صرع تونیک کلونیک و یا گراندمال – (Epilepsy (Tonic-Clonic or Grand Mal Seizures
نام دیگر آن تشنج جنرالایز است.
پیش از تشنج ممکن است اورا وجود داشته باشد ( حس اضافی مثل تغییر در وضعیت دید، بو و یا مزه).
در زمان تشنج ممکن است سفتی بدن، پرش مکرر بازو و یا پاها، کاهش هوشیاری، گاز گرفتن زبان و یا گونه، مشکلات تنفسی و عدم تنفس، کاهش کنترل ادرار و مدفوع رخ دهد.
صرع یک اختلال مغزی است. سلول های مغزی سیگنال های الکتریکی غیر عادی تولید می کنند که باعث ایجاد تشنج و یا صرع می شود. بیش از ۳۲ نوع تشنج وجود دارد. ولی یکی از شایع ترین فرم های آن تشنج تونیک کلونیک است که به عنوان تشنج گراندمال هم شناخته می شود. ممکن است باعث سفتی و پرش بدن شود. دو یا تعداد بیشتری تشنج به عنوان صرع در نظر گرفته می شود. ولی صرع و تشنج های تونیک کلونیک در هر سنی ممکن است ایجاد شود. ممکن است صرع ارثی باشد و یا در اثر اختلالات مغزی ایجاد شود مثل ضربه به سر، سموم، و حتی عدم خواب کافی. دارو و جراحی برای کنترل بیشتر مواد تشنج استفاده می شود.
اگر فرد تشنج دارد، ممکن است لازم باشد تا از کارهای خاصی اجتناب کند مثل رانندگی و یا ورزش. پس از این که بعد از سال ها تشنج برطرف شد، ممکن است داروهای برخی بیماران قطع شود. در سایر موارد ممکن است دارودرمانی تا آخر عمر ادامه یابد. تشنج ممکن است خطر مشکلات یادگیری و آسیب های ناشی از افتادن را هم افزایش دهد. زنان بارداری که داروهای ضد تشنج استفاده می کنند ممکن است در خطر بالاتر داشتن کودک با نقص زمان تولد قرار داشته باشند. اگر بیمار تحت درمان صرع است، باید در مورد باردار شدن به پزشک حتما اطلاع دهد.
اگر صرع و یا علائم جدیدی ایجاد شود باید فورا به پزشک اطلاع داده شود. این وضعیت ممکن است عوارض جانبی دارویی باشد و یا نشان دهنده ی مشکل طبی متفاوتی باشد.
در موارد زیر اقدام طبی اورژانسی لازم است:
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com