صرع لوب تمپورال

صرع لوب تمپورال – (Epilepsy (Temporal Lobe

علایم صرع لوب تمپورال

صرع ممکن است از گیجی موقتی تا تشنج کامل متغیر باشد. بیشتر افراد مبتلا به این نوع صرع حسی به نام اورا را قبل از تشنج تجربه می کنند شامل گزگز و یا حس بو. در این نوع صرع، تشنج ممکن است از نوع نسبی ساده ( بدون کاهش هوشیاری) و یا نسبی کمپلکس باشد ( با کاهش هوشیاری ).

مرور کلی

صرع وضعیت طبی است که با تشنج مشخص می شود. صرع لوب تمپورال از بخشی از مغز منشاء می گیرد که در پردازش احساسات و حافظه کوتاه مدت نقش دارد. برخلاف دیگر انواع تشنج، این نوع تشنج اغلب به داروهای ضد تشنج پاسخ نمی دهد. جراحی ممکن است تنها گزینه درمانی باشد. در بیشتر موارد، جراحی می تواند تشنج را متوقف کند.

چه چیزی انتظار می رود

اگر پزشک علت زمینه ای آن را مثل عفونت و یا تومور تشخیص دهد، درمان آن ممکن است باعث بهبود تشنج شود. در برخی اشکال صرع، پزشکان داروهای ضد تشنج را برای پیشگیری از بروز تشنج تجویز می کنند. این نوع صرع همیشه به این داروها پاسخ نمی دهد. در ادامه ممکن است جراحی لازم شود تا بخش غیر عادی مغز برداشته شود. در ۷۰ الی ۸۰ درصد افراد مبتلا به این نوع صرع، جراحی مفید است.

عوامل خطر

برخی انواع صرع ارثی است. سایر انواع آن ممکن است در اثر عفونت شدید و یا آسیب مغزی باشد. کاهش خطر آسیب مغزی خطر آسیب های منجر به تشنج را کاهش می دهد. سایر عوامل خطر آن شامل اکسیژن کم، عفونت های مغزی، سکته ی مغزی، آلزایمر و دیگر مشکلات نورولوژیکی و تومور مغزی است. دو تا از ۳ مورد صرع علت مشخصی ندارند.

درمان صرع لوب تمپورال

اگر علت زمینه ای تشنج مشخص شود، درمان به همین علت بستگی دارد. اگر علتی نداشته باشد، پزشک ممکن است داروهای خوراکی را برای پیشگیری از تشنج تجویز کند.

نوع دارو و دوز آن به نوع تشنج بستگی دارد. برخی افراد در طول عمر خود به دارودرمانی نیاز دارند. در سایر موارد اگر پس از سال ها تشنج نداشته باشند، پزشک داروها را کم و یا قطع می کند.
در برخی موارد، جراحی مغز برای برداشت بخش کوچکی از مغز که مسبب انواع خاصی از تشنج است، استفاده می شود.
اگر داروها برای درمان تشنج موثر نباشد و یا جراحی امکان پذیر نباشد، پزشک ممکن است تحریک عصبی واگ را توصیه کند.
رژیم های غذایی خاص ممکن است برای کاهش احتمال بروز تشنج کمک کننده باشد.

مراقبت شخصی

مصرف وعده های غذایی سالم
خواب کافی
پرهیز از مصرف الکل و مواد مخدر

چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود

اگر هر تجربه ای از تشنج وجود دارد باید به پزشک مراجعه شود. اگر صرع تشخیص داده شود، اگر علائم جدیدی ایجاد می شود باید به پزشک اطلاع داده شود.

در موارد زیر باید به اورژانس اطلاع داده شود:

تشنج طولانی تر از ۵ دقیقه بدون نشانه های تسکین علائم
افرادی که مشکلات تنفسی دارند.
افرادی که آسیب دیده اند و یا درد دارند.
تشنج های مکرر در چند دقیقه

سوالاتی که ممکن است از پزشک پرسیده شود

آیا تشنج علت بروز علائم من است؟
چه نوع تشنج هایی وجود دارد؟
آیا آسیب مغزی ایجاد شده است؟
آیا این تشنج ها بیشتر می شود؟
چه مدت دارودرمانی لازم است؟
آیا جراحی گزینه درمانی دیگری است؟

تشخیص

معاینه ی کامل همراه با تست فعالیت الکتریکی مغزی به نام الکتروانسفالوگرافی
افراد مبتلا به صرع اغلب عملکرد مغزی غیر عادی در نواحی خاصی از مغز دارند.
اگر علل زمینه ای برای صرع وجود دارد، پزشک ممکن است تست های دیگری درخواست کند. این تست ها شامل اندازه گیری قند خون، تست عملکرد کلیوی، آنالیز مایع نخاعی است. پزشک ممکن است ام آر آی، PET، سی تی اسکن و دیگر روش های تصویر برداری را توصیه کند.