بررسی میزان کلسیم در ادرار

بررسی میزان کلسیم در ادرار

یکی از یون های مهم در بدن که اختلال در میزان آن می تواند مشکل ساز شود، کلسیم است. عوامل متعددی در بدن در تنظیم میزان کلسیم خون نقش دارند. کلسیم جزو الکترولیت های بدن است. غده ی پاراتیروئید ( با ترشح هورمونی به نام پاراتورمون ) و غده ی تیروئید ( با ترشح هورمونی به نام کلسی تونین ) در برقراری تعادل کلسیم در بدن نقش دارند. به این صورت که پاراتورمون ( هورمون مترشحه از پاراتیروئید) کلسیم خون را بالا می برد و کلسی تونین بالعکس آن عمل می کند، یعنی کلسیم خون را کاهش می دهد. از طرفی بازجذب کلیوی کلسیم هم می تواند در برقراری این تعادل نقش داشته باشد. به یاد داشته باشید که ویتامین D با اثر بر روی روده ، جذب کلسیم را افزایش می دهد.

یکی از مهم ترین یون های بدن کلسیم است که می تواند در اعمال مختلفی از جمله انقباضات عضلانی، ساخت استخوان و دندان و انعقاد خون نقش داشته باشد.

بررسی میزان کلسیم ( Ca ) در ادرار

بررسی میزان کلسیم در ادرار، آزمایشی است که میزان کلسیم را که در بدن از طریق ادرار در ۲۴ ساعت دفع می شود، بررسی می کند. کلسیم یکی از مهم ترین مواد معدنی موجود در بدن می باشد. بدن برای ساختن استخوان ها و دندان ها به کلسیم نیاز دارد، همچنین این یون به کارکرد اعصاب، عضلات، قلب و لخته شدن خون کمک می کند. بیشتر کلسیم موجود در بدن، در استخوان ها ذخیره می شود و بقیه آن در خون یافت می شود. به طور طبیعی میزان کلسیم در بدن به دقت کنترل می شود. وقتی میزان کلسیم کاهش می یابد ( که به آن هیپو کلسمی می گویند)، استخوان ، کلسیم را به جریان خون آزاد می کند تا میزان کلسیم خون به سطح مطلوبی برسد. وقتی میزان کلسیم افزایش می یابد ( که به آن هایپر کلسمی می گویند)، کلسیم اضافی در استخوان ها ذخیره می شود و یا از طریق ادرار و یا مدفوع دفع می شود.

میزان کلسیم موجود در بدن وابسته به میزان موارد زیر می باشد :

کلسیم موجود در مواد غذایی
میزان جذب کلسیم و ویتامین D از طریق روده
میزان فسفات در بدن
هورمون هایی مثل: هورمون پاراتیروئید ( پاراتورمون) ( PTH )، کلسی تونین و استروژن در بدن

ویتامین D و این هورمون ها به کنترل میزان کلسیم در بدن کمک می کنند. همچنین به کنترل میزان کلسیمی که شما از غذا جذب می کنید و توسط ادرار دفع می کنید، هم کمک می کند. میزان فسفات خون با میزان کلسیم خون مرتبط است و آنها ارتباط غیر مستقیمی با هم دارند، به این صورت که وقتی میزان کلسیم خون بالا می رود، میزان فسفات خون کاهش می یابد و بر عکس.

وجود کلسیم در مواد غذایی اهمیت بسیاری دارد، چون بدن روزانه مقداری کلسیم از دست می دهد. غذاهای غنی از کلسیم عبارتند از: شیر، پنیر، تخم مرغ، ماهی، سبزیجات سبزی و میوه جات.

بیشتر افراد با میزان کلسیم خون بالا و یا پایین، علایم بالینی خاصی ندارند. میزان کلسیم باید خیلی زیاد و یا خیلی کم باشد، تا علایم بالینی در فرد ظاهر شود.

افزایش میزان کلسیم در ادرار می تواند نشان دهنده سنگ کلیه باشد.

علت انجام آزمایش بررسی میزان کلسیم در ادرار چیست؟

بررسی این که مقادیر بالای کلسیم به علت سنگ کلیه است یا خیر.

بررسی میزان دریافت کلسیم در رژیم غذایی و بررسی جذب آن توسط روده ها.
بررسی مشکلاتی که باعث از دست دادن کلسیم توسط استخوان ها می شود.
بررسی عملکرد کلیه ها
بررسی مشکلات غده پاراتیروئید.

آزمایش اندازه گیری کلسیم ادرار به اندازه ی اندازه گیری کلسیم خون برای تشخیص بیماری های خاص مثل هایپرپاراتیروئید، بیماری استخوان و یا التهاب پانکراس کمک کننده نیست.

آمادگی های لازم برای انجام آزمایش اندازه گیری کلسیم در ادرار عبارتند از:

ممکن است نیاز باشد چند روز قبل از انجام آزمایش رژیم غذایی با میزان کلسیم بالا و یا پایین داشته باشید.

این آزمایش چگونه انجام می شود؟

اندازه گیری کلسیم ادرار بر روی نمونه ادرار ۲۴ ساعته انجام می شود.

آزمایش ادرار:

شما باید از ابتدای صبح شروع به جمع آوری ادرار کنید. از خواب که بیدار می شوید، ابتدا مثانه ی خود را خالی کنید ولی این ادرار را جمع آوری نمی کنید. زمانی که ادرار را جمع آوری می کنید ، یادداشت کنید.
به مدت ۲۴ ساعت ادرار خود را جمع آوری کنید. آزمایشگاه به شما یک ظرف بزرگ می دهد (۴ لیتر) ظرف حاوی مقدار کمی ماده نگهدارنده است. ابتدا در ظرف کوچک و تمیز ادرار کنید و بعد آن را به ظرف بزرگ منتقل کنید. داخل ظرف را با انگشت لمس نکنید ( به داخل ظرف دست نزنید!!).
ظرف بزرگ را برای ۲۴ ساعت در یخچال نگهداری کنید.
برای آخرین بار قبل از اینکه ۲۴ ساعت تمام شود، مثانه ی خود را خالی کنید. این ادرار را هم به ظرف بزرگ منتقل کنید و زمان آن را ثبت کنید.
نمونه ادرار نباید به خون قاعدگی، دستمال توالت، مدفوع و هر ماده بیگانه دیگری آلوده شود.

بیمار در حین آزمایش چه احساسی دارد ؟

جمع آوری ادرار ۲۴ ساعته درد خاصی ندارد.

خطرات بررسی میزان کلسیم در ادرار

هیچ خطری حین جمع آوری نمونه ادرار ۲۴ ساعته وجود ندارد.

نتیجه آزمایش بررسی میزان کلسیم در ادرار

آزمایش اندازه گیری کلسیم ادرار ۲۴ ساعته، میزان کلسیم را در ادرار اندازه گیری می کند.

میزان طبیعی کلسیم در ادرار

میزان طبیعی کلسیم در ادرار در جدول زیر ذکر شده است که مقادیر مرجع نامیده می شود و فقط برای راهنمایی است. این مقادیر از یک آزمایشگاه با آزمایشگاه دیگر متفاوت است٬ و آزمایشگاهی که شما مراجعه می کنید ممکن است میزان مقادیر نرمال آن با مقادیر این جدول متفاوت باشد. جواب آزمایش باید میزان نرمالی را که آن آزمایشگاه استفاده می کند، داشته باشد. همچنین، پزشک نتایج را بر اساس سلامتی و یا عوامل دیگر ارزیابی می کند. این به این معنا است که اگر جواب آزمایش خارج از میزان نرمال بود، ممکن است برای شما یا برای آن آزمایشگاه این میزان نرمال باشد.

میزان کلسیم در ادرار

مقادیر کم کلسیم در رژیم غذایی : کمتر از ۱۵۰ میلی گرم در روز و یا کمتر از ۳.۷۵ میلی مول در روز

مقادیر متوسط کلسیم در رژیم غذایی : ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلی گرم در روز و یا ۲.۵ تا ۶.۲ میلی مول در روز

مقادیر زیاد کلسیم در رژیم غذایی : ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلی گرم در روز و یا ۶.۲ تا ۷.۵ میلی مول در روز

افزایش میزان کلسیم در ادرار

افزایش کلسیم در ادرار ممکن است به دلایل زیر باشد:

پر کاری پاراتیروئید
سارکوئیدوز
سرطان
بیماری پاژه
در برخی از موارد، ممکن است میزان کلسیم به دلایل دیگری نیز بالا برود. به عنوان مثال در بیماری هایپرکلسمی و یا هایپرکلسیوری فامیلی.

کاهش میزان کلسیم در ادرار

کاهش میزان کلسیم در ادرار ممکن است به دلایل زیر باشد:

کم کاری غده پاراتیروئید
مصرف ناکافی ویتامین D و کمبود آن.
پره اکلامپسی ( نوعی اختلال فشار خون در بارداری که می تواند برای مادر و جنین تهدید کننده باشد).
مشکلات کلیوی
سوء تغذیه به دلایلی مثل بیماری سلیاک، التهاب پانکراس و اعتیاد به الکل.

چه عواملی بر روی نتیجه ی آزمایش کلسیم در ادرار موثر است؟

عللی که شما ممکن است نتوانید این آزمایش را انجام دهید و یا اینکه نتایج آزمایش مفید نباشد، عبارتند از:

مصرف خیلی زیاد و یا خیلی کم کلسیم. برای بدست آوردن بهترین نتیجه، می توانید بر اساس دستور العمل ، کلسیم مصرف کنید.
مصرف داروهایی مثل دیورتیک ها ( داروهای مدر/ ادرار آور). بسیاری از داروها می توانند بر میزان کلسیم در خون تاثیر بگذارند.
عدم جمع آوری صحیح ادرار ۲۴ ساعته.
بستری بودن به مدت طولانی.