آمبولی ریه یا (pulmonary embolism) در واقع یک لخته خون است، که در ریه ها قرار میگیرد. آمبولی ریوی در اصل نتیجه حرکت یک لخته از بخشهای دیگر بدن (اغلب بازو و پاها) به شش ها است. آمبولی سایر بخشها، از طریق رگهای خونی، مسیری را طی کرده و به شش ها میرسد. این آمبولی جریان ورود و خروج خون به شش ها را محدود و در پارهای از مواقع حتی مسدود میکند. در نتیجه میزان اکسیژن در ریه ها کم شده و فشار خون در شریان های ریوی افزایش پیدا میکند.
اگر لخته در سیاهرگ ها یا ورید شکل بگیرد و در یک موقعیت ثابت باقی بماند به آن ترومبوز (thrombus) گفته میشود. اما اگر لخته از دیواره سیاهرگ یا ورید جدا شده و به قسمت دیگری از بدن برود، آن یک آمبولی (embolus) گفته میشود.
افرادی که در موقعیت ها و شرایط زیر قرار دارند بیشتر از سایرین در معرض ایجاد لخته خود و در نتیجه آمبولی ریوی قرار دارند:
افرادی که بیشتر از همه در معرض خطر ابتلا به آمبولی ره قرار دارند عبارتند از:
در صورتی که آمبولی ریه در مدت کوتاهی تشخصی داده شود میتوان آن را درمان کرد و مشکل جدی برای بیماران ایجاد نمیکند. اما اگر این وضعیت بدون درمان،رها شود ممکن است حتی باعث مرگ نیز شود. آمبولی ریوی باعث مشکلات زیر میشود:
بسته به شدت و اندازه لخته، علایم این آمبولی متفاوت خواهد بود. هرچند بیشتر افرادی که دچار این عارضه میشوند، علایمی را بروز میدهند اما در برخی افراد هیچ علامت خاصی دیده نمیشود.
علائم احتمالی آمبولی ریوی عبارتند از:
گاهی اوقات ممکن است لخته خونی شکل گرفته باشد ولی هیچ علایم و نشانه هایی مبنی بر وجود آن در دست نباشد. در این حالت باید با پزشک و ارائه دهنده خدمات سلامت مشورت کنید. در هر صورت اگر علائم آمبولی ریوی همانند موارد ذکر شده در بالا را داشته باشید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
پزشک برای اطمینان از وجود یا عدم وجود آمبولی تستهای زیر را درخواست میکند:
جواب کوتاه بله است. برای پیشگیری اقدامات زیر را انجام دهید:
منبع: https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/17400-pulmonary-embolism/prevention