اندوکاردیت – Endocarditis
اسامی دیگر آن عبارتند از:
اندوکاردیت عفونت دریچه های قلبی و یا لایه ی داخلی پوشاننده ی قلب است. اگر قلب سالم باشد، ندرتا باعث آندوکاردیت می شود. این وضعیت اگر درمان نشود، کشنده است. اندوکاردیت زمانی رخ می دهد که باکتری خاصی از بخش دیگری از بدن وارد جریان خون شود. افرادی که دچار آسیب دریچه های قلبی هستند، دریچه های قلبی مصنوعی دارند و یا مشکلات قلبی دیگری دارند، بیشتر در خطر اندوکاردیت قرار دارند، این وضعیت ممکن است نارسایی قلبی احتقانی و یا سکته ی مغزی بدهد. آنتی بیوتیک و در موارد شدید، جراحی برای درمان آندوکاردیت استفاده می شود.
اگر تب غیر قابل توجیه، و یا علائم دیگری دال بر آندوکاردیت وجود دارد، بویژه اگر بیمار در خطر باشد، باید فورا توسط پزشک ویزیت شود.
آندوکاردیت ممکن است آهسته و یا سریع ایجاد شود. ممکن است علائم شبه آنفلوآنزا داشته باشد مثل تب درجه پائین، و خستگی و یا راش و یا مشکلات تنفسی، ضعف ناگهانی در صورت، دست و یا پاها. ممکن است درمان آنتی بیوتیکی وریدی لازم شود، در مراحل اولیه بستری در بیمارستان. اگر دریچه ی قلبی آسیب دیده باشد، و یا دریچه ی مصنوعی وجود داشته باشد، و یا عفونت ناشی از قارچ وجود داشته باشد، ممکن است جراحی برای ترمیم و یا جایگزینی دریچه ی قلبی لازم باشد.
گزینه های درمانی برای آندوکاردیت عبارتند از:
اگر آندوکاردیت ایجاد شود، بیمار در خطر بالایی برای عود آن قرار دارد. مراقبت های شخصی ممکن است به پیشگیری از این وضعیت کمک کند:
اگر قلب بیمار سالم باشد، بیمار در خطر کمی برای ابتلا به آندوکاردیت قرار دارد.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com