می کند. پزشک ممکن است از داروهای استروئیدی هم برای کاهش التهاب و تورم استفاده کند.

مراقبت شخصی

مهم ترین قدم در مراقبت فردی پیشگیری از ابتلا به عفونت است و بهترین راه برای آن این است که اطفال تحت واکسیناسیون توصیه شده قرار بگیرند. باید هر نوع واکسیناسیونی توسط پزشک بررسی و کنترل شود.

چه زمانی باید به پزشک اطلاع داده شود

اگر شما و یا یکی از بستگان علائم اپی گلوتیت را دارید شامل موارد زیر، باید فورا اقدام طبی اورژانسی انجام شود:

دشواری در تنفس
سرریز شدن آب دهان
بی قراری
دشواری در تکلم

سوالاتی که ممکن است از پزشک پرسیده شود

علت این بیماری باکتری است یا ویروس؟
آیا آنتی بیوتیک برای درمان عفونت کاربرد دارد؟
آیا این بیماری با آلرژی ارتباط دارد؟
آیا پس از بهبود موارد احتیاطی هست که باید رعایت کنم؟
آیا ممکن است این اختلال دوباره عود کند؟

تشخیص

تشخیص بر اساس شرح حال طبی و معاینه ی حنجره انجام می شود. این کار معمولا توسط لارنگوسکوپ انجام می شود. پزشک ممکن است تصویر برداری با اشعه ایکس و همین طور تست های خون و کشت خلط را هم برای شناسایی علت بیماری درخواست کند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com