آلرژی به داروها

آلرژی به داروها

بسیاری از دارو ها ممکن است اثرات مضری داشته باشند و داروهای مشخص می توانند واکنش های آلرژیی را ایجاد کنند. در یک واکنش آلرژیی ، سیستم ایمنی به وسیله ی ایجاد پاسخ ایمنی بر ضد دارو  به طور اشتباه به دارو پاسخ می دهد. سیستم ایمنی دارو را به عنوان یک ماده ی خارجی شناسایی کرده و بدن مواد شیمیایی مشخصی، مانند مقادیر بالای هیستامین ، در تلاش برای بیرون راندن دارو از بدن، تولید می کند.

نشانه های آلرژی به دارو ها چیست؟

علایم حساسسیت به دارو ها میتواند در محدوده ی متوسط تا تهدید زندگی باشد. حتی در مردمی که آلرژی ندارند، دارو ها میتوانند باعث عدم تحمل و تحریک ، مانند مشکلات گوارشی شوند.اما در طول یک واکنش آلرژیی ، آزاد شدن هیستامین میتواند علایمی مانند: کهیر، جوش پوستی، خارش پوست و یا چشم ها، تجمع مواد، و التهاب در دهان و گلو شود.

علایم واکنش شدید، آنافیلاکسی (آسیب پذیری پروتئین ها)، ممکن است شامل سختی تنفس شود، کبودی پوست، سرگیجه، غش، اضطراب، گیجی، تند شدن نبض، تهوع و مشکلات شکمی باشد.

چه دارو هایی بیشترین آلرژی را ایجاد می کنند؟

 از نظر تاریخی، پنیسیلین و دیگر آنتی بیوتیک های مشابه دارو هایی هستند که بیشتر مردم  به آنها آلرژی میدهند.

دیگر داروهایی که به طور رایج باعث ایجاد واکنش های آلرژیی میشوند شامل: داروهای سولفا، باربیتوراتها(داروى مسکن وخواب اور)  و انسولین هستند.

داروهای حسایت زا چگونه شناخته می شوند؟

یک پزشک با مرور دقیق پرونده ی دارویی و علایم شما، داروهای حساسسیت زا را شناسایی میکند.

اگر پزشک شما گمان کند که شما به یک آنتی بیوتیک مانند پنیسیلین آلرژی دارید، او مکن است برای تایید تست پوست انجام دهد. به هر حال تست پوست برای تمام دارو ها کارگر نیست. و در بعضی از موارد این کار میتواند مضر باشد.اگر شما یک واکنش به یک داروی خاص داشته اید، پزشک شما به سادگی رد خواهد کرد که آن دارو به عنوان یک گزینه ی درمانی برای شما باشد. انجام یک تست آلرژی برای تعیین اینکه واکنش ضروری یک پاسخ آلرژیی مثبت است، ارزش ریسک کردن را ندارد، مخصوصا اگ گزینه های دارویی دیگری موجود باشد.

داروهای آلرژی زا چگونه درمان می شوند؟

هدف اولیه زمانی که درمانداروی آلرژیک آغاز میشود، تخفیف علایم است. علایمی مانند جوش، کهیر و خارش اغلب میتواند با استفاده از آنتی هیستامین ها و به طور مناسب کورتیکواستروئیدها کنترل شود.

برای سرفه و خلط ریه، دارویی به نام برونشیودیلاتور ممکن است که برای مسیرهای هوایی تجویز شود. برای علایم آنافیلاکتیک جدی تر، واکنش های آلرژیی که زندگی را تهدید میکنند از جمله سختی تنفس و فقدان هوشیاری اپی نفرین ممکن است تجویز شود.

به طور مناسب، آلرژی زدایی برای درمان  آلرژی ناشی از پنیسیلین یا دیگر داروهای آلرژی زا انجام میشود. این تکنیک آلرژی بدن شما رابه عوامل آلرژی زای مشخصی کاهش میدهد. به طور دوره ای مقادیر کمی از پنیسیلین به شما تزریق میشود و این مقدار افزایش پیدا میکند تا جایی که سیستم ایمنی بدن شما بیاموزد که  دارو را تحمل کند. در این روش ریسک آنافیلاکسی بالایی وجود دارد. بنابراین آلرژی زدایی به طور مشخص تنها برای بیمارانی که به درمان دارویی دیگری احتیاج ندارند انجام میشود. اگر شما آلرژی زیادی به یک آنتی بیوتیک مشخص دارید ، پزشک میتواند یک  آنتی بیوتیک جایگزین برای شما تجویز کند.

من چگونه می توانم با آلرژی دارویی آماده باشم؟

اگر شما یک آلرژی دارویی دارید، قبل از اینکه تحت هر درمانی قرار بگیرید، همیشه باید ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی را از آن آگاه کنید. این همچنین یک ایده ی خوب است که یک دستبند و یا آویز هشدار دارویی بپوشید یا یک کارت که آلرژی دارویی شما را شناسایی میکند حمل کنید، در موارد اورژانسی این کار میتواند زندگی شما را حفظ کند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com