داروی کلروکین یک داروی ضد مالاریا است. این دارو علاوه بر این که به عنوان یک درمان برای مالاریا مورد استفاده قرار می گیرد، می تواند به عنوان یک داروی پیشگیری از مالاریا برای مسافرانی که قصد سفر به مناطقی را دارند و این بیماری بومی آنجاست تجویز شود. کلروکین را می توان برای درمان لوپوس و آرتریت روماتوئید نیز استفاده کرد. این روزها و با وجود همه گیری کرونا و نیاز به داروهای احتمالی جهت درمان یا کمک به درمان بیماری آن، احتمالا در میان انواع داروها، نام کلروکین را نیز شنیده اید. ما قصد داریم در این مقاله به بررسی این دارو بپردازیم و ببینیم آیا این دارو واقعا برای بیماران کرونایی تجویز میشود یا خیر.
کلروکین یک قرص است که به صورت خوراکی مصرف می شود. گفته میشود که این دارو به عنوان یک درمان، ممکن برای مدیریت بیماران دچار کرونا (کووید-۱۹) با همان (SARS-CoV-2) مورد استفاده قرار بگیرید.
از ۲۸ مارس ۲۰۲۰، هر دو مورد کلروکسین فسفات و هیدروکسیکلروکین سولفات داروهایی بودند که برای کمک به درمان کووید-۱۹ از طرف سازمان غذا و دارو آمریکا مجوز تجویز گرفتند.
در ۲۴ آوریل، همین سازمان یعنی FDA با اشاره به خطر بروز مشکلات جدی در ریتم قلب، نسبت به تجویز و مصرف هر دو دارو در خارج از بیمارستان ها و مراکز درمانی هشداری صادر کرد. شاید علت این هشدار این باشد که هنوز برای اثربخشی این دو دارو در مدیریت کرونا مطالعات زیادی صورت نگرفته است. یعنی هنوز نمیدانیم که آیا این دو دارو برای درمان موثرند یا خیر. اما نکته مهمی که در این خصوص وجود دارد این است که، افرادی که به دنبال استفاده از این دو دارو برای درمان کرونا هستند، باید بدانند که در صورت عدم استفاده صحیح از این داروها، خطر قابل توجهی از سمیت و حتی مرگ وجود دارد.
کلروکین به عنوان یک درمان سرکوب کننده در حملات حاد مالاریا استفاده می شود. بسته به آنچه انگل باعث ایجاد مالاریا می شود، این دارو می تواند مدت زمان بین حملات را طولانی تر کند یا عفونت را درمان کند. کلروکین همچنین برای درمان آمبیاز روده ای نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
کلروکین را می توان برای درمان لوپوس و آرتریت روماتوئید استفاده کرد ، اما این کاربرد اصلی دارو نیست.
هیدروکسی کلروکین یک ضد احتقان با مکانیسم هایی شبیه به کلروکین است. FDA این دارو را برای درمان لوپوس اریتماتوز و آرتریت روماتوئید مزمن و حاد تایید کرده است. از این دارو غالباً به دلیل اینکه به نسبت کلروکین سمیت و عوارض جانبی کمتری دارد استفاده میشود.
طبق اعلام مرکز پیشگیری و کنترل بیماری های آمریکا، به دلیل در دسترس بودن بیشتر هیدروکسی کلروکین نسبت به کلروکین، این دارو بیشتر و به صورت گسترده تر برای مدیریت شرایط بیماران کرونایی استفاده شده است.
قبل از تجویز این دارو برای مالاریا، پزشک باید علت بیماری مالاریا و اینکه آیا شخص به کلروکین حساس است یا خیر را تعیین کند. اگر به منطقه ای سفر می کنید که در معرض خطر مالاریا قرار گرفته اید و به جهت جلوگیری از عفونت برایتان کلروکین تجویز شده است ، پزشک شما باید بررسی کند که آیا انگل های مالاریایی در آن منطقه مستعد کلروکین هستند یا خیر. قبل از تجویز کلروکین برای آرتریت روماتوئید یا لوپوس ، پزشک ممکن است سایر گزینه های درمانی را با عوارض جانبی کمتری تجویز کند.
کلروکین را نباید در بیمارانی که دچار پسوریازیس، پورفیریا (اختلالات نادری که بر روی پوست و سیستم عصبی تأثیر می گذارد)، آسیب شبکیه یا تغییرات میدان بینایی استفاده کرد.
علاوه بر کلروکین و هیدروکسی کلروکین ، رایج ترین داروهای ضد مالاریایی عبارتند از:
کلروکین در چندین فرمول موجود است. فسفات کلروکین یکی از ژنریک های موجود در ایالات متحده است. دوز مصرف دارو براساس میزان کلروکین موجود در قرص یا مقدار “پایه” است. به عنوان مثال ، در یک نسخه ۵۰۰ میلی گرم کلروفین فسفات ، ۳۰۰ میلی گرم از آن کلروکین خواهد بود.
شایع ترین عارضه جانبی کلروکین آسیب به شبکیه چشم است. این آسیب به شبکیه ممکن است غیر قابل برگشت باشد. آسیب دیدگی در افرادی که دارو را با دوز بالا یا طولانی مدت مصرف می کنند بیشتر دیده می شود. علائم آسیب به شبکیه چشم ناشی از کلروکین ممکن است شامل موارد زیر باشد:
سایر عوارض جانبی نسبتاً شایع عبارتند از:
عوارض جانبی کمتر متداول شامل:
کلروکین به سرعت در بدن جذب می شود. دوزهای بالای آن سمی بوده و می توانند کشنده باشند. علائم مسمومیت با این دارو در عرض چند دقیقه ممکن است رخ دهد و شامل موارد زیر است:
کلروکین به اندازه ۱ گرم در کودکان می تواند کشنده باشد. در صورتی که فکر میکنید بیش از حد از این دارو مصرف کرده اید یا بلافاصله سعی کنید استفراغ کنید یا سریعا برای مداوا به بیمارستان مراجعه کنید.
این دارو باید در بیماران زیر و کسانی کهش ریاط خاص دارند با احتیاط مصرف شود: