حدود ۵۰ میلیون آمریکایی از مشکلات آلرژی (حساسیت) با واکنش های آلرژیک مربوط به چشم که یک شکایت شایع است، رنج می برند. آلرژی های چشمی که ملتحمه ، غشای شفاف پوستی پوشاننده چشم، را تحت تاثیر قرار می دهد معمولا به عنوان آلرژی ورم ملتحمه شناخته می شود.
آلرژی ورم ملتحمه به چند زیرگروه اصلی تقسیم می شود، اما از رایجترین آنها، آلرژی ورم ملتحمه فصلی (SAC) و آلرژی ورم ملتحمه چند ساله (PAC) است. SAC و PAC توسط یک واکنش ایمنی مربوط به یک فرد حساس و یک آلرژی شروع می شوند. به بیان ساده، این بدان معنی است که اگر شما به یک ماده خاص حساسیت دارید، پس از تماس با آن، شما یک واکنش حساسیتی (با علائمی مانند خارش و عطسه) را تجربه می کنید. اگرچه آلرژی اغلب رخ می دهد، آلرژی ورم ملتحمه اغلب در مناطق با عوامل بالای آلرژی زای (حساسیت زای) فصلی دیده می شود.
آلرژی های چشمی اغلب ملتحمه که غشای شفاف از پوست پوشاننده چشم است را تحت تاثیر قرار می دهند. این غشای شفاف از همان نوع پوستی است که خطوط سطح داخل بینی را پوشانده است. از آنجا که این دو منطقه خیلی شبیه هم هستند ، آلرژن های مشابه (همان موادی که منجر به واکنش های آلرژیک می شوند) می توانند پاسخ های آلرژیک مشابه را در هر دو ناحیه آغاز کنند.
محرک های شایع آلرژی های چشمی عبارتند از:
تفاوت اصلی بین آلرژی ورم ملتحمه فصلی (SAC) و آلرژی ورم ملتحمه چند ساله (PAC) در زمان ایجاد علائم آنهاست.
اگر شما آلرژی ورم ملتحمه فصلی (SAC) داشته باشید؛ شما به طور کلی مشکلات را برای یک دوره ی کوتاه زمانی دارید.
شما ممکن است در فصل بهار با گرده درخت، در تابستان با گرده چمن، یا در پاییز توسط گرده علف هرز آزرده خاطر (دچار آلرژی) شوید .
به طور کلی ، علائم در طول زمان های دیگر سال ، به خصوص در فصل زمستان رفع می شود.
اگر شما آلرژی ورم ملتحمه چند ساله (PAC) داشته باشد، مشکلات ممکن است در کل طول سال اتفاق بیافتند .
به جای آلرژن ها (حساسیت زاها) در فضای باز، شما با آلرژن های داخلی، مانند هیره (مایت) گرد و غبار ، سوسک حمام و شوره حیوانات خانگی مشکل دارید.
آلرژن (حساسیت زای) فصلی در فضای باز ممکن است مشکلات شما را بدتر کند، اگر شما نسبت به آن ها نیز حساس هستید.
آلرژی ورم ملتحمه فصلی (SAC) و آلرژی ورم ملتحمه چند ساله (PAC) علائم یکسانی دارند و تقریبا همیشه در واکنش های آلرژیک چشمی، علامت خارش موجود است. علامت اولیه ی ورم ملتحمه چشم نیز خارش است. آلرژی ورم ملتحمه با علامت اولیه خارش چشم به درستی منطبق است، . علاوه بر خارش چشم، شما ممکن است علائم زیر را نیز تجربه کنید:
هنگامی که به دنبال مراقبت پزشکی برای آلرژی های چشمی هستید:
اگر شما از آلرژی های چشم رنج می برید؛ می توانید موادی را که به آن ها حساسیت دارید شناسایی کرده و از آنها اجتناب کنید، این کار باعث می شود علائم به طور قابل توجهی بهبود یابند. اگر شما قادر به شناسایی و یا اجتناب از مواد حساسیت زا نیستید، از یک چشم پزشک (پزشکی که در درمان و جراحی چشم تخصص دارد) درمان را بخواهید که می تواند به شما در تحمل پذیری بیشتر آن ها کمک کند.
اگر شما دچار آلرژی آلرژی ورم ملتحمه فصلی (SAC) هستید، شما باید با یک چشم پزشک قبل از آغاز فصلی که در آن دچار آلرژی می شوید ملاقات کرده و درمان خود را قبل از شروع علایم آغاز کنید.
اگر شما دچار آلرژی آلرژی ورم ملتحمه چند ساله (PAC) هستید، ملاقات دایمی با چشم پزشک می تواند برای نظارت آلرژی های چشمی مفید باشد. عود نامنظم (گاه و بیگاه) علایم ممکن است به بازدید مکرر توسط پزشک نیاز داشته باشد. مشاوره با پزشک متخصص آلرژی، ممکن است بسیار مفید باشد.
غالبا چشم پزشک تنها از روی شکایت شما قادر به تشخیص آلرژی چشمی شما است. چشمان شما برای کمک به جلوگیری از مشکلات دیگر مورد معاینه قرار می گیرند.
جلوی چشمان شما با استفاده از یک میکروسکوپ ویژه به نام اسلیت لمپ معاینه می شود. با استفاده از اسلیت لمپ، چشم پزشک، چشم شما را از لحاظ عروق خونی متسع ، تورم ملتحمه و تورم پلک که همه نشان دهنده ی یک واکنش آلرژیک هستند، بررسی می کند.
به ندرت، خراش دادن ملتحمه نیز انجام می شود تا ائوزینوفیل ها نیز بررسی شوند. ائوزینوفیل ها سلول های خاصی هستند که معمولا با آلرژی ها در ارتباطند، هرچند، آن ها را تنها در موارد بسیار شدید می توان یافت.
آلرژی چشمی خود را درمان کنید
با آلرژی های چشمی، “هرگونه پیشگیری ارزشمندتر از درمان است .” اجتناب از محرک های (حساسیت) شما، خود راه اصلی در درمان این آلرژی است. اگر شما بتوانید عوامل خاصی که شما به آن آلرژی دارید را شناسایی و از آن ها اجتناب کنید؛ علائم این آلرژی به طور چشمگیری بهبود خواهند یافت. برای کمک به کاهش علائم، سعی کنید این نکات را برای مراقبت از خود در خانه امتحان کنید:
متاسفانه، پرهیز از مواد حساسیت زا همیشه آسان و ممکن نیست. در این مورد، برخی از درمان های زیر در خانه ممکن است؛ سبب تسکین برخی از آلرژی شوند:
داروهای بدون نسخه فراوانی مانند قطره های چشمی حساسیت و آنتی هیستامین های خوراکی می توانند برای آلرژی های خفیف به کار روند. به علاوه، بسیاری از قطره ای چشمی تجویزی نیز برای کمک به کاهش آلرژی چشم در دسترس هستند.
قطره های چشمی تجویزی به طور کلی برای آلرژی چشمی بسیار موثرند؛ چرا که آن ها به صورت موضعی به کار گرفته می شوند و معمولا قطره های چشمی عوارض جانبی کمی دارند. اکثر قطره های چشمی دو بار در روز استفاده می شوند و می تواند در وهله ی اول برای جلوگیری از واکنش های آلرژیک استفاده شود. بعضی از قطره های چشمی حساسیت عبارتند از:
برای موارد جدی تر، کورتیکواستروئیدهای موضعی چشمی می توانند مورد استفاده قرار گیرند؛ با این حال، بسیاری از کورتیکواستروئیدهای قدیمی تر با استفاده ی طولانی مدت سبب ایجاد عوارض جانبی می شوند. داروهای کورتیکواستروئیدی جدیدتر، عوارض جانبی چشمی کمتری دارند. برخی از کورتیکواستروئیدهای رایج موضعی چشمی عبارتند از:
برای شناسایی آن دسته از موادی که بیشتر به آن ها حساسیت دارید، تست پوستی توسط پزشک متخصص آلرژی می تواند مفید باشد.
برنامه ریزی برای پیگیری قرار ملاقات برای آلرژی بسیار مورد نیاز است.
برای موارد خفیف آلرژی ورم ملتحمه فصلی (SAC) و آلرژی ورم ملتحمه چند ساله (PAC)، پیگیری ویزیت های سالانه توسط چشم پزشک ممکن است مفید باشد.
در موارد شدید یا تشدیدهای متناوب بیماری خفیف، ملاقات های متناوب با یک چشم پزشک ممکن است مورد نیاز باشد.
متاسفانه، به غیر از پرهیز از مواد آلرژن (حساسیت زا)، به نحو دیگری نمی توان از آلرژی ورم ملتحمه فصلی (SAC) و آلرژی ورم ملتحمه چند ساله (PAC) جلوگیری کرد.
آلرژی های چشمی باعث ناراحتی آزار دهنده هستند. اگر چه علائم ممکن است فعالیت های روزمره زندگی را با مشکل روبرو نماید، اما ضرر بینایی طولانی مدت انتظار نمی رود.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com