چسبندگی ( به طور کلی و بعد از جراحی )
چَسبندگی ها اغلب اوقات علائم خاصی ندارند. وقتی که مشکل ساز می شود، علائم بسیار گسترده است، و به محل چسبندگی بستگی دارد. علائم آن ممکن است شامل درد در زمان کشش یا ورزش باشد، درد در زمان مقاربت، درد قفسه سینه، درد شکمی یا باد کردن شکم، کرامپ های شکمی بعد از مصرف غذا، یبوست، ناتوانی در دفع مدفوع و یا گاز، و استفراغ.
این وضعیت زمانی رخ می دهد که اسکار باعث اتصال دو بافت بدن شود، دو بافتی که در حالت عادی از هم جدا هستند. اگرچه چَسبندگی ها در هر جای بدن ممکن است رخ دهد، ولی در شکم، لگن و قلب شایع تر است. اغلب چسبندگی ها مشکل ساز نیستند. گاهی اوقات برحسب محل ایجاد آن، ممکن است عوارضی مثل درد، ناتوانی در دفع گاز و استفراغ رخ دهد. این اختلال ممکن است مشکل ساز باشد. چَسبندگی به دنبال جراحی شکمی خطرناک است و ممکن است نیاز به جراحی فوری داشته باشد.
بسیاری از انواع چسبندگی ها علائمی نمی دهند و جدی هم نیستند. چَسبندگی ها پس از جراحی شکمی، ممکن است جدی باشد و نیاز به اقدام طبی فوری داشته باشد. چسبندگی هایی که انسداد می دهند، معمولا نیاز به جراحی دارد. اگر چَسبندگی هایی ایجاد شود که عوارض بدهد ممکن است درد، کرامپ، یبوست، ناتوانی در عبور گاز یا مدفوع و استفراغ ایجاد شود. باید فورا بیمار توسط پزشک ویزیت شود.
چَسبندگی ها عوارض شایع جراحی های شکمی و عفونت های اندام های داخلی هستند. تا ۹۳ درصد افرادی که تحت جراحی شکمی و یا لگنی قرار می گیرند، ممکن است دچار این عارضه شوند.
انسداد نسبی شکم گاهی اوقات با رژیم غذایی خاص و یا مایع تسکین می یابد. چَسبندگی های جدی تر ممکن است نیازمند جراحی باشد.
این وضعیت با عفونت های شکمی و یا تناسلی درمان نشده بدتر می شود.
چَسبندگی هایی که به دنبال جراحی شکمی رخ می دهد نیازمند اقدام طبی اورژانسی است. اگر هر یک از علائم زیر پس از جراحی شکم رخ داد، به پزشک اطلاع دهید و یا بیمار باید فورا به اورژانس برده شود:
پزشک ممکن است تصویر برداری با اشعه ایکس، سی تی اسکن، و سایر تست های تصویر برداری را برای تعیین وسعت چَسبندگی ها درخواست کند. گاهی اوقات، پزشک می بایست جراحی کوچکی به نام لاپاراسکوپی برای تشخیص چَسبندگی انجام دهد. در این روش، دوربین کوچکی از راه سوراخ کوچکی وارد شکم شده تا اسکار و چسبندگی دیده شود. جراح چسبندگی ها را پیدا می کند و می تواند معمولا در زمان جراحی آن ها را جدا کند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com