رهنمود های جدید برای سندرم روده تحریک پذیر

رهنمود های جدید برای سندرم روده تحریک پذیر

 رهنمود های جدید راهبردی برای مواجهه با سندرم روده ی تحریک پذیر و یبوست مزمن پیشنهاد شده است. از آخرین رهنمود  برای به روز کردن درمان هر کدام از این بیماری ها چندین سال می گذرد. به گفته ی امن کویگلی کسی که در نوشتن رهنمون مشارکت داشت، احساس می شد که پیشرفت های مهمی در هر دو بخش صورت گرفته باشد. او رئیس گاستروانترولوژی و هپاتولوژی در بیمارستان متودیست و دانشکده ی پزشکی ویل کرنل در هیوستون تگزاس است.

او و یک تیم از پژوهشگران شواهد علمی موجود را در مورد IBS و یبوست مزمن که دلیل مشخصی ندارد، بررسی می کنند (معروف به یبوست ایدیوپاتیک). رهنمون ها به وسیله ی دانشکده ی آمریکایی گاستروانترولوژی عرضه شدند.

تغییرات داروئی بزرگ

درمان دارویی برای IBS و یبوست مزمن در سال های اخیر گسترش یافته است. بزرگ ترین تغییر، پیشرفت داروها می باشد که مستقیما در دستگاه گوارشی کار می کند. کویگلی می گوید آن ها نباید جذب جریان خون بشوند تا در دستگاه گوارشی (گاسترواینتستینال) موثر باشند.

محققین برای هر دو بیماری آمیتیزا (لوبیپروستون) و لینزس (لیناکلوتاید) را به عنوان یک پیشنهاد خوب ارائه کرده اند.

کویگلی می گوید هر دو این داروها به نظر در درمان هر دو بیماری یبوست مزمن و IBS موثر هستند.

چیزی که می خورید هم مهم است.

افراد مبتلا به IBS  برای سال ها به پزشکان خود می گفتند که غذاهای معینی علایم بیماری آن ها را تشدید می کند، که البته رهنمون های جدید نظر آن ها را تایید می کند.

کویگلی می گوید زمانی که شما عقب می ایستید و نگاه می کنید، مواردی هستند که تاثیر ذهنی یا بصری دارند. اولین مورد ظهور رژیم به عنوان یک موضوع عمده در IBS است. برای بیماران این موضوع جدیدی نیست به علت این که بیماران سال ها است که با این موضوع که غذاهای معینی آن ها را ناراحت می کند، مبارزه می کنند اما ما بسیار به این موضوع بی اعتنا بودیم. او گفت شواهد خوبی مبنی بر این است که رژیم مهم است احتمالا نه به علت IBS بلکه به عنوان یک عامل در حمله.

اگرچه رژیم های تخصصی ممکن است در برخی از افراد که دارای IBS هستند، موثر عمل کند ولی از آن جا که شواهد محکمی در جهت حمایت از آن وجود ندارد، محققین کمتر آن را توصیه می کنند.

کویگلی می گوید که در میان مردم علاقه بسیار زیادی به رژیم بدون گلوتن که مبتلا به IBS هستند وجود دارد.

همچنین محققین رژیم هایی با سطح پایین انواع معین شکر را هم تائید می کنند. این رژیم شامل اجتناب از خوردن غذاهایی نظیر میوه های خاص (سیب ها، گلابی ها، انبه ها، دیگر موارد)، میوه های خشک، عسل، و مواد شیرین کننده مثل شربت ذرت با قند میوه بالا است.

کویگلی می گوید من فکر می کنم که در حال حاظر این جا شواهد نسبتا خوبی مبنی بر این که این رژیم می تواند به برخی از مردم کمک کند، وجود دارد.

پروبیوتیک ها

پروبیوتیک ها باکتری های خوبی هستند که به دستگاه گوارشی شما کمک می کنند.

پربیوتیک ها مواد غیر قابل هضم تشکیل دهنده غذا می باشند که به رشد باکتری  های پروبیوتیک کمک می کنند. سینبیوتیک ها مکمل های هستند که هم شامل پروبیوتیک و هم پربیوتیک می شوند.

برای هر دو یعنی IBS  و یبوست مزمن، فیبر یک موضوع مشکل ساز محسوب می شود.

کویگلی می گوید که فیبر مشکل سازترین  مسئله است.

فردی با IBS باید مراقب فیبر باشد. در حقیقت فیبر حال برخی از مردم را بدتر می کند.

او می گوید من به فکر مردمی هستم که دچار یبوست مزمن هستند، افزایش تدریجی مقدار فیبر مسلما یک برنامه با ارزش محسوب می شود. مردمی که دچار IBSهستند، نیاز دارند که بیشتر مراقب باشند، زیرا مشکلاتی در مواجهه با نفخ وجود دارد و این بیماری ها بسیار حساس هستند.

درمان های قدیمی تر

درمان های سنتی IBS شامل ضد افسردگی، آنتی بیوتیک ها، دارو هایی که بر  روی سروتونین تاثیر می گذارند، و درمان های روان پزشکی می باشد. همچنین پزشکان برای یبوست مزمن مسهل را پیشنهاد می دادند.

کویگلی می گوید احتمالا بسیاری از درمان های سنتی در برخی موارد، مقداری بیشتر از بقیه موثر هستند. اما او متذکر می شود که بسیاری از آن ها تست های علمی را که مد نظر پزشکان است، پشت سر نمی گذارند و شما به این موضوع پی می برید که شواهد زیادی مبنی بر اثبات آن ها وجود ندارد.

او می گوید که این به آن معنا نیست که آن ها موثر نیستند، بلکه فقط کیفیت بالای کار تحقیقی را ندارند. اخیرا برخی از مسهل هایی که بیشتر سنتی بوده اند، موضوع یک تحقیق سطح بالا قرار گرفتند و در کار به نمایش گذاشته شدند. من فکر می کنم که برای یبوست ما چند راه چاره داریم.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com