یکی از روش های جبران ریزش مژه ها، کاشت مژه می باشد. ریزش مژه می تواند به دلیل مشکلات ارثی، فیزیولوژیکی، تغذیه ای و … می باشد. ممکن است فرد به طور ذاتی مژه هایی کم پشت داشته باشد.
در بر خی افراد خود فرد به کاشت مژه رغبت دارد و به جهت زیبایی ظاهری و داشتن مژه هایی پرتر به این عمل رو می آورند. فرآیند اکستنشن مژه اصلا پیچیده نیست و این سادگی دلیل پرطرفدار بود آن می باشد.
در اکستنشن موقت به علت پایین تر بودن هزینه های کاشت مژه، افراد تمایل بیشتری هم به انجام این کار نشان می دهند به طوری که برخی افراد به صورت سالانه اکستنشن موقت استفاده می نمایند.
اما با توجه به تمایلات و نظرات مختلف افراد به سراغ یکی از انواع کاشت مژه می روند. برخی به صورت دائم این کار را انجام می دهند و تا چندین سال از کاشت مژه ها بی نیاز می باشند و برخی دیگر از افراد به صورت موقت، پیوند مژه را انجام می دهند.
در واقع عمده ترین تفاوت اکستنشن دائم و موقت مژه علاوه بر میزان دوام و ماندگاری آن، شکل و حالت مصنوعی یا طبیعی عمل می باشد. یعنی در اکستنشن موقت در حقیقت عمل جراحی انجام نمی شود و فقط مژه های مصنوعی پیش ساخته که ممکن است از جنس ابریشم، فیبر و … باشد، به صورت تکی در بین مژه ها یا به صورت دسته ای روی مژه ها با چسب قرار می گیرد.
در این حالت عمر پایین یا موقتی بودن آن به خاطر چسباندن مژه و عملیات مصنوعی کاشت می باشد و این ماندگاری به کیفیت مواد مورد استفاده بستگی دارد. یعنی هر چقدر پسب مژه مرغوب تر باشد و با دقت و ظرافت بیشتری توسط متخصص زیبایی کنار یکدیگر چینش شده باشد عمر اکستنشن بیشتر می باشد.
اما در اکستنشن دائم عمل جراحی به مانند آنچه در کاشت مو مشاهده می شود، انجام می شود. یعنی اکستنشن دائمی مژه نمونه کوچک شده کاشت مو می باشد و یک عمل جراحی انجام می شود. از تفاوت های دیگر این دو روش می توان به هزینه های کاشت مژه دائم اشاره نمود که نسبت به حالت موقت خیلی بیشتر است که این هزینه از مبلغ ۱.۵۰۰.۰۰۰ تومان تا ۵.۰۰۰.۰۰۰ تومان متغیر است در حالی که کاشت موقت مژه هنگامی که فرد قصد استفاده چند روزه دارد حتی زیر ۲۰۰.۰۰۰ تومان می باشد.
در بحث انتخاب روش مناسب برای کاشت مژه می بایست قبل از هر اقدامی فرد با متخصص زیبایی در مراکز معتبر کاشت مژه مشورت نماید. در این نوع عمل زیبایی فرد باید بین کاشت دائم و موقت انتخاب کند.
افرادی که به طور ذاتی مبتلا به ریزش مژه می باشند یا افرادی که صرفا به قصد زیبایی ظاهری این عمل را انجام می دهند، ممکن است روش های متفاوت یا یکسانی را انتخاب نمایند.
جهت این امر فرد باید به تفاوت های دو روش که در بخش قبل اشاره شد وقوف کافی داشته باشد. همچنین فرد می داند کاشت دائم مژه مخاطرات بیشتری دارد البته به طبع ماندگاری طولانی تری هم به همراه خواهد داشت.
اما ملاک هایی که فرد می تواند مدنظر قرار دهد را به طور خلاصه بررسی می کنیم. یکی از مواردی که افراد بسیار به آن توجه نشان می دهند بحث هزینه های انجام اکستنشن مژه می باشد. همانطور که گفته شد در کاشت دائم مژه چون عملیات پیچیده تری باید انجام شود و متخصص خاص خود را می خواهد، نسبت به کاشت موقت باید هزینه بیشتری متحمل شویم.
حتی اگر در کاشت موقت از بهترین ابزار و بهترین چسب کاشت مژه استفاده شود باز هم هزینه های کاشت دائم به دلایلی که ذکر شد، بیشتر می باشد. طبعا افرادی که امکانات مالی لازم ا جهت کاشت دائم را ندارند، کمتر به سراغ این عمل می روند. دیگر ملاکی که عمدتا خانم ها آن را مدنظر قرار می دهند، حالت طبیعی کار است. به طور عادی کاشت دائم مژه نسبت به کاشت موقت، ظاهری زیباتر و طبیعی تر از خود نشان می دهد.
هر چند اگر کاشت موقت توسط متخصص ماهری انجام شود که دقت و ظرافت کافی را به کار ببندد و نیز از مواد مرغوب و ابزار آلات و لوازم کاشت مژه مناسب استفاده کند می تواند به کار ظاهری طبیعی و زیبا بدهد. مورد دیگر از عمده ترین ملاک های انتخاب روش کاشت، ریسک های عمل کاشت دائم می باشد. در حین عمل فرد ممکن است متحمل درد شود.
پس از انجام عمل نیز فرد باید تا مدتی حدود یک ماه عملیات مراقبتی و شستشوهای بهداشتی را انجام دهد. و نیز بعد از حدود ۱۰ روز باید عملیات ترمیم اکستنشن مژه انجام شود که در کاشت موقت به علت چسباندن مژه مصنوعی با چسب کاشت مژه تقریبا هیچ یک از این موارد نیاز به انجام ندارد. فقط باید فرد عملیات های مراقبتی را انجام دهد تا عمر اکستنشن بیشتر شود.
با روش میکروسرجری پیشرفته می توان کاشت مژه با حالت طبیعی را تجربه نمود. این روش جزو روش های نوین ابداعی بشر است که افراد کم مژه یا کسانی که دچار اختلال رشد مژه یا ریزش آن می باشند، کمک می کند.
از لحاظ فناوری نیز این روش بسیار پیشرفته است. هرچند فرآیند انجام آن پیچیدگی خیلی زیادی ندارد اما به دقت و ظرافت عمل بسیاری نیاز دارد که این امر حاکی از آن است که عمل میکروسرجری فقط باید در کلینیک های معتبر و توسط پزشکان متخصص صورت می پذیرد. در این روش بیمار می تواند طول مژه را تعیین نماید.
کاشت مژه تحت بیهوشی موضعی انجام می شود یعنی فرد در حین عمل هشیار است اما درد را احساس نمی کند. عملیات کاشت مژه در این حالت بین یک تا سه ساعت می باشد و به عملکرد پزشک،میزان فولیکول های برداشت شده از پوست سر و میزان پر بودن مژه های در حال کاشت بستگی دارد.
جراح زیبایی تحت بی حسی موضعی نواری از پوست سر تحت عنوان میکروگرافت را جدا می کند و سپس فولیکول های موهای برداشت شده را به صورت تکی به مژه ها پیوند می زند. در واقع موها به صورت یکی یکی بعد از تزریق بی حسی و محافظت از پلک چشم با یک پوشش به پلک پیوند زده می شود و مژه های کاشته شده در آینده رشد می کنند و حجم مژه های فرد بیشتر می شود.
فرد در این روش دوران نقاهتی حدود یک هفته را باید بگذراند که در این مدت ممکن است دچار ورم پلک ها یا کبودی آنها شود و پس از ۱۰روز نیز باید جهت عملیات ترمیمی به پزشک خود مراجعه نماید ودر کل مدت نیز با رعایت بهداشت فردی اصول مراقبتی بعد از عمل را که پزشک به او گوشزد می کند، رعایت نماید.
کاشت مژه به روش عمل جراحی به صورت دائمی می باشد که از این طریق تراکم مژه ها در فرد افزایش می یابد. در این روش موی لازم جهت کاشت به عنوان مژه به صورت تکی از پوست گردن یا پشت گوش برداشته می شوند و باید کیفیت موی برداشت شده تا حد ممکن با کیفیت موهای مژه فرد مطابقت داشته باشد.
موی کاشته شده در پلک چشم به رشد خود ادامه خواهد داد. این پیوند در حالت بیهوشی انجام می شود و نیز یک مسکن خفیف به داشتن آرامش فرد قبل و بعد از عمل کمک می کند.
سوزن جراحی پلک را در حاشیه سوراخ می کند و موی پیوند در آن قرار می گیرد. پیوندها احتمالا در مدت زمان مشخصی انجام می شوند تا از بروز عفونت جلوگیری کند. مژه ها هم در پلک پایین و هم در پلک بالا قابل کاشت هستند. در پلک بالا معمولا حدود ۱۰۰ مژه و در پلک پایین حدود ۶۰ مژه وجود دارد.
این عمل نیز ممکن است تا حدود ۳ ساعت به طول بینجامد. همچنین ممکن است کل عمل در یک جلسه خلاصه نشود و فرد چند جلسه زیر عمل قرار گیرد که این امر به ویژگی های بیمار، نتیجه مطلوب و نحوه اجرای روش بستگی دارد. پس از عمل فرد باید مراقبت های بسیار ویژه ای را انجام دهد. مهمترین مسئله رعایت اصول بهداشتی است.
فرد باید جهت شستشو و استحمام از صابون و شامپوی تجویز شده توسط پزشک استفاده نماید. همچنین در حین رشد مژه ها فرد باید از فر کردن منظم مژه ها پرهیز کند و آن ها را مرتب نگه دارد. در این روش نیز امکان ایجاد تورم و کبودی پس از عمل در ناحیه پلک و چشم وجود دارد و فرد باید پس از اتمام مراحل جراحی، بعد از یک هفته جهت معاینات به پزشک خود مراجعه نماید و در صورت صلاحدید وی عملیات ترمیمی صورت پذیرد. در این روش موهای برداشت شده علاوه بر ناحیه پشت گردن و گوش می تواند از ابرو و پاها هم استفاده شود.