اینکه متوجه شویم بیماری ناشی از ویروس کرونای جدید تقریبا به تمام جهان گشترش پیدا کرده میتواند وحشتناک و البته وحشت آور باشد. مراحل اولیه یک بیماری عالم گیر و پاندمیک ممکن است بخصوص تحریک کننده اضطراب باشد. در این مدت ، شما نمی دانید که این بیماری تا چه اندازه گسترده یا مرگبار است و اصلا کی به پایان میرسد. احساس ترس، اضطراب، غم و عدم اطمینان در طی یک بیماری عالم گیر و پاندمیک عادی است. خوشبختانه، راه هایی برای کاهش استرس و اضطراب ناشی از کرونا وجود دارد که در این مقاله به معرفی آن ها خواهیم پرداخت.
برای اینکه بتوانید استرس و اضطراب ناشی از کرونا را بهتر مدیریت کنید میتوانید علاوه بر موارد بالا به برخی از نکات و توصیه های زیر توجه کنید و ان ها را دنبال کنید.
سعی کنید که منابع شما ترکیبی از منابع معتبر فضای مجازی و سوشیال مدیا+ شبکه ها خبری معتبر جهانی+ وزارت بهداشت+ توصیه های پزشکان و پرستاران و یا کادر درگیر بیماری کرونا باشد.
به منظور رعایت بهداشت و همچنین کاهش ریسک ابتلاء به بیماری کرونا برای خودتان یک برنامه عملی تهیه کنید. برای مثال این برنامه میتواند شامل شستن دست ها و کاهش رفت و آمد مخصوصا به جاهای شلوغ باشد. داشتن یک برنامه عملی می تواند به شما یادآوری کند تا روی چیزهایی که میتوانید کنترل کنید تمرکز کنید. فقط مطمئن شوید اقداماتی که انجام می دهید اقدامات پیشنهادی توسط منابع معتبر است.
دنبال کردن داستان ها و نکات عجیب و غریب درباره سرعت سرایت یک بیماری یا تعداد مبتلایان و …. تنها میتواند باعث افزایش ترس و و اضطراب ناشی از کرونا شود. اگرچه آگاه بودن مفید است ، مهم است که به خودتان اجازه ندهید که تمام روز را با خبرهای اضطرابی و بمباران شایعه ها درگیر باشید.
به جای اینکه منتظر باشید دیگران همه چیز را رعایت کنید خودتان تا آنجا که میتوانید نکات بهداشتی را رعایت کنید و با دیگران در این خصوص جر و بحث نکنید. اگر بخواهید از آن ها گله کنید احتمالا از لج شما هم که شده عامل پخش بیماری میشوند.
خوردن یک رژیم غذایی متعادل، داشتن خواب زیاد و سرگرم کردن خود با فعالیت های سازنده میتواند به شما کمک کند خودتان را از استرس و فشار زندگی و این روزها جدا کرده و به کاهش اضطراب ناشی از کرونا کمک کنید. فراموش نکنید هرچه شما در این خصوص فعالتر باشید سیستم ایمنی بدن شما نیز تقویت خواهد شد اما اگر کم کاری کنید استرس و اضطراب به سیستم ایمنی و قدرت دفاعی بدنتان آسیب میزند.
علاوه بر نگرانی های مربوط به سلامت روان که ممکن است در نتیجه اضطراب ناشی از بیماری پاندمی کرونا ایجاد شود، نباید افرادی که از قبل با مشکلات سلامت روان مبتلا هستند را فراموش کنیم. بنابراین باید هوای این افراد را بیشتر داشته باشیم. اگر فکر میکنید این افراد با شنیدن اخبار کرونا اذیت میشوند، در خبر رسانی به آن ها احتیاط کنید و هر چیزی را به آن ها منتقل نکنید.
محققان دریافته اند برخی از افراد ممکن است برای اولین بار در طی یک بیماری همه گیر ، مشکلات سلامت روان را تجربه کنند. مسائلی مثل افسردگی و اضطراب ممکن است محتمل ترین مشکلات سلامت روان باشند که برخی از افراد جامعه را درگیر خود کند.
یک مطالعه در خصوص شیوع ویروس ابولا در سیرالئون نشان داد که افزایش شیوع ابولا در جامعه با افزایش تعداد افرادی که از سلامتی روانی رنج میبردند همراه بود. به طور مشابه یک مطالعه در خصوص شیوع آنفلوانزای H1N1 در سال ۲۰۰۹ باعث افزایش انواع علائم عاطفی از جمله اختلالات سوماتورفور شد.( سوماتورفور به علائمی مانند درد و خستگی که با یک دلیل جسمی قابل توضیح نیستند گفته میشود).
علاوه بر این ، افرادی که با برخی از شرایط بهداشت و روان مواجهند ممکن است وضعشان وخیم تر از آنچه که هست شود. تحقیقات نشان می دهد افرادی که به ویژه در معرض استرس و اضطراب قرار دارند ، بیشترین خطر را برای تشدید علائم دارند.
همچنین ممکن است کسانی که از عزیزانشان در طول کرونای پاندمیک مراقبت میکنند با موارد زیر روبرو شوند:
کودکان اغلب استراتژی های مقابله ای را که در والدین خود مشاهده می کنند تقلید میکنند. والدینی که در طول بیماری همه گیر اضطراب دارند اغلب باید شاهد این باشند که فرزندانشان هم اینگونه باشند و از اضطراب ناشی ار کرونا آسیب ببینند. بنابراین والدین باید ابتدا اضطراب و ترس خودشان را مدیریت کنند.
بسته به شرایط و خصوصیات فردی برخی از افراد ممکن است بسیار وحشت کنند و برخی دیگر اصلا ترسی نداشته باشند. هیچ کسی در مواجه با این شرایط یکسان نیست و احساسی که هر کس تجربه میکند متفاوت است. اما شما باید بر خودتان مسلط باشید و تا آنجا که میتوانید مانع از گسترش اضطراب ناشی از کرونا در خودتان شوید مخصوصا اگر پدر یا مادر تعدادی کودک هستید.
انسان نسبت به موقعیت هایی که برایش ناشناخته است ترس و اضطراب دارد. اما به محض اینکه با شرایط آشنا شد دیگر ترس و اضطراب برایش کمتر میشود. برای مثال ممکن است ما از آنفولانزا به شدت بترسیم. زیرا میدانیم که آنفولانزا هر ساله جان تعداد زیادی را میگیرد اما وقتی به آن مبتلا شده و درمان شویم دیگر نمیترسیم. بنابراین طبیعی است که در مورد بیماری خطرناکی مانند کرونا وحشت داشته باشیم. اما میتوان جلوی ابتلاء به آن را گرفت و خوشبختانه تحقیقات جدید در تلاش است تا این ویروس را به ما بشناساند.
مغز میتواند تحت تاثیر اخبار مختلف دچار اضطراب و کاهش عملکرد شود. اضطراب میتواند در این وضعیت ناشی از پاسخ مغز به عوامل تهدید زا باشد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ که در PLOS One4 منتشر شد ، نشان داد که بخش آمیگدالای مغز (بخشی از مغز که درگیر پردازش پاسخهای عاطفی است) در مواجهه با تهدیدات ناآشنا ، فعالیتش را افزایش می دهد. این موضوع منجر به افزایش اضطراب ما می شود. با این حال ، آمیگدالا وقتی با یک تهدید آشنا روبرو می شود ، متفاوت واکنش نشان می دهد.
رسانه ها می توانند با ارائه گزارش های مداوم در مورد “شیوع بیماری کرونا” یا عالم گیر شدنش اضطراب را افراد برانگیزند. اما ، در صورت استفاده مناسب، رسانه ها همچنین می توانند نقش موثری در انتشار اطلاعات مفید داشته باشند.
در طول بیماری عالم گیر آنفلوانزای H1N1 در سال ۲۰۰۹ ، رسانه های استرالیا و سوئد هر دو با دقت گزارش هایی در مورد خطرات ناشی از بیماری این نوع آنفولانز ارائه دادند.
رسانه های سوئدی، با این حال ، مؤثرتر بودند. زیرا آنها درباره چگونگی محافظت از خود و همچنین کاهش خطر ابتلاء برای بینندگان گزارش میدادند. آنها آشکارا به عدم وجود اطلاعات کافی و آینده عالم گیری بیماری صحبت میکردند اما مردم را تشویق می کردند که از واکسیناسیون به عنوان راهی برای کمک به سایر اعضای جامعه استفاده کنند.
از طرف دیگر ، رسانه های استرالیا اکثراً توجه خود را به گزارش اشتباهات سازمان های عمومی در هنگام شیوع در این کشور معطوف کردند. این قضیه باعث شد که استرالیایی ها دیرتر از آنچه که میبایست واکسینه شوند. قبل از عالم گیری آنفولانزا، سوئد و استرالیا میزان واکسیناسیون مشابهی داشتند. اما به دنبال شیوع بیماری ، میزان واکسیناسیون در سوئد ۶۰٪ و در استرالیا ۱۸٪ بود.
در نتیجه، محققان دریافتند که گزارش های خبری می توانند با توصیه اقدامات دقیق و واقعی برای افراد ، وحشت را در جامعه کاهش دهند. این رویکرد ممکن است در صورت بروز یک تهدید جدید مانع از واکنش بیش از حد افراد یا اقدامات شدید شود.