انزال زودرس یا زود انزالی نوعی وضعیت کنترل نشده ی انزال است که قبل و یا مدت کوتاهی پس از دخول رخ می دهد، و با حداقل تحریک جنسی همراه است و در واقع پیش از آن که فرد بخواهد، دچار انزال می شود. این حالت ممکن است باعث تجربه ی نامطلوب جنسی در هر دو جنس شود. این حالت باعث افزایش اضطراب می شود که ممکن است در ایجاد این مشکل دخیل باشد. انزال زودرس یکی از شایع ترین اختلالات کارکرد جنسی مردانه است و شاید بر روی تمام مردان در طول زندگی آن ها اثر گذار باشد.
بیشتر افراد مبتلا به انزال زودرس علت واضحی برای بیماریشان وجود ندارد. همراه با تجربه ی جنسی و سن، مردان اغلب می آموزند که چگونه ارگاسم را به تاخیر بیندازند. انزال زودرس ممکن است در زمان رابطه با شریک جنسی جدید رخ دهد، و تنها یک وضعیت جنسی خاص باشد و یا برای مدت طولانی از زمان شروع انزال قبلی رخ می دهد. عوامل فیزیولوژیک از جمله اضطراب ، احساس گناه، و یا افسردگی هم می توانند علتی برای انزال زودرس باشند. در برخی موارد، انزال زودرس ممکن است با علت طبی خاصی مرتبط باشد، از جمله مشکلات هورمونی ، آسیب ها و یا عوارض جانبی برخی داروها.
علائم اصلی برای انزال زودرس، عدم کنترل انزال است که قبل و یا مدت کوتاهی پس از شروع مقاربت رخ می دهد. انزال قبل از آن که فرد بخواهد رخ می دهد، در واقع با حداقل تماس و تحریک جنسی.
پزشک شما با شما در مورد شرح حال وضعیت جنسی و شرح حال پزشکی شما صحبت می کند و معاینات بالینی کامل و جامعی را برای شما انجام می شدهد. پزشک شما ممکن است بخواهد تا با همسر شما هم صحبت کند. انزال زودرس می تواند علل بسیار زیادی داشته باشد. پس پزشک ممکن است آزمایشاتی برای شما برای رد هر نوع مشکل طبی درخواست کند.
در بسیاری از موارد، انزال زودرس به مرور زمان، خودبخود برطرف می شود بدون آن که درمان طبی برای این وضعیت لازم باشد. تمرین تکنیک های آرامش سازی و ریلکس کردن و یا استفاده از روش های رفع انقباض می تواند به شما در ایجاد تاخیر در انزال کمک کند. برای برخی از مردان، توقف و یا قطع مصرف الکل، دخانیات و یا داروهای مخدر ممکن است توانایی کنترل انزال را بهبود دهد.
پزشک شما ممکن است به شما و همسرتان تکنیک هایی را توصیه کند که توسط آن ها بتوانید انزال را به تاخیر بیندازید. این تکنیک ها ممکن است شامل شناسایی و کنترل حس هایی باشد که باعث انزال می شود و همین طور چگونگی ایجاد تحریک کمتر و یا توقف تحریک. سایر گزینه ها شامل استفاده از کاندوم برای کاهش حس آلت تناسلی و یا شناسایی وضعیتی متفاوت می باشد، در طی دوره ی مقاربت. رفتار درمانی ممکن است به کاهش اضطراب مرتبط با انزال زودرس کمک کند.
داروهای ضد افسردگی از جمله کلومی پیرامین ( آنافرانیل ) و داپکستین ( پریلیگی ) گاهی اوقات برای درمان انزال زودرس استفاده می شود. این داروها به این علت استفاده می شوند که عوارض جانبی آن ها ارگاسم را مهار می کند، و می تواند به بر طرف کردن انزال تاخیری کمک می کند. ترامادول ( اولترام ) که برای سال ها برای کنترل درد استفاده می شد، هم داروی دیگری است که می تواند انزال را به تاخیر بیندازد.
از طرفی کرم ها، ژل ها و اسپری هایی هم ممکن است برای درمان انزال زودرس از راه کاهش حس وجود داشته باشد. این داروها از جمله لیدوکائین – پریلوکائین، قبل از مقاربت و تماس جنسی استفاده می شوند. ولی برخی از این داروها می توانند بر روی شریک جنسی اثر سوء ای داشته باشند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com