ام اس و افسردگی : نکاتی برای ارتقای سلامت روان

در بیماری ام اس،  احساسات فرد شروع به نوسان می کنند. در حالیکه ام اس خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد، علم به این حقیقت و آگاهی از آن میتواند به شما برای پیشگیری و درمان آن کمک کند. از خودتان با پرورش عادات سالم محافظت کنید.

تحرک

ورزش در درمان ام اس، جایگاه ویژه ای دارد. فعالیت علائم ام اس – از قبیل خستگی و مشکلات مثانه – و خلق و خوی شما را بهبود می بخشد. خانم روزالیند کالبدکتر نایب رئیس مراقبت های کلینیکی در انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس می گوید ” ورزش برای این بیماران ضروری است”.

بسیاری از افراد مبتلا به MS می گویند که پس از پیاده روی، شنا، دوچرخه سواری احساس بهتری دارند. قبل از شروع ورزش، با دکتر خود در مورد مناسب­ترین نوع ورزش صحبت کنید.

استراحت کنید

دراز کشیدن جلوی تلویزیون کفایت نمی کند. زمانی را برای استراحت آگاهانه کنار بگذارید.

خانم سیندی ریچمن، مدیر ارشد انجمن مولتیپل اسکلروزیس از امریکا اظهار داشته که “به تصور من اختصاص زمانی برای استراحت برای برخی از افراد، به ویژه زنان، دشوار است”. وی می گوید “یوگا، مدیتیشن، ذهن آگاهی و سایر رویکردها می توانند در این راستا مفید باشند”. همچنین وی می گوید: ” میان کارهایتان نیز زمانی را برای استراحت در نظر بگیرید، مثلاً با خواندن چند خط شعر، ارسال نظری به یک مجله، بوییدن عطر گل های باغچه”.

کسب حمایت و پشتیبانی

شما هنوز هم تمامی مسئولیت های قبلی تان را دارید، ولی ممکن است هم اکنون دیگر انرژی سابق را برای مقابله با تمامی آنها نداشته باشید. این حالت به نوبه خود منجر به استرس می شود.

با خانواده و دوستان خود صحبت کنید

از آنها تقاضای کمک کنید – خواه در خرید مواد غذایی، برداشتن بچه ها بعد از مدرسه، یا در تهیه شام.  قبل از غلبه احساس ضعف و درماندگی با اطرافیان خود صحبت کنید.

مراقبت خودتان باشید

مراقبت خود بوده – و از منابع حمایتی خود مراقبت نمایید – چنین کاری اصلاً خودخواهانه نیست. کاهش تنش برای سلامت روان شما مفید است، و این کار به نفع خانواده تان نیز هست.

با مسائل تک تک مقابله کنید

احتمال غلبه ضعف، به خصوص با داشتن روزی پرچالش افزایش می یابد. کنترل خود را با تمرکز بر روی مسائلی خاص حفظ نموده، و در زمانهای مناسب اقدام به حل و فصل مشکلاتتان نمایید.

چه کاری شروع صبح را برایتان آسان تر می سازد؟

کدامیک از کارهای خانه بیشترین و کمترین میزان اهمیت را دارند؟ کارهایتان را اولویت بندی کنید. کالب می گوید:“یک موفقیت به افزایش اعتماد به نفس کمک نموده، و به موفقیت بعدی شما منجر می شود” .

به دنبال یک راهنما و مربی برای خود باشید

مراجعه به درمانگران – از قبیل روانشناسان، مددکاران اجتماعی، و مشاوران – فقط مختص افراد واقع در بحران های روانی نیست. آنها می توانند در حکم مربی برای زندگیتان باشند، کالب می گوید “درمان روشی است که به شما در مرتب سازی اولویت هایتان و یافتن راه حل هایی برای امور چالش انگیز شما­ در خانه یا محل کار کمک می کند”. وی ادامه می دهد:  ” ممکن است شما برای مدتی به درمانگری مراجعه کنید، وقفه ای داده، و در صورت بروز مشکل جدیدی دوباره نزد وی بازگردید”.

در صورتی که فکر می کنید ممکن است افسرده باشید، فقط بر روی تغییر سبک زندگی تان تکیه نکنید.

علت را بیابید

پزشک­ می­ تواند به شما در یافتن علت افسردگیتان کمک کند. این علل میتوانند بسیار متفاوت باشند.

ممکن است افسردگیتان هیچ ربطی با بیماری ام اس شما نداشته باشد.

ابتلا به بیماری های مزمنی همچون ام اس می تواند استرس زا باشد، ایجاد و دوره هایی از افسردگی را به ارمغان بیاورد. ولی تحقیقات نشان داده اند که افراد مبتلا به علائم شدید ام اس نسبت به افرادی با علایم خفیف ام اس لزوماً در معرض خطر بیشتر افسردگی قرار ندارند.

گاهی اوقات دارو درمانی می تواند در این میان نقش داشته باشد. استروئیدها و سایر داروهای مورد مصرف جهت درمان ام اس می توانند موجب آغاز یا تشدید افسردگی شوند.

همچنین، ام اس می­ تواند بر مناطق خاصی از مغز که مربوط به خلق و خوی هستند نیز تاثیر بگذارد.

پس از درک علت افسردگی، می توانید درمان مناسب را دریافت کنید.

تیمی را برای خودتان ایجاد نمایید

شما با داشتن گروهی از افراد حمایت کننده، می توانید به بهترین نتیجه در طی درمان افسردگی دست یابید.

یک روانپزشک می تواند تعیین کند که آیا دارودرمانی برای شما مفید است یا خیر. انتظار تغییر ات فوری را نداشته باشید. پیدا کردن دارو و دوز صحیح برای شما می تواند اندکی زمانبر باشد.

درمان را متوقف نکنید

کالب می گوید: در حالی که داروها می توانند موجب تسکین علائم شوند، درمان می تواند به حل و فصل مشکلات ویژه ای بپردازد، که احتمالاً به ایجاد افسردگیتان کمک کرده اند.

افسردگی چیزی نیست که نیاز به پنهان کاری داشته باشد. با دوستان و اعضایی از خانواده تان که با آنها احساس راحتی می کنید درباره چگونگی احساساتتان صحبت کنید. حمایت آنها میتواند واقعاً مفید باشد. پزشک متخصص ام اس شما نیز می تواند جزو دوستانتان باشد.

کالب می گوید:  ” به هیچ وجه نپذیرید که افسردگی بخش ثابتی از زندگی شما خواهد بود”.

“شاید اطرافیانتان بگویند که خب با وجود ام اس، طبیعی است که افسرده باشید. این حرف به هیچ وجه درست نیست. افسردگی هرگز برای هیچ کسی، حتی افراد مبتلا به ام اس امری نرمال و طبیعی محسوب نمی شود”.

دریافت کمک

ساکن و منفعل نباشید. “پیدایش اندکی بهبود در احساسات شما در طی فرآیند درمان کافی نیست”. کالب می گوید: “درمان را تا جایی ادامه دهید که افسردگی شما کاملاً از بین برود”.