از یک طرف ادعا شده است که شیرین کننده مصنوعی خطر ابتلا به سرطان را افزایش داده و به قند خون و سلامت روده های شما آسیب می رساند. و از طرف دیگر، بیشتر مراجع بهداشتی این شیرین کننده ها را بی خطر می دانند و بسیاری از افراد از آنها برای کاهش مصرف قند و کاهش وزن استفاده می کنند.
وبسایت نسخه در این مقاله بر اساس شواهد موجود در مورد شیرین کننده های مصنوعی به بررسی تاثیر آن ها بر سلامتی انسان ها خواهد پرداخت. لطفا ما را تا پایان مقاله همارهی کنید.
شیرین کننده مصنوعی (Artificial Sweeteners) یا جایگزین های قند و شکر، مواد شیمیایی اضافه شده به برخی غذاها و نوشیدنی ها هستند تا طعم آن ها را شیرین کنند. اگرچه برخی از شیرین کننده های مصنوعی حاوی کالری هستند، اما مقادیری از این مواد که به مواد غذایی و خوراکی اضافه میشود آنقدر اندک است که عملا کالری زیادی به بدن نمی رسانند.
سطح زبان شما توسط تعداد زیادی جوانه های طعم و مزه پوشانده شده است. هرکدام از این جوانه ها دارای چندین گیرنده طعم هستند که طعم و مزه های مختلفی را تشخیص می دهند.
هنگامی که غذا میخورید، مولکول های غذایی با گیرنده های طعم و مزه زبان شما برخورد میکنند. تناسب کامل بین گیرنده ها و مولکول های غذایی سیگنالی را به مغز شما می فرستد و به شما این امکان را می دهد طعم و مزه ها را شناسایی کنید.
به عنوان مثال، وقتی غذای شیرین میخورید مولکول های قند، به جوانه ها و گیرنده های چشایی برخورد میکنند و شما تشخیص میدهید که غذا شیرین است.
مولکول های شیرین کننده مصنوعی به اندازه کافی شبیه به مولکول های قند هستند بنابراین با خوردن غذاهای حاوی آن ها احساس میکنید چیز شیرینی خورده اید.
با این حال، آنها به طور کلی بسیار متفاوت از قند بدن شما هستند. آنها بدون داشتن کالری اضافی، طعم شیرینی را به زبان شما القا میکنند.
رایجترین شیرین کننده های طبیعی عبارتند از:
این مواد در بین افرادی که سعی در کاهش وزن دارند محبوب هستند. با این حال، اثرات آنها بر اشتها و وزن بر طبق مطالعات انجام شده متفاوت است.
برخی افراد بر این باورند که این مواد ممکن است اشتها را افزایش داده و باعث افزایش وزن شوند. (چون کالری کمی دارند و باید بیشتر بخورید تا سیرشوید)بنابراین جایگزینی غذاهای حاوی قند طبیعی با مواد شیرین کننده مصنوعی ممکن است به شما در کاهش وزن کمک کند.
این مواد می توانند به مبتلایان دیابتی کمک کنند که مصرف قند اضافه شده را کاهش دهند. با این حال، تحقیقات بیشتری در مورد تأثیر شیرین کننده مصنوعی در جمعیت های مختلف مورد نیاز است.
سندرم متابولیک به یک مجموعه ای از شرایط پزشکی، از جمله فشار خون بالا، قند خون بالا، چربی بیش از حد شکم و سطح کلسترول غیر طبیعی اشاره دارد.
این شرایط خطر ابتلا به بیماری های مزمنی مانند سکته مغزی، بیماری قلبی و دیابت نوع ۲ را افزایش می دهد. بعید است که این مواد بتوانند خطر ابتلا به سندرم متابولیک را افزایش دهند با این حال اگر کسی با این مشکلات مواجه است بهتر است که از مصرف شیرین کننده مصنوعی خودداری کند.
شیرین کننده مصنوعی ممکن است تعادل باکتری های روده را در برخی از افراد مختل کنند. و این می تواند خطر ابتلا به بیماری های دستگاه گوارش را افزایش دهد. با این حال، برای تأیید این تأثیر، مطالعات بیشتری لازم است.
براساس شواهد موجود، این مواد مصنوعی بعید است که خطر ابتلا به سرطان در انسان را افزایش دهند.
حفره های دندانی هنگامی به وجود می آیند که باکتری های موجود در دهان شما کربوهیدرات ها و قندهای موجود در غذا را تخمیر می کنند و باعث به وجود آمدن پلاک و حفره در دهان شما میشوند.
برخلاف قندها، شیرین کننده مصنوعی با باکتری های موجود در دهان شما واکنش نشان نمی دهد. این بدان معنی است که این مواد باعث اسیدی شدن داخل دهان شما نمیشوند. مصرف غذاهای حاوی این مواد خطر پوسیدگی دندان ها را کاهش میدهد.
برخی از این مواد مصنوعی ممکن است باعث بروز علائم ناخوشایندی مانند سردرد، افسردگی و تشنج در بعضی از افراد شود. در حالی که بیشتر مطالعات هیچ ارتباطی بین مصرف آسپارتام و بروز سردرد مشاهده نمی کنند. اما ممکن است برخی افراد به آسپارتام حساس باشند و دچار درجاتی از سردرد شوند.
در کل شیرین کننده مصنوعی بعید است که باعث سردرد، افسردگی یا تشنج شود. با این حال، برخی از افراد می توانند نسبت به سایرین حساس باشند.
به طور کلی شیرین کننده مصنوعی برای مصرف انسان بی خطر تلقی می شود. اما برخی از افراد بهتر است از مصرف آن ها خودداری کنند.
به عنوان مثال، افراد مبتلا به فنیل کتونونوری نادر متابولیک نادر (PKU) نمی توانند اسید آمینه فنیل آلانین را که در آسپارتام یافت می شود، متابولیزه کنند. بنابراین، افراد مبتلا به PKU باید از مصرف آسپارتام خودداری کنند.
علاوه بر این، برخی از افراد نسبت به سولفونامیدها حساسیت دارند برای این افراد ساخارین ممکن است به بروز مشکلات تنفسی، بثورات یا اسهال منجر شود.