بقای جنین

بقای جنین یا Fetal Viability به معنی توانایی زنده ماندن جنین بعد از تولد در خارج از رحم می باشد.  قابلیت حیات کودک بیشتر به بلوغ اعضای جنین و عوامل محیطی بستگی دارد.

بر اساس مطالعات انجام شده بین سال های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵، ۲۰ تا ۳۵ درصد کودکان متولد شده در هفته های ۲۳ بارداری زنده ماندند، در حالی که ۵۰ تا ۷۰ درصد کودکان متولد شده بین هفته های ۲۴ تا ۲۵ بارداری و بیش از ۹۰ درصد کودکان متولد شده در هفته های ۲۶ تا ۲۷ بارداری قابلیت حیات داشتند. زنده ماندن کودک متولد شده با وزن زیر ۵۰۰ گرم نادر است.  احتمال بقای  کودک بین هفته های ۲۳ و ۲۴ بارداری ۳ الی ۴ درصد و بین هفته های ۲۴ تا ۲۶ بارداری حدود ۲ تا ۳ درصد افزایش می یابد.

احتمال بقا در  هفته های کامل شده بارداری در زمان تولد

• هفته ۳۴: بیش از ۹۵ درصد
• هفته ۲۷: بیش از ۹۰ درصد
• هفته ۲۶: ۸۰ تا ۹۰ درصد
• هفته ۲۵: ۵۰ تا ۸۰ درصد
• هفته ۲۴: ۴۰ تا ۷۰ درصد
• هفته ۲۳: ۱۰ تا ۳۵ درصد
• هفته ۲۲: ۰ تا ۱۰ درصد
• هفته ۲۱ و کمتر: ۰ درصد

عوامل اثر گذار بر شانس بقا

عوامل متعددی وجود دارد که بر روی بقای کودک اثر دارد. دو عامل مهم سن و وزن است. سن جنینی ( هفته های بارداری کامل شده) در زمان تولد و وزن کودک بر روی بقای کودک اثر دارد. عوامل مهم دیگر نژاد و جنسیت است.

مشکلات طبی مختلفی بر روی این عامل اثر دارد شامل:

• مشکلات تنفسی
• ناهنجاری های مادرزادی و یا مالفورماسیون
• بیماری های شدید دیگر مثل عفونت

سلامت مادر هم نقش مهمی در حیات کودک دارد. دیابت مادر اگر خوب کنترل نشود، سیر بلوغ  اعضای جنین را کند می کند. فشار خون شدیدا بالا  پیش از ماه هشتم بارداری ممکن است   تغییراتی در جفت ایجاد کند، رساندن مواد مغذی و / یا اکسیژن را به جنین کاهش دهد و مشکلاتی قبل و بعد از زایمان ایجاد کند.

پارگی پرده های جنینی پیش از هفته ۲۴ ام با کاهش حجم مایع آمنیوتیک، مشخصا احتمال بقای کودک را کاهش می دهد.