عفونت مجرای گوش – Ear Canal Infection
نام دیگر آن گوش شناگران و اوتیت خارجی است.
مجرای گوش محلی است که باکتری ها می توانند به آسانی در آن رشد کنند، بویژه اگر در مجرای گوش آب وجود داشته باشد. اطفال و نوجوانانی که مدت زیادی در استخر در تابستان ها در حال شنا هستند، مستعد این عفونت هستند. ولی هر فرد دیگری هم ممکن است به این بیماری مبتلا شود. شایع ترین علت آن باکتری به نام سودوموناس است.
سایر انواع باکتری ها و قارچ ها هم ممکن است در بروز این بیماری موثر باشند. عفونت حاد کمتر از ۴ هفته زمان می برد. عفونت های مزمن ممکن است برای بیش از ۴ هفته ادامه داشته باشد و یا ۴ بار یا بیشتر در سال رخ دهد. عفونت های مجرای گوش معمولا زمانی که درمان با قطره های آنتی باکتریال و یا آنتی بیوتیک انجام می شود، پاک می شود. ولی افرادی که دیابت و یا ضعف ایمنی دارند در خطر عفونت شدیدتری به نام اوتیت بدخیم خارجی قرار دارند. اوتیت خارجی بدخیم ممکن است به سایر بافت ها مثل استخوان قاعده ی جمجمه پخش شود و کشنده باشد.
عفونت مجرای گوش باید توسط پزشک درمان شود. استفاده از لباس گرم و یا پد گرمایشی در منزل به تسکین درد کمک می کند. باید گوش خشک باشد. استفاده از یک یا دو مخلوط قطره شامل نیمی الکل و نیمی وینگار در گوش ها بعد از مواجهه با آب می تواند به خشک ماندن گوش کمک کند.
در بیشتر موارد، گوش شناگران یک اورژانس طبی محسوب نمی شود، ولی باید درمان شود. اگر هر یک از علائم عفونت مجرای گوش رخ داد، باید بیمار توسط پزشک ویزیت شود:
اگر علائم گوش شناگران دیده می شود، بیمار باید به اورژانس بیمارستانی منتقل شود:
برای تشخیص عفونت مجرای گوش، پزشک گوش بیمار را معاینه می کند و ممکن است نمونه ی مایع مجرای گوش را برای بررسی از نظر وجود باکتری و یا قارچ به آزمایشگاه ارسال کند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com