درمان توسط داروهای ضد ویروس میتواند به افرادی که از بروز تبخال های ژنیتال رنج می برند، کمک کند تا بتوانند برای مدت طولانی تری به دور از علائم این تبخال باقی بماند. همچنین این داروها میتوانند شدت و طول مدت علائم را وقتی که بروز می کنند، کاهش دهند. درمان با دارو یک درمان قطعی نیست ولی می تواند زندگی با این شرایط را برای فرد ساده تر کند.
سه نوع اصلی داروها وجود دارند که معمولا برای درمان علائم تبخال ژنیتال استفاده میشوند: آسیکلوویر(زویراکس)، فامسیکلویر(فامویر) و والاسایکلویر(والترکس). این داروها به صورت قرص مصرف میشوند. موارد جدی ممکن است بوسیله داروهای آسیکلویر در شکل وریدی (IV) تجویز شوند.
نوعی از این داروها که به صورت پماد روی سطح پوست بهکار میروند، مزیت کمی دارند و پزشکان معمولا آن را تجویز نمی کنند.
معالجات اولیه: اگر دچار علائمی مانند درد و سوزش هستید زمانی که تازه تبخال ژنیتال آن تشخیص داده شده است، پزشک شما معمولا یک دوره کوتاه معالجه ( بین ۷ تا ۱۰ روز) درمان با داروهای ضد ویروس را برایتان تجویز میکند تا علائم را کمی تخفیف داده و از بدتر شدن آنها جلوگیری کند. اگر در طی این دوره زخمهای شما بهبود نیابد، پزشک دوره داروها را طولانی تر می کند.
پس از اولین دوره درمان، پزشک با مشورت با شما بهترین روش برای درمانهای ضد ویروس را برای شما می یابد. دو گزینه وجود دارد:
درمان های متناوب: پزشک شما ممکن است یک داروی ضد ویروس برای هر زمانی که مجددا تبخالهایتان بروز کردند، تجویز کند که این نوع از درمان، درمان متناوب نامیده می شود. زمانی که متوجه درد و سوزش شدید و یا هنگامیکه احساس کردید تبخالها مجددا در حال بروز هستند، میتوانید به مدت ۲ الی ۵ روز آنها را مصرف کنید. سوزش و درد به خودی خود رفع می شود ، اما مصرف این داروها سبب میشود از شدت علائم کاسته شود و علائم زودتر از بین بروند.
درمان های جلوگیری کننده: اگر شما اغلب دچار این تبخالها می شوید، شاید بخواهید که به طور روزانه از این داروهای ضد ویروس استفاده کنید. پزشکان به آن درمان جلوگیری کننده میگویند. برای فردی که در سال بیش از شش بار دچار این بروزها می شود، درمان جلوگیری کننده میتواند دفعات بروز این تبخال ها را به میزان ۷۰ الی ۸۰ درصد کاهش دهد. بسیاری از افرادی که این داروها را هر روز استفاده می کنند، اصلا دچار این تبخال ها نمی شوند.
هیچ تعداد قطعی برای دفعات بروز این تبخال ها در سال وجود ندارد که پزشکان بر اساس آنها تصمیم بگیرند که چه زمانی شخص باید از درمان جلوگیری کننده استفاده کند. در عوض نکته مهم تر این است که بروز این تبخال چند وقت یکبار بوده و اینکه آیا آنقدر جدی و شدید هستند که با زندگی روزمره شما تداخل کنند.
استفاده از داروهای روزانه جلوگیری کننده ممکن است خطر انتقال این ویروس به شریک جنسی (همسر) را کاهش دهد. داروهای ضد ویروس انتشار ویروس هنگامی که ویروس در سطح پوست تکثیر میشود را کاهش میدهد.
یک پژوهش جدید بر روی افرادی که به طور روزانه والاسیکلوویر را استفاده کرده اند، نشان میدهد که این دارو احتمالا میتواند مانع از انتقال عفونت به همسر شود، البته شما باید همچنان از کاندوم استفاده کنید. نیمی از شریکان جنسی افرادی که به طور روزانه والاسیکلویر استفاده میکنند، دچار این عفونت میشوند و نیمی از آنها دچار عفونت نمیشوند. علاوه بر آن ۷۵ درصد از این شریکان جنسی دچار هیچ گونه علائمی از تبخال های ژنیتال نمیشوند حتی اگر این ویروس به آنها سرایت کرده باشد.
عوارض جانبی که در اثر داروهای تبخال به وجود می آیند، بسیار خفیف هستند و کارشناسان معتقدند که در دراز مدت بیخطر هستند. آسیکلوویر قدیمی ترین دارو در این خانواده است و ایمن بودن آن برای افرادی که سالهای متمادی از آن برای درمانهای جلوگیری کننده استفاده کردهاند، اثبات شده است.
افرادی که از درمانهای جلوگیری کننده استفاده میکنند باید حداقل یک بار در سال به پزشک مراجعه کنند تا تصمیم بگیرند که آیا باید به استفاده از این داروها ادامه دهند. شما شاید احساس کنید خوردن هر روز این داروها برایتان راحت نیست، داروها برای شما موثر نیستند و یا اینکه بروز تبخال با مرور زمان کمتر شده است . پزشک می تواند به شما کمک کند که تصمیم بگیرید که کدام نوع از معالجات با توجه به نیازهایتان برای شما مناسب است.
ترجمه شده از: webmd.com