تشخیص و درمان تریکوموناسیس

چگونه بدانم که به تریکومونوسیس مبتلا هستم؟

ممکن است پزشک شما بخواهد ترشحات واژن یا مجرای ادرار شما را زیر میکروسکوپ بررسی نماید یا آزمایش ادرار تجویز نماید. گاهی اوقات در زنانی که هیچ علائمی ندارند، تریکومونا از طریق آزمایش پاپ اسمیر نشان داده می شود. اگر فکر می کنید در معرض ابتلا به انگل هستید، بهترین کار این است که آزمایشات لازم را انجام دهید.

درمان های تریکوموناسیس چه هستند؟

نه نفر از ۱۰ نفر مبتلا به تریکوموناسیس با یک دوره آنتی بیوتیک درمان می شوند. موارد سخت تر ممکن است به دوزهای بیشتر و مدت زمان طولانی تر مصرف آنتی بیوتیک نیاز داشته باشند. درمان شریک جنسی نیز اهمیت دارد زیرا در غیر این صورت، عفونت برمی گردد. و تا یک هفته پس از آخرین دوز آنتی بیوتیک از مقاربت جلوگیری شود.

دارویی که اغلب برای مبارزه با تریکوموناسیس مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از مترونیدازول (Flagyl)  که به شکل قرص از راه دهان و به شکل ژل از راه واژن بکار می رود. اگر این دارو به صورت خوراکی مصرف می شود، ممکن است عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ، و یا طعم فلز در دهان را تجربه نمایید. می توانید با مصرف دارو در حین یا بلافاصله پس از غذا، احساس ناراحتی خود را کاهش دهید. در طی ۲۴ ساعت پس از مصرف دارو الکل مصرف نکنید. در صورت مصرف الکل ممکن است به درد شدید شکمی و استفراغ مبتلا شوید.

شریک جنسی شما نیز باید درمان شود تا خطر ابتلای مجدد به عفونت کاهش یابد. سه ماه بعد دوباره آزمایش بدهید تا مطمئن شوید عفونت کاملاً از بین رفته است.

چگونه می توانم از تریکوموناسیس جلوگیری کنم؟

در اینجا راه هایی برای جلوگیری از تریکوموناسیس ارائه می شود:

• استفاده از کاندوم هنگام داشتن رابطه جنسی
• تک همسری و برقراری رابطه با یک نفر که آلوده نیست
• پرهیز از فعالیت جنسی

ترجمه شده از: webmd.com