درد لگنی مزمن

درد لگنی مزمن – Chronic Pelvic Pain

نام دیگر آن سندرم درد لگنی است.

علایم درد لگنی مزمن

علائم این بیماری به علت زمینه ای آن بستگی دارد و ممکن است متغیر باشد. در برخی خانم ها درد مبهمی حس می شود. در سایرین درد تیزی ایجاد می شود. این درد ممکن است با نشستن، حمام، ورزش و یا نزدیکی تشدید شود.

مرور کلی

درد لگنی مزمن، درد مداومی است در بخش تحتانی شکم که حداقل ۶ ماه ادامه دارد. مشکلات طبی مثل اندومتریوز، بیماری التهابی لگن، سندرم روده ی تحریک پذیر و فیبروز ممکن است محرک این وضعیت باشد. در بسیاری از موارد، پزشکان علت واقعی آن را متوجه نمی شوند. درد ممکن است خفیف تا شدید باشد. در برخی زنان، در زمان خوابیدن، کار و یا نزدیکی این درد بدتر می شود. درمان این درد و کنترل علت زمینه ای به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند.

میزان شیوع

حدود ۱۵ الی ۲۰ درصد خانم های سن ۱۸ تا ۵۰ سال دچار درد لگنی مزمن می شوند.

درمان درد لگنی مزمن

درمان این اختلال به مشکل زمینه ای بستگی دارد. گزینه های درمانی عبارتند از:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی NSAIDs مثل ایبوپروفن، کتوپروفن، ناپروکسن برای تسکین درد
درمان فیزیکال و بیوفیدبک
داروهای ضد افسردگی برای کمک به درد
مشاوره
تزریق مسکن ها
آنتی بیوتیک برای عفونت
قرص های کنترل کننده ی بارداری در موارد وجود عادت ماهیانه ی دردناک و یا اندومتریوز
جراحی

مراقبت شخصی

اگر بیمار درد لگنی مزمن دارد، باید به پزشک اطلاع داده شود. کیسه های یخ، گرما و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه مثل ایبوپروفن، کتوپروفن، و ناپروکسن ممکن است کمک کننده باشد. ورزش منظم و یادگیری روش های کاهش استرس مثل یوگا و ورزش های تنفسی هم می تواند مفید باشد.

این وضعیت در موارد زیر بدتر می شود

فعالیت های بدنی
فعالیت جنسی
نشستن
رانندگی
قاعدگی
غذا خوردن
ادرار کردن
حرکات روده ای

سوالاتی که ممکن است از پزشک پرسیده شود

علت ایجاد درد چیست؟
آیا برای برطرف شدن علت زمینه ای بیماری دارویی لازم است؟
برای برطرف شدن درد پس از این که علت زمینه ای بیماری مشخص شد، چه باید کرد؟

تشخیص

پرسیدن سوالاتی در مورد درد
معاینه ی لگن
ممکن است تست هایی مثل سونوگرافی، تست های خونی، لاپاراسکوپی و تست های دیگر هم لازم شود.
ممکن است لازم باشد تا متخصص گوارش بیمار را ویزیت کند.