نقص توجه – بیش فعالی در کودکان

نقص توجه – بیش فعالی در کودکان

کودکان دارای ADHD علائم عدم توجه، بیش فعالی و یا تکانشگری به روش های مختلف را نشان می ­دهند. این کودکان:

• حرکات متضاد دارند
• پیچ و تاب می خورند و بی قرارند
• گوش فرا نمی دهند
• نمیتوانند بدون صدا بازی کنند
• اغلب بسیار صحبت می کنند
• برای دیگران مزاحمت و دردسر ایجاد می کنند
• به راحتی حواسشان پرت می شود
• کارها را ناتمام می گذارند

چگونه نقص توجه – بیش فعالی تشخیص داده می شود؟

هرچند ممکن است کودک شما بعضی از علائم نقص توجه – بیش فعالی را داشته باشد، امام ممکن است چیز دیگری باشد. به همین دلیل است که شما برای  بررسی آن به پزشک نیاز دارید.

هیچ تست اختصاصی یا  قطعی برای نقص توجه – بیش فعالی وجود ندارد. اما، تشخیص آن فرآیندی چند مرحله ای است و شامل جمع آوری بسیاری از اطلاعات از منابع مختلف میباشد. شما، کودکتان، مدرسه ی کودکتان و دیگر مراقبان باید در ارزیابی رفتار فرزند شما درگیر باشند. پزشک همچنین خواهد پرسید که فرزند شما چه علائمی دارد، چه مدتی این علائم شروع شده و این علائم چگونه فرزند شما و بقیه ی اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار میدهد.  پزشکان  نقص توجه – بیش فعالی در کودکان را زمانی تشخیص میدهند که کودک ۶ علامت اختصاصی یا بیشتری از بی توجهی یا بیش فعالی را به صورت منظم برای بیشتر از ۶ ماه در حداقل دو موقعیت نشان بدهد. پزشک نحوه ی رفتار کودک در مقایسه با کودکان هم سن را درنظر خواهد گرفت.

پزشک کودک شما را معاینه خواهد کرد، تاریخچه ی بیماری قبلی را خواهد پرسید، و ممکن است یک اسکن غیرتهاجمی مغز برایش بخواهد.

پزشک اولیه ی کودکتان میتواند با استفاده از دستورالعمل های آکادمی اطفال آمریکا، که میگوید این بیماری ممکن است در کودکان سنین ۴ تا ۱۸ مشاهده شود تعیین کند آیا کودک شما نقص توجه – بیش فعالی دارد یا نه. اگرچه علائم ممکن است در سن ۱۲ سالگی شروع شود.

تشخیص نقص توجه – بیش فعالی در کودکان زیر ۵ سال دشوار است. چون بسیاری بچه ها قبل از سن مدرسه در شرایط مختلف بعضی از علائم نقص توجه – بیش فعالی را نشان دهند. هم چنین، کودکان طی سنین قبل از مدرسه بسیار تغییر می کنند.

در بعضی موارد، رفتارهایی که ممکن است شبیه نقص توجه – بیش فعالی باشند به علل زیر است:

• تغییر ناگهانی زندگی (مثل طلاق، مرگ در خانواده یا مهاجرت)
• تشنج های غیر قابل تشخیص
• بیماری هایی که روی مغز اثر دارند
• اضطراب
• افسردگی
• بیماری های دوقطبی

سه نوع نقص توجه – بیش فعالی در کودکان

پزشکان ممکن است علائم  توجه – بیش فعالی در کودکان را به انواع زیر طبقه بندی کنند:

• نوع ترکیبی ( بی توجه / بیش فعال / تکانش گرا ). کودکان در این نوع هر ۳ علامت را نشان میدهند. شایع ترین نوع ADHD میباشد.
• نوع بیش فعال / تکانش گرا. کودکان هم رفتارهای بیش فعالی و هم تکانش گرا نشان میدهند، اما اکثرا، میتوانند توجه کنند.
• نوع بی توجه. سابقا بیماری فقدان توجه (ADD) نامیده میشد. این کودکان بیش از حد فعال نیستند. کلاس درس یا فعالیت های دیگر را بهم نمیریزند، بنابراین علائم آنها ممکن است مشخص نباشد.

شمای کلی درمان توجه – بیش فعالی در کودکان

برنامه های درمانی ممکن است شامل برنامه های آموزشی خاص، مداخلات روانپزشکی و درمان دارویی باشد. تا جایی که میشود گزینه های درمان را یاد بگیرید و با مسئول درمان کودکتان در این باره صحبت کنید تا بتوانید بهترین درمان را برای کودکتان ایجاد کنید.

مطالعات نشان داده درمان طولانی مدت با ترکیبی از دارو و رفتار درمانی  در مدیریت بیش فعالی، تکانش گرایی، بی توجهی و علائم اضطراب و افسردگی بهتر از درمان دارویی تنها یا عدم درمان میباشد. کودکانی که هم با داروهای نقص توجه – بیش فعالی و هم رفتار درمانی درمان میشوند، مهارت های اجتماعی بهتری دارند.

داروهای نقص توجه – بیش فعالی در کودکی

یک دسته ی دارویی به نام محرک های روانی (یا بعضی وقتها فقط محرک ها) درمان بسیار موثری برای نقص توجه – بیش فعالی کودکی میباشد. این داروها مثل آدرال، ویوانس، کانسرتا، فوکالین، دایترانا، ریتالین و کویلیوانت ایکس آر، به کودکان کمک میکند تا روی افکارشان تمرکز کنند و حواسشان پرت نشود.

درمان دیگر نقص توجه – بیش فعالی در کودکان داروهای غیر محرک است. این داروها شامل اینتونیو، کاپوی و استراترا میبشد.

داروهای نقص توجه – بیش فعالی در انواع  کوتاه اثر (متوسط رهش)، متوسط الاثر و طولانی اثر در دسترس میباشند. ممکن است مدتی طول بکشد تا پزشک بهترین دارو، دوز، و برنامه دارویی برای ADHD را پیدا کند. داروهای ADHD بعضی وقتها عوارض جانبی دارند، اما  در اوایل درمان اتفاق میفتد. معمولا، عوارض جانبی خفیف هستند و زیاد طول نمی کشند.

رفتار درمانی برای کودکان دارای نقص توجه – بیش فعالی

رفتار درمانی برای کودکان دارای نقص توجه – بیش فعالی شامل ایجاد ساختار بیشتر، تشویق روتین و درخواست واضح انتظارات از کودک میباشد.

انواع دیگر درمان نقص توجه – بیش فعالی که ممکن است برای کودکتان سودمند باشد شامل موارد زیر است:

• آموزش مهارت های اجتماعی. این میتواند به کودک شما کمک کند تا رفتارهایی که باعث پیشرفت و ادامه ی روابط اجتماعی میشود، بیاموزد.
• گروه های پشتیبانی و آموزش مهارت های فرزند پروری. این شامل حمایت والدین و کمک به آنها در یادگیری بیشتر در مورد نقص توجه – بیش فعالی و نحوه ی تربیت کودک دارای نقص توجه – بیش فعالی می باشد.

کدام درمان برای فرزند من بهترین است؟

هیچ درمان واحدی برای هیچ کودک دارای نقص توجه – بیش فعالی مناسب نیست. نیاز و تاریخچه ی شخصی هر کودک باید به دقت درنظر گرفته شود.

مثلا، یک کودک ممکن است به یک دارو عوارض جانبی نامطلوبی داشته باشد و نتوان آن درمان خاص را برایش انجام داد. اگر کودکی با توجه – بیش فعالی اضطراب و افسردگی نیز داشته باشد، ترکیب دارو و رفتار درمانی بهترین است.

مهم است که با پزشک خود برای یافتن بهترین درمان کودکتان همکاری کنید.

مربی برای کودکان با نقص توجه – بیش فعالی

مربی گری حوزه ی جدیدی در درمان کودکان دارای ADHD میباشد. مربیان ADHD به منظور کمک به کودکان در رسیدن به نتایج بهتر در مراحل مختلف زندگیشان از طریق تعیین اهداف و کمک به کودک برای پیدا کردن راه هایی برای رسیدن به آنها میباشد. اما، کودک باید به اندازه کافی بالغ و فعال باشد تا با مربی همکاری کند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com