بین ۳/۱ تا نیمی از مردم آمریکا بی خوابی دارند و از کیفیت پایین خوابشان شکایت می کنند. شاید شما هم اینگونه باشید. اگر همین طور باشد احتمالاً تا به حال فکر مصرف کردن قرص های خواب آور به سرتان زده است. قرص های خواب آور برای از بین بردن کوتاه مدت مشکلات خواب شما می توانند مؤثر باشند. اما مهم است که هر اطلاعاتی که لازم است در مورد این قرص ها بدانید را واقعاً از آنها مطلع باشید. یکی از این موارد، اطلاعات در مورد عوارض این داروهاست. اگر شما از عوارض آنها آگاهی داشته باشید، از عادت کردن به این قرص ها جلوگیری می کنید.
اکثر قرص های خواب آور، مسکن های آرام بخش هستند. آنها گروه مشخصی از داروها هستند که خوابیدن را القا می کنند. مسکن های آرام بخش عبارتند از بنزودیازپین ها، باربیتورات ها و انواع دیگر آرام بخش ها. بنزودیازپین ها مثل Xanax، valium، Ativan و Librium داروهای ضد اضطراب هستند. آنها همچنین خواب آلودگی را بیشتر می کنند و فرد مصرف کننده به خواب می شود. در حالی که برای کوتاه مدت این داروها گزینه های خوبی هستند اما مصرف بلند مدت آنها اعتیاد آور است.
باربیتورات ها، یک گروه دیگر از دسته داروهای مسکن آرام بخش، دستگاه عصبی مرکزی را سرکوب می کنند و باعث تسکین و آرام بخشی می شوند. داروهای باربیتورات کوتاه یا طویل الاثر برای تسکین یا خواب آور بودن تجویز می شوند. اما معمولاً این داروها در اتاق عمل برا بیهوشی استفاده می شوند.
داروهای جدیدتر به کاهش زمان لازم برای به خواب رفتن افراد کمک کننده هستند. این داروهای القا کننده خواب عبارتند از Lunesta، Sonata و Ambien، که این داروها کمتر ازبنزودیازپین ها خاصیت اعتیادآور بودن را دارند. آنها سریع الاثر هستند و باعث خواب آلودگی و به خواب رفتن شما می شوند. Rezerem متفاوت از سایر داروها عمل می کند و باعث عادت کردن فرد به مصرف این دارو نمی شود. Belsorma یک داروی دیگر برای القای خواب است. Holcoin یک داروی مسکن آرام بخش قدیمی است که در حال حاضر داروهای جدیدترجایگزین آن شده اند.
قرص های خواب آور هم مانند داروهای دیگر دارای عوارض مربوط به خود هستند. شما متوجه آنها نمی شوید مگر اینکه با مصرف هرکدام از آنها، اثرات جانبی مخصوص هر دارو را تجربه کنید. پزشک شما عوارض احتمالی دارو را به شما گوش زد خواهد کرد و اگر مبتلا به آسم یا دیگر بیماری ها هستید باید داروی مناسب به شما پیشنهاد کند. داروهای خواب آور تنفس شما را آرام تر و کم عمق تر خواهند کرد. این مسئله برای افرادی که به مشکلات تنفسی کنترل نشده مانند آسم یا COPD مبتلا هستند، می تواند خطرناک باشد.
عوارض شایع داروهایی مثل Lunesta، Sonata، Ambien، Rozerem و Halcion که تجویز می شوند عبارتند از:
این مهم است که عوارض جانبی داروها آگاهی داشته باشید تا برای جلوگیری از بروز وضعیت های خطرناک برای سلامتی تان، دارو را مصرف نکنید و در صورت وجود هر مشکلی با پزشکتان صحبت کنید.
بعضی از قرص های خواب آور دارای اثرات جانبی بالقوه مضر هستند، که یکی از آنها پاراسومینا است. پاراسومینا عمل ها و رفتارهایی در خواب هستند که شما هیچ کنترلی بر روی آنها ندارید مانند راه رفتن در خواب. در طول پاراسومینا شما در خواب هستید و نمی دانید چه اتفاقاتی در حال افتادن است.
پاراسومینا که به دلیل مصرف قرص های خواب آور ایجاد می شود رفتارهای پیچیده ای هستند و ممکن است شامل غذا خوردن در خواب، تلفن کردن یا داشتن رابطه جنسی در حالی که خواب هستید، باشد. رانندگی در خواب، یعنی رانندگی کردن هنگامیکه هوشیاری کامل ندارید، یک عارضه خطرناک دیگر قرص های خواب آور است. اگرچه پاراسومینا نادر اتفاق می افتند ولی هنگامیکه دارو مصرف می شود، خود فرد به سختی متوجه این عوارض می شود. برچسب ها یا بروشورهایی که همراه دارو هستند حاوی اطلاعات مفیدی در باره ی عوارض احتمالی داروها هستند که به زبان های مختلفی ترجمه شده است. به دلیل اینکه با افزایش دوز مصرفی، احتمال بروز عوارض دارویی بیشتر می شود، سعی کنید داروها را به همان اندازه که پزشکتان توصیه کرده است مصرف کنید.
بله. بعضی از افراد ممکن است نسبت به برخی داروها حساسیت نشان بدهند و باید از مصرف آنها خودداری کنند. مهم است که اگر هرکدام از این علائم پس از مصرف دارو سراغتان آمد با پزشکتان صحبت کنید:
به علاوه یک عارضه ی جدی یا حتی مرگبار برای هر دارویی که به آن حساسیت دارید آنافیلاکسی است. آنافیلاکسی یک واکنش حساسیتی سریع است. یک عارضه مربوط به حساسیت دیگر، آنژیوادم است که تورم شدید صورت است. اگر در معرض خطر واکنش های حساسیتی به داروها هستید، به پزشکتان مراجعه کنید.
معمولاً توصیه می شود دقیقاً قبل از اینکه به رخت خواب بروید این قرص ها را مصرف کنید. تجویز پزشکتان که بر روی جعبه قرص نوشته شده است را بخوانید. بروشور همراه دارو هم اطلاعات مفیدی در اختیارتان قرار خواهد داد. در ضمن همیشه سعی کنید تا جایی که می توانید از این داروها استفاده نکنید و به بدنتان اجازه دهید که بدون دارو به خواب برود.
بله. مصرف هم زمان الکل و قرص های خواب آور می تواند بسیار خطرناک باشد. این ترکیب اثرات تسکینی قرص های خواب آور را افزایش می دهد و این می تواند کشنده باشد. در واقع برچسب های بر روی قرص های خواب آورهشدار عدم مصرف این داروها همراه الکل را به افراد می دهند.
همچنین شما نباید گریپ فروت یا شربت آن را زمانی که قرص های خواب آور مصرف می کنید، بخورید. گریپ فروت مقدار دارویی که در جریان خون شما می ماند و زمان اثر دارو را افزایش می دهد و این می توان اثرات تسکینی دارو را چند برابر کند.
برای بی خوابی های کوتاه مدت پزشک شما ممکن است برای چند هفته قرص خواب آور برایتان تجویز کند. در اثر مصرف طولانی مدت این داروها احتمال دارد به دلیل تحمل دارویی، اثر آنها روی بدن شما از بین برود. همچنین ممکن است شما به مصرف این داروها از لحاظ روانی وابسته شوید. در این زمان این تفکر که بدون مصرف قرص خواب آور به رخت خواب بروید شما را مضطرب می کند بدون قرص های خواب آور ممکن است خوابیدن برایتان دشوار باشد. اگر این اتفاق افتاد، می توان گفت وابستگی روانی یا فیزیکی یا هردو آنها ایجاد شده است. چندین مطالعه نشان داده است که مصرف طولانی مدت قرص های خواب آور خواب افراد را مختل می کند. بهترین راه برای جلوگیری از ایجاد وابستگی روانی یا فیزیکی به این داروها این است که مصرف آنها را طبق دستورات پزشکتان انجام دهید و سرخود از این قرص ها استفاده نکنید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com